Θα ξεκινήσω από την αντίδραση που είχα –και είχε και ο περισσότερος κόσμος δίπλα μου- αμέσως μετά το πέρας της συναυλίας. Τι λαϊβάρα ήταν αυτή Θεέ μου!
Ωραία, και τώρα ας τα πάρουμε από την αρχή. Η ανακοίνωση της συναυλίας των GY!BE σκόρπισε πολλά χαμόγελα στους φαν τους, που αν μη τι άλλο στη χώρα μας είναι πολλοί. Τα εισιτήρια έφευγαν με φρενήρεις ρυθμούς και έτσι οι διοργανωτές «αναγκάστηκαν» να αλλάξουν τον χώρο διεξαγωγής της συναυλίας και από το Fuzz να το μεταφέρουν στο Gazi Music Hall. Άκουσα ότι ο αριθμός των ατόμων που βρέθηκαν στην συναυλία ήταν περίπου 3.500 κάτι που με χαροποιεί ιδιαιτέρως, ειδικά αν αναλογιστεί την αντιεμπορικότητα (τουλάχιστον με την ραδιοφωνική έννοια του όρου) του ονόματος. Οι Godspeed You! Black Emperor έχουν προσφέρει τόσα πολλά στην μουσική, τόσα μοναδικά στοιχεία σε αυτήν την τέχνη, που παραμένουν σε πολλούς κρυφά. Η μουσική τους δεν θα έρθει σε εσένα, πρέπει να την ψάξεις, αλλά αν την βρεις τότε κάτι μαγικό μπορεί να συμβεί. Όπως κάτι μαγικό συνέβει το βράδυ της 29ης Απριλίου στο Γκάζι.
Λίγο πριν τις 10 ένας drone ήχος ξεκίνησε να ηχεί στον χώρο και μετά από μερικά λεπτά τα 9 μέλη των Godspeed You! Black Emperor πήραν την θέση τους. Στα μέλη συνυπολογίζεται και ο Karl Lemieux ο οποίος από το 2010 είναι υπεύθυνος για τα video projections και για το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας και της cinematic αισθητικής που δημιουργεί η Καναδική κολεκτίβα. Η είσοδος στην σκηνή καθενός από τα μέλη έγινε με έναν πολύ σεμνό τρόπο, εν μέσω σφυριγμάτων και επευφημιών.
Η έναρξη του live έγινε με το "Hope Drone", μια σύνθεση που αποτελεί πολύ συχνά το intro στις live εμφανίσεις τους, ενώ δεν έχει ηχογραφηθεί και αλλάζει συχνά ο ήχος του με το χρόνο. «Γεννήθηκε» το 2000, οπότε και βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο, παίχτηκε μέχρι το 2003, ξανά εμφανίστηκε το 2010 στις ζωντανές εμφανίσεις τους και από τότε σπάνια λείπει από την setlist τους. Hταν μια πραγματικά πανέμορφη έναρξη, ένας ambient-drone ήχος που στα χέρια των, βιρτουόζων στο «χτίσιμο» μιας σύνθεσης, GY!BE κατέληξε μετά από 10 λεπτά σε ένα από τα καλύτερα κλεισίματα Hope Drone που πραγματικά έχω ακούσει. Παράλληλα με τον, εντέχνως, χαμηλό φωτισμό στην σκηνή κατάφεραν να μας εισαγάγουν στην μυσταγωγία που ακολούθησε.
Η συνέχεια επέφερε τις πρώτες νότες του "Mladic", το πρώτο τραγούδι του δίσκου "'Allelujah! Don't Bend! Ascend!" που κυκλοφόρησε το 2012 μετά το 10ετή hiatus της μπάντας. Τα Middle Eastern vibes του Mladic, η noise αισθητική και τα βαριά riff σε συνδυασμό με τα video projection που χρησιμοποίησαν υπονοούσαν πως βρισκόμαστε σε ένα πεδίο μάχης. Η τέχνη των GY!BE είχε πάντα (και) πολιτικό χαρακτήρα και το κολάζ των post apocalyptic ήχων τους μπορεί εύκολα να ανακατέψει την ψυχή σου και να σου δημιουργήσει υπαρξιακές αναζητήσεις, ενώ παράλληλα ο τρόπος που μεταδίδουν τους προβληματισμούς τους και επικοινωνούν την ιδεολογία τους είναι μερικά από τα πράγματα που τους καθιστά μοναδικούς.
Από την setlist δεν θα μπορούσαν να λείπουν κομμάτια από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, “Luciferian Towers”. Ένας δίσκος που, προσωπικά, δεν μπήκε στην καρδιά μου, όσο προηγούμενες δουλειές, αλλά τα κομμάτια στο live τα άκουσα πιο «πειραγμένα» για τις ανάγκες του live και αποτέλεσαν κάτι παραπάνω από ευχάριστη έκπληξη. Ακούστηκαν, λοιπόν, τα "Bosses Hang", "Fam/Femine" και το "Undoing a Luciferian Towers", το οποίο χρήζει ειδικής μνείας, αφού η εκτέλεση ήταν καταπληκτική. Στο άρτιο αποτέλεσμα αυτό της συγκεκριμένης εκτέλεσης σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρει και η Δανή Mette Rasmussen που βγήκε στη σκηνή με το σαξόφωνο της, πλάτη στο κοινό και σαν άλλη μαέστρος διηύθυνε τους μουσικούς, δημιουργώντας ένα από τα highlight της βραδιάς.
Στα περίεργα, από την άλλη, ήταν πως στο "Undoing a Luciferian Towers" το video που έπαιζε από πίσω σε λούπα ήταν ένα αεροπλάνο που βρισκόταν συνεχώς σε πτώση. Δεν πιστεύω, σε καμία περίπτωση, πως είχε σχέση με το τραγικό δυστύχημα που συνέβει στη χώρα μας πριν από λίγο καιρό, αφού τα video παίζονται σε όλο το tour, αλλά λόγω των διαστάσεων που πήρε η είδηση, ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν το είδα και πιστεύω πως πιθανόν και άλλοι παρευρισκόμενοι θα έκαναν την ίδια σκέψη με εμένα.
Στη συνέχεια το "Dead Metheny..", ένα μέρος του κομματιού "Providence" πίσω από το δίσκο "F#A#oo" (CD edition) του 1998. Αμέσως μετά ακολούθησε μία απίστευτη συναυλιακή στιγμή, ένα μουσικό δεκάλεπτο που θα αργήσει πολύ να διαγράψει ο νους μου. Η εκτέλεση του "The Sad Mafioso…" ήταν απλώς επική, μεγαλειώδης και καθηλωτική. Όσοι παραβρέθηκαν εκείνη την στιγμή στο χώρο καταλαβαίνουν τι εννοώ. Είναι από τις στιγμές που δύσκολα περιγράφονται με λόγια, από αυτές που θυμάσαι γιατί η μουσική είναι η ύψιστη τέχνη, τι σκέψεις μπορεί να δημιουργήσει μέσα στο μυαλό σου και τι συναισθήματα μέσα στην καρδιά σου.
Με το ίδιο σεμνό τρόπο που εμφανίστηκαν, με τον ίδιο αποχώρησαν γύρω στις 12, πριν επανέλθουν για το encore. Μέσα σε χειροκροτήματα ακούστηκε το "Moya", από το E.P τους "Slow Riot For New Zero Kanada" και ένα από τα αριστουργηματικότερα Ε.P που έχω ακούσει.
Οι Godspeed You! Black Emperor δεν είναι μια post rock μπάντα. Στη συγκεκριμένη συναυλία, αλλά και στην δισκογραφία τους γενικότερα, άκουσα μερικές από τις πιο ισχυρές, όμορφες, τραγικές, καταστροφικές, ανθρώπινες, πλούσιες, φιλόδοξες, υπνωτικές και εμπνευσμένες μουσικές που έχω ακούσει ποτέ μου και οποιαδήποτε μουσική ταμπέλα θα ήταν φτωχή για να περιγράψει την μουσική τους.
Όσοι τυχεροί, λοιπόν, βρέθηκαν στο Gazi Music Hall το βράδυ της Κυριακής ήταν μάρτυρες μιας από τις καλύτερες συναυλίες των τελευταίων ετών στην χώρα.
Υ.Γ. Όλη η κουβέντα γύρω από τα hard copies εισιτήρια απλώς χαλάει λίγο από την μαγεία της βραδιάς.
Setlist:
Hope Drone
Mladic
Bosses Hang
Fam/Famine
Undoing a Luciferian Towers
Dead Metheny..
The Sad Mafioso...
Encore:
Moya
Παρακατω το "The Sad Mafioso.." που αποτελεί το 2o κομμάτι του East Hastings.