[Γράφει ο Ξενοφών Καράμπαλης]
Το Release Festival, ένα φεστιβάλ που δεν λέει να το βάλει κάτω παρά ατυχίες που του συμβαίνουν, επέστρεψε σε φθινοπωρινή, πιο ηλεκτρονική έκδοση. Οι Chemical Brothers ήταν το όνομα που έφερε τον κόσμο στο Ολυμπιακό Κέντρο ξιφασκίας, έναν χώρο που δεν χρησιμοποιείται συχνά, αλλά αποδείχτηκε ότι έπρεπε για τη περίσταση. Με αρκετά περίπτερα promotion η βραδιά όντως θύμιζε φεστιβάλ. Ο κόσμος που έφτασε στο Ελληνικό δεν ήταν πάνω από 2,5 χιλιάδες, με επίκεντρο το φάσμα των ένθερμων 35άρηδων και 40άρηδων που άκουγαν τους Chemical Brothers στα τέλη της δεκαετίας του '90.
Οι Chemical Brothers ανέβηκαν στη σκηνή στις 23:00 όπως έλεγε το πρόγραμμα και ανέβασαν τη διάθεση του κοινού αμέσως. Τα περιβόητα "Big Beats" τους ακούστηκαν δυνατά, μαζί με ένα εντυπωσιακό light show αλλά και ευφάνταστα projections που όχι μόνο ταίριαζαν στα τραγούδια τους, αλλά σε παρακινούσαν να χορέψεις. Όλοι θυμήθηκαν τις χρυσές εποχές του MΤv όταν έφτασε η ώρα για το "Block Rockin' Beats", αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί οι Chems είχαν βάλει τον κόσμο στο πάρτι τους για τα καλά. Σίγουρα δεν μπορούσες να καταλάβεις τι ακριβώς από αυτά που άκουγες παιζόταν ζωντανά, σε τι αυτοσχεδίαζαν στα decks και τι είχαν προηχογραφήσει, αφού στη συναυλία δεν υπήρχαν guest τραγουδιστές όπως για παράδειγμα στους Röyksopp ή ζωντανές κιθάρες όπως στον Chicane. Όμως αυτό απασχόλησε λίγους, εκτός από εμάς, αφού όλοι ήταν εκεί για τη διασκέδαση και όχι για να αναλύσουν το τεχνικό κομμάτι και τις λεπτομέρειες πίσω από τους Rowlands και Simons.
Laser, φώτα και καπνός προκαλούσαν το κοινό καθ' όλη τη διάρκεια της δίωρης εμφάνισης των Chemical Brothers. Στη συναυλία συμπεριελήφθησαν τα αναμενόμενα "Galvanize", "Hey Boy Hey Girl" και "Chemical Beats". Μας έλειψε το “Setting Sun”, η συνεργασία τους με τον Noel Gallagher, το setlist όμως είχε το "Under The Influence", για το οποίο ανέβασαν και δύο ρομπότ στη σκηνή να κουνηθούν με τον κόσμο, αλλά και το "Saturate" που συνοδεύτηκε με μεγάλα μπαλόνια που κατέληξαν στο κοινό. Τα εναρκτήρια "Go" και "Do It Again" ξεκίνησαν το χορό, ενώ το πάρτι έσβησε με το "Wide Open" και τα φωνητικά του Beck που συνοδεύτηκαν με υδάτινα visuals. Σαν bonus βρέθηκε στο τέλος του set το "Private Psychedelic Reel".
Πριν τους Brothers, οι James Holroyd και Pene vs Lucas the 3rd αποδείχτηκαν λίγοι για να κερδίσουν το κοινό που απλά έκανε βόλτες στο Κέντρο Ξιφασκίας. Η φθινοπωρινή έκδοση του Release λοιπόν δεν λειτούργησε τόσο πολύ σαν φεστιβάλ, αφού το κοινό νοιάστηκε μόνο για τους Chems. Όμως, έφερε στην Αθήνα μία πολύ καλή συναυλία του διδύμου των Chemical Brothers, που μαζί με τον Fatboy Slim, τους Chrystal Method και τους Prodigy, κρατάνε ζωντανή τη dance κληρονομιά των 90s. Δυστυχώς η ταλαιπωρία στην έξοδο δεν αποφεύχθηκε με το parking του χώρου να αδειάζει με πολύ αργή ταχύτητα. Παρόλα αυτά μέσα στο συναυλιακό χώρο, η διοργάνωση ήταν αρκετά δουλεμένη και όλα λειτούργησαν βάσει προγράμματος.
