Φεύγοντας απ'την πρεμιέρα του Φοίβου Δεληβοριά στο Μετρό την περασμένη Παρασκευή σκεφτόμουν πόσο εύκολα χρησιμοποιούμε τελικά τον όρο "μουσική παράσταση", χάριν ευκολίας. Κι όμως, δεν είναι μουσικές παραστάσεις όλα τα προγράμματα που παρουσιάζονται στις εγχώριες σκηνές. Ειδικά όταν υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Δεληβοριά, που καταφέρνουν να παρουσιάζουν τόσο προσεγμένα σε κάθε τους λεπτομέρεια live, με άψογα ρέουσα δομή που δεν κουράζει (αρχή-μέση-τέλος, μουσικά μέρη, παρλάτες κλπ) και μια κεντρική ιδέα που τα διατρέχει σε όλη τους την έκταση, από τον τίτλο μέχρι τους φωτισμούς και τα βίντεο...
Τι είδαμε λοιπόν στο Μετρό; Είδαμε έναν απολαυστικό Φοίβο Δεληβοριά να υλοποιεί και ζωντανά τη γενικότερη μελαγχολική, σκοτεινή ατμόσφαιρα της πρόσφατης δισκογραφικής του δουλειάς Ο Αόρατος Άνθρωπος. Έτσι, οι τρεις εξαίρετοι μουσικοί που τον συνοδεύουν πήραν τα ονόματα υπερηρώων. Ο "Hulk" Σταμάτης Σταματάκης στο μπάσο, ο "Ψαλιδοχέρης" Σωτήρης Ντούβας στα drums και βέβαια ο "άνθρωπος με τα πολλά χέρια" - για να μπορεί να χειρίζεται τα 17 διαφορετικά και πολύ σπάνια όργανα που παίζει! - Γιώργος Κατσάνος. Με έναν απολύτως ατμοσφαιρικό φωτισμό που σου δημιουργούσε την αίσθηση ότι όντως βλέπεις φιγούρες που απέδρασαν από το πανί που είχε αναρτηθεί πίσω τους και προέβαλε στιγμυότυπα από το The Invisible Man του 1933 και άλλες ιστορικές ταινίες τρόμου.
Για να πάμε και στο καθαρά μουσικό μέρος του προγράμματος να πω ότι ο Δεληβοριάς και η μπάντα υπερηρώων του κατόρθωσαν να κρατήσουν ακέραιο το ενδιαφέρον ακόμη και όσως εξ ημών είχαμε δει τις περυσινές τους εμφανίσεις στο Μετρό ή στις καλοκαιρινές συναυλίες. Και πάλι λοιπόν τα γνωστά τραγούδια του Φοίβου παρουσιάστηκαν με έναν εντελώς αλλαγμένο τρόπο, στα πλαίσια της ατμόσφαιρας που προσπαθώ να περιγράψω εδώ και τόσες γραμμές... Αγνώριστα τα περισσότερα, αλλά τόσο γοητευτικά με το νέο ηχητικό τους ένδυμα.
Η Μπόσα Νόβα του Ησαϊα και το Ένας σκύλος στο Κολωνάκι πιο λιτά και με άλλη ερμηνευτική προσέγγιση. Το Αυτή που περνάει, ίσως κορυφαία στιγμή της μπάντας, έμοιαζε κάτι μεταξύ swing και country στη νέα του εκδοχή. Δεν νομίζω ότι υστέρησε κανένα από τα τραγούδια που μας παρουσίασαν. Με τη ακουστική τους πλευρά και τον Σωτήρη Ντούβα να δίνει φοβερή ρυθμική διάσταση, ανάμεσα στις... ψιλοβελονιές του Σταματάκη στο μπάσο και τα απίστευτα όργανα του Κατσάνου που έμοιαζε ικανός να αυτοσχεδιάσει με το παραμικρό αντικείμενο...
