Peter Hammill @ Gagarin205, 08.03.2019

Ο Peter Hammill είχε αρκετά χρόνια να έρθει στην Ελλάδα με αποτέλεσμα το Gagarin205 να αναγκαστεί να βάλει και δεύτερη μέρα ώστε να ικανοποιηθούν οι οπαδοί του. Και όχι αδίκως αφού παρόλη την περίεργη οριοθέτηση του χώρου με τραπεζάκια και καρέκλες στο κάτω μέρος, την πρώτη μέρα ο χώρος ήταν sold out. Το εντυπωσιακό ήταν πως είχε ταξιδέψει πολύς κόσμος από το εξωτερικό για να παρακολουθήσει τον Hammill, λόγω τον ολιγάριθμων ζωντανών εμφανίσεων του.

Χωρίς support συγκρότημα να προηγείται και με αρκετά χειροκροτήματα να τον παροτρύνουν να ανέβει στη σκηνή, ο Hammill ξεκίνησε από το πιάνο του, σε ένα ακουστικό set. Το βασικό όργανο που χρησιμοποιούσε ήταν η φωνή του, που είτε με παρατεταμένες κορόνες είτε με ψιθύρους και απαγγελίες, έπαιξε ένα απρόβλεπτο setlist λίγο περισσότερο από μιάμιση ώρα. Φυσικά έπαιζε ότι ήθελε και όπως το ήθελε κάνοντας την εμφάνιση του για άλλη μια φορά μία έκπληξη για όλους. Το set μοιράστηκε ανάμεσα στο πιάνο και την κιθάρα σε μια διαφορετική βραδιά, όπου οι παρευρισκόμενοι παρακολουθούσαν προσηλωμένοι ποιος θα είναι ο επόμενος στίχος και ποιο το επόμενο γύρισμα στην ερμηνεία του Hammill.

Ο ίδιος λιτός και με τις σημειώσεις του στα χέρια - πιθανώς είχε μόλις αποφασίσει το set - έδινε την εντύπωση πως η σκηνή είναι το σπίτι του. Τα "Too Many From My Yesterdays" και το πάθος του στο "The Unconscious Life" ανέβασαν την ένταση των χειροκροτημάτων για να οδηγήσουν τον Peter Hammill στη μέση της σκηνής του Gagarin όπου έπιασε την κιθάρα του. Από το κιθαριστικό μέρος της βραδιάς ξεχώρισε το "Amnesiac" που ήταν σχεδόν βιωματικό με τον τρόπο που το ερμήνευε. Όταν ξαναγύρισε στο πιάνο για το τρίτο μέρος του setlist του, μας έδωσε ένα φορτισμένο "Stranger Still" που άνοιξε το δρόμο για το Encore του "Vision".

Δεν είναι τυχαίο πως ο Hammill δεν εστιάζει τις ζωντανές του εμφανίσεις γύρω από την προώθηση των δίσκων του. Δεν τον ενδιαφέρει να μπει σε καλούπια και απλά να ικανοποιεί τις ανάγκες και τις απαιτήσεις οπαδών ή δισκογραφικών εταιριών. Όχι πως δε θα παίξει καινούρια τραγούδια- μας έπαιξε για παράδειγμα το "Anagnorisis" από το ‘From The Trees’. Πηγαίνοντας όμως σε μία ζωντανή του εμφάνιση βλέπεις πως χρησιμοποιεί την ώρα που είναι στη σκηνή για να παρουσιάζει τη δουλεία του με πολύ προσωπικό τρόπο, παραθέτοντας μία πληθώρα συνθέσεων στο θεατή. Συνθέσεων που αναποδογυρίζει κάθε βράδυ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία μανιέρα στο τι θα παίξει δίνοντας ιδιαίτερη αξία στη έννοια του απρόβλεπτου που προσωπικά πιστεύω ότι είναι και το πιο σημαντικό στοιχείο σε μια συναυλία.

Ήταν μια ζωντανή εμφάνιση 'εσωτερικής καύσης' για τους θεατές υπό την έννοια ότι το κοινό συμμετείχε ενεργά μόνο στο χειροκρότημα. Ο Peter Hammill στο τεχνικό κομμάτι των φωνητικών ήταν καλύτερος από ότι περιμέναμε αφού από ότι φαίνεται το κλίμα της χώρας μας του έκανε καλό και δεν φάνηκε να χάνει στα ψηλά, τουλάχιστον όπως τον ακούγαμε στο θεωρείο. Μερικά αμελητέα λάθη στο πιάνο έκανε μόνο αλλά και μερικές παρατηρήσεις σε επίμονους ερασιτέχνες θεατές - φωτογράφους που τον φώτιζαν με τη χρήση του φλας. Όμως άφησε τη σφραγίδα της δουλειάς του στο Gagarin205, μίας δουλειάς που ζωντανά απέκτησε άλλη υπόσταση, διατηρώντας την ιδιορρυθμία της και τις γοητευτικές ηχητικές παραξενιές της.

Σχετικό θέμα

Better Call Rampas

Better Call Rampas: Οι Ύποπτες Συναυλιακές Φήμες του 2024