[Γράφει ο Σταύρος Κασιμάτης]
Οι Chemical Brothers εμφανίστηκαν στο Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας ως ηγέτες της "Big Beat" σκηνής. Με ένα φαντασμαγορικό show, με καλοδουλεμένα, pop, ψυχεδελικά οπτικά εφέ, strobe lights και laser, το duo από το Manchester φρόντισε να συνοδεύσει τη μουσική τους και να προσφέρει στους fans ένα ποικιλόμορφο πρόγραμμα. Με προσεγμένη σκηνοθεσία, τα εφέ σου επέτρεπαν να «χαθείς» στη μουσική τους χωρίς να την «χάνεις».
Το κομμάτι των Visuals, κάτι που ξεκίνησε πιο έντονα από τις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας από πρωτοπόρους της EDM, techno και της ευρύτερης ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής (Amon Tobin, Dj Shadow, Deadmau5, Flying Lotus) είναι ένα θέμα που θα μπορούσε να σταθεί σε άρθρο από μόνο του και σιγά σιγά θα γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της συγκεκριμένης μουσικής κουλτούρας, με το tour των Chemical Brothers να ανεβάζει τον πήχη της αισθητικής.
Το Release Athens έκανε την έκπληξη φέτος και φόρεσε το φθινοπωρινό του κοστούμι. Με την επιλογή του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας φρόντισε να μην «την πάθει» αυτή τη φορά από ενδεχόμενη βροχή και προσωπικά ήταν ένας χώρος που δεν με «χάλασε» καθόλου. Ο εξαερισμός και ο κλιματισμός λειτούργησαν άψογα. Είχα την αίσθηση πως βρίσκομαι σε ένα club υψηλών προδιαγραφών και τα περίπτερα των χορηγών ήταν καλά τοποθετημένα -χωρίς να ενοχλούν αλλά χωρίς να είναι και μακριά, ώστε να χάνεις μεγάλο κομμάτι του show για να πιεις μια μπύρα. Για ένα live 2000+ ατόμων ακόμα και αυτοί που ήταν μπροστά είχαν τον χώρο τους χωρίς να είναι ο ένας πάνω στον άλλο και αισθάνθηκα, για πρώτη φορά, πως ο χώρος τον VIP άξιζε τα χρήματα του καθώς, ναι μεν ήταν στο πλάι και υπερυψωμένος αλλά κοντά στην σκηνή σε πραγματικά καλό σημείο θέασης.
Ο ήχος ήταν αρκετά καλός και γεμάτος, χωρίς να λείψουν μικροπροβλήματα στην αρχή, που διορθώθηκαν στη στιγμή. Η κατανομή των κομματιών θα μπορούσε να είναι ίσως διαφορετική από τους Chemical Brothers, καθώς τα πιο δυναμικά και «καλά» κομμάτια τους ήταν ή πολύ νωρίς ή πολύ πίσω στη setlist (Go, Do It Again και Galvanize, Block Rockin Beats αντίστοιχα), με το live να κάνει μια κοιλιά κάπου στα μέσα, αλλά όχι σε επίπεδο που να επιτρέπει να πάρεις τα μάτια σου από τη σκηνή και να χάσεις τον ρυθμό.
Εν κατακλείδι, το live ήταν θεαματικό, super χορευτικό αφήνοντας τους θεατές με ένα χαμόγελο και μπόλικο ιδρώτα από τον χορό. Ένα υπερπλήρες φεστιβαλικό καλοκαίρι έκλεισε για τη χώρα μας με πολύ καλά ονόματα, πολύ χορό, πολλή μπύρα και με τους ανθρώπους του Release να αφήνουν πολλές υποσχέσεις για τη νέα χρονιά.