Το όνομα Project Renegade αντιπροσωπεύει πέντε μουσικούς που δρουν στον χώρο της alternative metal μουσικής: Marianna (φωνή), Ody (ντραμς), Tasos (κιθάρα), Nick K. (κιθάρα) και Makis (μπάσο).
Η δισκογραφία τους μέχρι στιγμής περιλαμβάνει το EP Cerebra, που κυκλοφόρησε πέρυσι, ενώ ήδη δουλεύουν την επόμενη κυκλοφορία τους. Αύριο, 21 Απριλίου, εμφανίζονται στο Iron Queens Festival, στην Κραϊόβα της Ρουμανίας.
Τα μέλη του γκρουπ επιλέγουν και σχολιάζουν παρακάτω 10 αγαπημένα τους άλμπουμ:
1. Κorn – Korn (1994)
Ένας καινούργιος ήχος, δάκρυα, αίμα, ωμότητα και ο ακρογωνιαίος λίθος ενός ολόκληρου genre της metal μουσικής που απασχόλησε και απασχολεί ακόμα το κοινό. Και μόνο ο χαμός που γίνεται κάθε φορά που ακούγεται σε live η εισαγωγή του "Blind" αρκεί.
2. Iowa - Slipknot (2001)
Ένας δίσκος γεμάτος θυμό, ανελέητος και έτοιμος να δαγκώσει όλους και όλα.
3. Ocean Machine - Devin Townsend (1997)
Ένας καλλιτέχνης με όραμα και έτη φωτός μπροστά από την εποχή του. Από τις συνθέσεις, το concept, το wallofsound, την αισθητική... Παρόλο που γράφτηκε στα '90s, ακόμα δεν έχει υπάρξει κάτι όμοιο ή αντίστοιχό του μουσικά. Είναι ένας δίσκος από το μέλλον, που απλά τον παράτησαν οι time travellers 2 δεκαετίες πίσω!
4. Dark Adrenaline - Lacuna Coil (2012)
Μας αρέσει πολύ η ισορροπία αυτού του δίσκου ως προς το πόσο ένα heavy υλικό μπορεί να ταιριάξει ωραία με clean φωνές και μελωδίες. Χωρίς να καταφεύγει σε κλισέ λύσεις, δεν κάνει εκπτώσεις στο πώς μια γυναικεία φωνή μπορεί να υποστηρίξει έναν groovy metal δίσκο.
5. Meteora - Linkin Park (2003)
Σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά, έφεραν νέες ιδέες, μισήθηκαν, αγαπήθηκαν, αλλά σίγουρα ανέτρεψαν πολλά δεδομένα. Το Meteora έβαλε ηλεκτρονικά, ορχήστρες, ραπ, clean vocals και screams σε ένα μείγμα που μέχρι τότε δεν είχε υπάρξει με αυτόν τον τρόπο στη μουσική. Σίγουρα έσπρωξε τα όρια της metal πιο πέρα.
6. Three Dollar Bill, Y’All - Limp Bizkit (1997)
Groove, groove και groove.
7. Rage Against The Machine - Rage Against The Machine (1992)
Ένας δίσκος που βάζει τον ακροατή να σκεφτεί. Έχει μήνυμα, είναι ένα «όπλο» έκφρασης, είναι έμπνευση και δείχνει ότι η σκληρή μουσική μπορεί αν μη τι άλλο να εκφράσει κάτι παραπάνω από ενδοσκοπικές ψυχολογικές αναζητήσεις ή παραμύθια με δράκους και ιππότες.
8. The Real Thing - Faith No More (1989)
Απουσία ορίου, ελέγχου και κολλημάτων. Αν κάπου μπορούν να συνυπάρξουν όλα τα είδη μουσικής είναι στα κομμάτια των Faith No More. Επίσης, ο Mike Patton είναι ένας φωνητικός χαμαιλέων.
9. Evanescence – Evanescence (2011)
Αν μιλάμε για ερμηνεία σε δίσκο, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την Amy Lee. Είναι τόσο άμεσο και αληθινό αυτό που κάνει που θυμίζει ότι η μουσική έχει να κάνει με την έκφραση του καλλιτέχνη και, μέσω αυτού, και του ακροατή. Και αυτή η έκθεση του ψυχικού κόσμου είναι κάτι τρομακτικό και όμορφο ταυτόχρονα.
10. Mutter - Rammstein (2001)
Εκπληκτικές ενορχηστρώσεις, εκπληκτική μπάντα, concept, performance, για ένα είδος που θα μπορούσε να καταλήξει πληκτικό και επαναλαμβανόμενο μετά από λίγο, οι Rammstein καταφέρνουν να εκπλήσσουν σε κάθε κομμάτι και να προχωρούν όλο και λίγο παραπέρα σε κάθε τους δουλειά. Μοναδικοί.
Σχετικό θέμα