The Big Chill

Whatever makes us happy on a Sunday morning: μεγάλη ανατριχίλα

Όταν η μουσική αποτελεί βασικό άξονα της κινηματογραφικής σύλληψης.
Διαβάστηκε φορες
Το ότι η μουσική είναι συνδεδεμένη με τον κινηματογράφο δεν είναι κάποια καινούρια ανακάλυψη. Ο ισχυρός δεσμός τους ανάγεται ακόμα στα πρώτα βήματα της έβδομης τέχνης και τον βουβό κινηματογράφο, όταν η μελωδία προϋπήρχε των λέξεων. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στις δύο τέχνες ωστόσο είναι μεταβαλλόμενες. Εξαιρώντας τα μιούζικαλ που αποτελούν μια κατηγορία από μόνα τους, στοιχειοθετείται συνήθως για κάθε ταινία ένα μουσικό χαλί που προσαρμόζεται στις εκάστοτε σεναριακές ή σκηνοθετικές ανάγκες. Το αν η μουσική θα είναι πρωτότυπη εξαρτάται από το είδος της ταινίας, τη σημασία που θα έχει στην εξέλιξη της πλοκής, αν υπάρχει ενδιαφερόμενος καλλιτέχνης να τη δημιουργήσει ή, το πιο απλό, αν υπάρχουν τα χρήματα που θα μπορούσαν να στηρίξουν κάτι τέτοιο. Αν δεν είναι πρωτότυπη, υπάρχει πάντα ένας μουσικός επιμελητής που αποφασίζει τη ροή των τραγουδιών. Στην πλειοψηφία των ταινιών η μουσική έχει δευτερεύοντα ρόλο και χρησιμοποιείται για να εντείνει ή να αποκλιμακώσει τα ήδη υπάρχοντα μέσω της εικόνας συναισθήματα του θεατή.

Υπάρχει όμως κι εκείνη η πολύ μικρή κατηγορία ταινιών που περιστρέφονται γύρω από τον βασικό άξονα της μουσικής. Τη θέτουν στο κέντρο και τη χρησιμοποιούν ως ορμητήριο έκφρασης. Μία από αυτές είναι και «Η Μεγάλη Ανατριχίλα» ("The Big Chill") του 1983. Μια παρέα παλιών συμφοιτητών συναντιέται ξανά μετά από αρκετά χρόνια επ' ευκαιρία μίας ... κηδείας. Όλη η δράση περιορίζεται κυρίως στο σπίτι φιλοξενίας των προσώπων που ουσιαστικά αποτελεί μόνο τον χώρο εξέλιξης της ιστορίας, αφού τα σκηνικά είναι δευτερευούσης σημασίας. Όλη η ταινία στηρίζεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ των προσώπων και τη μουσική. Αν αναλογιστεί κανείς τις χολιγουντιανές παραγωγές των τελευταίων ετών μπορεί να αντιληφθεί, πόσο δύσκολο είναι να κρατήσεις τον θεατή μόνο με διαλόγους. Γι' αυτό λίγες είναι και οι ταινίες αυτού του είδους (βλ. για παράδειγμα την τριλογία Before του Richard Linklater με τους Ethan Hawke και Julie Delpy).



Παρότι κάποια στοιχεία της ταινίας θα ήθελα να είναι διαφορετικά ή τέλος πάντων θα είχε ενδιαφέρον να πέσουν στο τραπέζι για συζήτηση, αυτό δε σημαίνει ότι θα ήθελα να αλλάξουν, διότι τότε θα ήταν απλώς μια άλλη ταινία. Δε θέλω να προδώσω περισσότερα, γιατί πραγματικά αξίζει να τη δει κάποιος, ειδικά αν είναι μουσικόφιλος.

Η σημερινή λίστα, λοιπόν, είναι η έμπνευση κάποιου άλλου, που όμως με ενέπνευσε να συντάξω αυτό το μικρό άρθρο και να θυμηθώ εξαιρετικούς ήχους του παρελθόντος. Παρακάτω θα βρείτε τη λίστα με τα τραγούδια με τη σειρά που ακούγονται στην ταινία.

Σ' ευχαριστούμε Meg Kasdan για το υπέροχο mixtape!





Τα τραγούδια

01. Marvin Gaye - I Heard It Through The Grapevine
02. The Rolling Stones - You Can't Always Get What You Want
03. The Exciters - Tell Him
04. Smokey Robinson & the Miracles - The Tracks of My Tears
05. The Young Rascals - Good Lovin'
06. The Temptations - Ain't Too Proud To Beg
07. The Temptations - My Girl
08. Steve Miller Band - Quicksilver Girl
09. Beach Boys - Wouldn't It Be Nice
10. The Weight - The Band
11. Spencer Davis Group - Gimme Some Lovin'
12. Creedence Clearwater Revival - Bad Moon Rising
13. Percy Sledge - When a Man Loves a Woman
14. Aretha Franklin - (You Make Me Feel Like) A Natural Woman
15. The Rascals - In The Midnight Hour
16. Smokey Robinson & The Miracles - I Second That Emotion
17. Three Dog Night - Joy To The World
18. Procol Harum - A Whiter Shade of Pale

Αξιολόγηση
Βαθμολογήστε το άρθρο
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα