Το “Violator” αποτελεί την απόλυτη κορυφή του συγκροτήματος, το δημιουργικό τους peak. Είναι η στιγμή εκείνη, που αγγίζουν τον ουρανό, με απόλυτη εμπορική επιτυχία, αφού φέρνει τους Depeche Mode, στα σπίτια και των πιο σκληροπυρηνικών «εχθρών» τους, αφού οι heavy metal-άδες της εποχής, σχεδόν υποκλίνονται στο “Personal Jesus”, μέχρι να φτάσουν στο σημείο να κάνουν head banging στο “I Feel You” που ακολουθεί στο επόμενο άλμπουμ τους.
Οι Depeche Mode έχουν χτίσει ήσυχα κι ήρεμα, βήμα-βήμα, την μέχρι τότε καριέρα τους, με αποκορύφωμα τη ζωντανή τους εμφάνιση, μπροστά σε χιλιάδες κόσμο στην Pasadena της Καλιφόρνια. Από τις ανέμελες electro ποπ στιγμές των πρώτων τους άλμπουμ μέχρι τη σκοτεινιά του “Black Celebration” και την σχετική εξωστρέφεια του “Music For The Masses” (των δύο επίσης αριστουργηματικών άλμπουμ που έχουν προηγηθεί κι έχουν εξίσου αγαπηθεί από κοινό και κριτικούς), έχουν παίξει με τους ήχους, τις ατμόσφαιρες, τους παραγωγούς, τις μεταξύ τους σχέσεις και τον ίδιο τους τον εαυτό και στην αυγή μιας νέας δεκαετίας αποφασίζουν να αλλάξουν τον τρόπο που δουλεύουν και να κάνουν μια μικρή επανεκκίνηση.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό, αφού για πρώτη φορά, ένα κιθαριστικό, bluesy παίξιμο, προσδιόριζε τον ήχο ενός τραγουδιού τους κι έτσι από μια synth band, μετατράπηκαν και σε κάτι άλλο. Κι αν σε κάποιους ορκισμένους fans, αυτό αποτέλεσε προδοσία, για κάποιους άλλους ήταν ένα νέο σημείο επαφής. Μια πινελιά που από τότε κι έπειτα θα χαρακτήριζε τον ήχο του συγκροτήματος, όχι πάντα με επιτυχημένα αποτελέσματα.
Tο “Personal Jesus” σκάει σα βόμβα τον Αύγουστο του 1989 κι από τότε έχει διασκευαστεί από πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες, όπως ο Johnny Cash κι ο Marilyn Manson κι αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα τους τραγούδια. Ακολουθούν τρία ακόμη πολύ σπουδαία singles, τα “Enjoy The Silence”, “Policy Of Truth” και “World In My Eyes”, το ένα καλύτερο από το άλλο που ουσιαστικά δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Δεν είναι όμως μόνο αυτά, αφού με μόλις εννέα τραγούδια, στο “Violator” δεν υπάρχει χώρος για γεμίσματα ή για ατυχείς στιγμές. Κάθε τραγούδι παίζει το ρόλο του, έχει τη μοναδικότητα του, αποτελεί μέρος ενός τέλειου συνόλου και μπορεί να αγγίξει διαφορετικές «ψυχές» σε ξεχωριστές στιγμές.
Δεν είναι όμως μόνο τα όργανα κι οι φωνές, οι ήχοι κι οι φωνές. Οι στίχοι έχουν εξίσου κορυφαίο ρόλο, αφού είναι άμεσοι, με τις λέξεις και τα νοήματα τόσο σωστά τοποθετημένα, απόλυτα εναρμονισμένοι με τις μελωδίες, σε τέτοιο βαθμό που μπορούν εύκολα να γίνουν κατανοητοί (ή κι όχι, πάντα έπαιζαν οι Depeche Mode με αυτό), αλλά το κυριότερο να τραγουδηθούν.
Αν σε όλα αυτά προσθέσεις το εμβληματικό ΕΞΩΦΥΛΛΟ και το video clip του “Enjoy The Silence”, που φέρουν τη σφραγίδα του Anton Corbijn, καταλήγεις σε έναν εμπορικό και καλλιτεχνικό θρίαμβο.
Το επόμενο τους βήμα, ήταν εξίσου μεγαλειώδες, ομολογουμένως, αφού το “Songs Of Faith And Devotion”, παίρνει τη σκυτάλη, αλλά δυστυχώς οδηγεί τους Depeche Mode, με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον τοίχο και με τεράστιες απώλειες, αφού ο Alan Wilder αποχωρεί κι ο David Gahan βυθίζεται στον κόσμο των ναρκωτικών. Αλλά αυτή είναι μια ιστορία που πρέπει να ειπωθεί το 2023.
Μέχρι τότε, συνεχίζουμε να ακούμε και να απολαμβάνουμε το “Violator”. Μπορεί να μην έφτασε ο χρόνος μιας ακρόασης του άλμπουμ για τη συγγραφή αυτού του άρθρου, αλλά για ακόμη μία φορά, απέδειξε την αξία του και τη δύναμη του, αφού και στο δεύτερο γύρο, η ικανοποίηση ήταν η ίδια.
Depeche Mode - Violator
1. World in My Eyes
2. Sweetest Perfection
3. Personal Jesus
4. Halo
5. Waiting for the Night
6. Enjoy the Silence
7. Policy of Truth
8. Blue Dress
9. Clean
Σχετικό θέμα