Μεγάλο μέρος του σετ καταλήφθηκε βέβαια από τα νέα τραγούδια. Η ερωτική και... αόρατη διάθεση του Δεληβοριά δεν περιγράφεται με λόγια! Ξεχώρισα ιδιαίτερα το τόσο τρυφερό Θα θελα να μουνα εκεί, το εναρκτήριο Bolero, το εθιστικά ρυθμικό Μηδέν εισερχόμενα και το Η Άλλη καρδιά, που μαζί με το Το Καλοκαίρι θα ρθει έκαναν ένα σύνολο... ακατάλληλο για ερωτευμένους! Αντιθέτως δεν λειτούργησε ιδιαίτερα το Σκοτάδι των δύο με την Κατερίνα Παπαχρήστου των Tango with lions που ανέβηκε στη σκηνή (η οποία πάντως ερμήνευσε εξαιρετικά το δικό της Right from the start), ενώ δεν με ενθουσίασαν στις live εκτελέσεις τους τα Αμφιβολία και Το φεγγάρι αυτό. Επειδή αναφερθήκαμε πολύ σε μελαγχολικές και ερωτικές διαθέσεις μην νομίζετε πως έλειπαν οι γνωστές ξεκαρδιστικές αφηγήσεις του Φοίβου και οι φωτεινές χιουμοριστικές στιγμές όπως λχ στην Υβρεοπομπή ή στο ακυκλοφόρητο Βαλσάκι της Δάφνης.
Αυτό που κάνει ο Φοίβος Δεληβοριά με αυτήν την ιδιαίτερη μπάντα είναι μια μικρή μαγεία! Ανατρέπει τα γνωστά του τραγούδια, παίζει με ήχους και ρυθμούς ψάχνοντας το κάτι διαφορετικό και "προδίδοντας" τον εαυτό του, όπως είπε και ο ίδιος. Για κάποιον που θέλει τις στουντιακές εκτελέσεις στα live η παράσταση αυτή δεν συνιστάται. Για κάποιον, όμως, που αγαπά τις καλοφτιαγμένες μουσικές παραστάσεις και τις μουσικές ανατροπές, μια βραδιά το Μετρό θα είναι μια μοναδική εμπειρία!
Setlist
α μέρος:
Bolero
Η Μπόσα Νόβα του Ησαΐα
Ένας Σκύλος Στο Κολωνάκι
Χάλια
Η άλλη καρδιά
Ωροσκόπιο
Αμφιβολία
Η γυναίκα του Πατώκου
Φώτης
Το βαλσάκι Της Δάφνης (Super Ferry)
Το ‘πα το ‘κανα
Χωρίς
Το Φεγγάρι Αυτό
Αφού δε μ’ αγαπάς
β μέρος:
Το σκοτάδι των δύο
Right From The Start
Το Αποκηρυγμένο
Η Πέρα Χώρα
Θα ‘θελα να ‘μουνα εκεί
Μηδέν εισερχόμενα
Τρένο στην κορυφογραμμή
Η Υβρεοπομπή
Και του χρόνου
Η Κική κάθε βράδυ
Ο Καθρέφτης
Αυτή που περνάει
Θέλω να σε ξεπεράσω
Encore1
Το Καταφύγιο
Εκείνη
Encore2
Ο.Κ.
Όταν στα κέντρα σε πηγαίνω
Το καλοκαίρι θα ρθει
Τι είδαμε λοιπόν στο Μετρό; Είδαμε έναν απολαυστικό Φοίβο Δεληβοριά να υλοποιεί και ζωντανά τη γενικότερη μελαγχολική, σκοτεινή ατμόσφαιρα της πρόσφατης δισκογραφικής του δουλειάς Ο Αόρατος Άνθρωπος. Έτσι, οι τρεις εξαίρετοι μουσικοί που τον συνοδεύουν πήραν τα ονόματα υπερηρώων. Ο "Hulk" Σταμάτης Σταματάκης στο μπάσο, ο "Ψαλιδοχέρης" Σωτήρης Ντούβας στα drums και βέβαια ο "άνθρωπος με τα πολλά χέρια" - για να μπορεί να χειρίζεται τα 17 διαφορετικά και πολύ σπάνια όργανα που παίζει! - Γιώργος Κατσάνος. Με έναν απολύτως ατμοσφαιρικό φωτισμό που σου δημιουργούσε την αίσθηση ότι όντως βλέπεις φιγούρες που απέδρασαν από το πανί που είχε αναρτηθεί πίσω τους και προέβαλε στιγμυότυπα από το The Invisible Man του 1933 και άλλες ιστορικές ταινίες τρόμου.
Για να πάμε και στο καθαρά μουσικό μέρος του προγράμματος να πω ότι ο Δεληβοριάς και η μπάντα υπερηρώων του κατόρθωσαν να κρατήσουν ακέραιο το ενδιαφέρον ακόμη και όσως εξ ημών είχαμε δει τις περυσινές τους εμφανίσεις στο Μετρό ή στις καλοκαιρινές συναυλίες. Και πάλι λοιπόν τα γνωστά τραγούδια του Φοίβου παρουσιάστηκαν με έναν εντελώς αλλαγμένο τρόπο, στα πλαίσια της ατμόσφαιρας που προσπαθώ να περιγράψω εδώ και τόσες γραμμές... Αγνώριστα τα περισσότερα, αλλά τόσο γοητευτικά με το νέο ηχητικό τους ένδυμα.
Η Μπόσα Νόβα του Ησαϊα και το Ένας σκύλος στο Κολωνάκι πιο λιτά και με άλλη ερμηνευτική προσέγγιση. Το Αυτή που περνάει, ίσως κορυφαία στιγμή της μπάντας, έμοιαζε κάτι μεταξύ swing και country στη νέα του εκδοχή. Δεν νομίζω ότι υστέρησε κανένα από τα τραγούδια που μας παρουσίασαν. Με τη ακουστική τους πλευρά και τον Σωτήρη Ντούβα να δίνει φοβερή ρυθμική διάσταση, ανάμεσα στις... ψιλοβελονιές του Σταματάκη στο μπάσο και τα απίστευτα όργανα του Κατσάνου που έμοιαζε ικανός να αυτοσχεδιάσει με το παραμικρό αντικείμενο...
Μεγάλο μέρος του σετ καταλήφθηκε βέβαια από τα νέα τραγούδια. Η ερωτική και... αόρατη διάθεση του Δεληβοριά δεν περιγράφεται με λόγια! Ξεχώρισα ιδιαίτερα το τόσο τρυφερό Θα θελα να μουνα εκεί, το εναρκτήριο Bolero, το εθιστικά ρυθμικό Μηδέν εισερχόμενα και το Η Άλλη καρδιά, που μαζί με το Το Καλοκαίρι θα ρθει έκαναν ένα σύνολο... ακατάλληλο για ερωτευμένους! Αντιθέτως δεν λειτούργησε ιδιαίτερα το Σκοτάδι των δύο με την Κατερίνα Παπαχρήστου των Tango with lions που ανέβηκε στη σκηνή (η οποία πάντως ερμήνευσε εξαιρετικά το δικό της Right from the start), ενώ δεν με ενθουσίασαν στις live εκτελέσεις τους τα Αμφιβολία και Το φεγγάρι αυτό. Επειδή αναφερθήκαμε πολύ σε μελαγχολικές και ερωτικές διαθέσεις μην νομίζετε πως έλειπαν οι γνωστές ξεκαρδιστικές αφηγήσεις του Φοίβου και οι φωτεινές χιουμοριστικές στιγμές όπως λχ στην Υβρεοπομπή ή στο ακυκλοφόρητο Βαλσάκι της Δάφνης.
Αυτό που κάνει ο Φοίβος Δεληβοριά με αυτήν την ιδιαίτερη μπάντα είναι μια μικρή μαγεία! Ανατρέπει τα γνωστά του τραγούδια, παίζει με ήχους και ρυθμούς ψάχνοντας το κάτι διαφορετικό και "προδίδοντας" τον εαυτό του, όπως είπε και ο ίδιος. Για κάποιον που θέλει τις στουντιακές εκτελέσεις στα live η παράσταση αυτή δεν συνιστάται. Για κάποιον, όμως, που αγαπά τις καλοφτιαγμένες μουσικές παραστάσεις και τις μουσικές ανατροπές, μια βραδιά το Μετρό θα είναι μια μοναδική εμπειρία!
Setlist
α μέρος:
Bolero
Η Μπόσα Νόβα του Ησαΐα
Ένας Σκύλος Στο Κολωνάκι
Χάλια
Η άλλη καρδιά
Ωροσκόπιο
Αμφιβολία
Η γυναίκα του Πατώκου
Φώτης
Το βαλσάκι Της Δάφνης (Super Ferry)Το ‘πα το ‘κανα
Χωρίς
Το Φεγγάρι Αυτό
Αφού δε μ’ αγαπάς
β μέρος:
Το σκοτάδι των δύο
Right From The Start
Το Αποκηρυγμένο
Η Πέρα Χώρα
Θα ‘θελα να ‘μουνα εκεί
Μηδέν εισερχόμενα
Τρένο στην κορυφογραμμή
Η Υβρεοπομπή
Και του χρόνου
Η Κική κάθε βράδυ
Ο Καθρέφτης
Αυτή που περνάει
Θέλω να σε ξεπεράσω
Encore1
Το Καταφύγιο
Εκείνη
Encore2
Ο.Κ.
Όταν στα κέντρα σε πηγαίνω
Το καλοκαίρι θα ρθει