Ο Δήμος Αχαρνών είναι ένας από τους αρχαιότερους δήμους της Αθήνας. Γνωστή είναι και η κωμωδία του Αριστοφάνη «Αχαρνείς» από το 425 π.Χ. Σήμερα αποτελεί για πολλούς ένα υποβαθμισμένο προάστιο κάπου στην άκρη της Δυτικής Αττικής. Δεν είναι όμως αλήθεια. Τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται τέτοιο καιρό το Φεστιβάλ «Βραδιές Πολιτισμού» στον υπέροχο, απ’ όλες τις απόψεις, λόφο του Προφήτη Ηλία από ανθρώπους με μεράκι και όραμα που φιλοδοξούν να προσφέρουν στους κατοίκους - και όχι μόνο - του Δήμου, μια πληθώρα θεαμάτων και παραστάσεων με γνώμονα την ποιότητα, πάντα σε προσιτή τιμή.
Την διαπίστωση για την ομορφιά του χώρου και ιδιαίτερα του Δημοτικού Θεάτρου έκανε κι η ίδια η Ευανθία Ρεμπούτσικα κατά την είσοδό της στην σκηνή την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου. «Είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι για να παίξω εδώ και είναι τόσο όμορφος ο χώρος, το θέατρο, πραγματικά δεν το περίμενα!» και συνέχισε λέγοντας «Είστε πραγματικά πολύ γενναίοι όσοι βρίσκεστε εδώ, αυτό το χειροκρότημα είναι για εσάς» και μαζί με τους μουσικούς της ξεκίνησαν το χειροκρότημα προς τον κόσμο κερδίζοντας δίκαια διπλάσιο χειροκρότημα και επευφημίες από τους θεατές.
Με το αγαπημένο της κόκκινο βιολί άρχισε να μας παρασύρει σε ονειρικά ακούσματα από το δίσκο «Το αστέρι κι η ευχή» κι αυτή ήταν μόνο η αρχή.
Το μουσικό ταξίδι συνεχίστηκε με την «Αλεξάνδρεια» καθώς και συνθέσεις από τις ταινίες «1968» και «Πολίτικη Κουζίνα» αγγίζοντας όχι μόνο τα αυτιά αλλά και τις ψυχές όλων των τυχερών θεατών. Και το χειροκρότημα δεν σταματούσε.
Ιδιαίτερα κεφάτη και επικοινωνιακή (ίσως και λόγω του χώρου) διηγήθηκε άγνωστες ιστορίες πίσω από τραγούδια, μουσικές και συνεργασίες. Με πολύ χαρά παρουσίασε και δουλειές που έχει κάνει με Τούρκους δημιουργούς όπως τα: “Babam ve oglum” (βραβευμένο με Discovery Soundtrack Award στη Γάνδη) , “Ulak”, “Birleşen Gönüller”, “Nadide hayiat” και “Iftarlik gazoz”.
Από το υπέροχο αυτό πρόγραμμα δεν θα μπορούσαν να λείπουν δουλειές για θεατρικές παραγωγές που έχει γράψει η Ευανθία Ρεμπούτσικα και ακούστηκαν συνθέσεις από τον «Συρανό ντε Μπερζεράκ», την «Φθινοπωρινή Iστορία» και «Το Τρίτο Στεφάνι».
Αεικίνητη και αισθαντική, όργωνε κυριολεκτικά κάθε άκρη της σκηνής του θεάτρου κι όταν διαπίστωσε ότι μάλλον ήταν μικρή, δεν δίστασε να βρεθεί και στις εξέδρες δίπλα στους «μαγεμένους» θεατές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο τέλος της συναυλίας οι θεατές ζήτησαν από την δημοφιλή συνθέτη να συνεχίσει για λίγο ακόμη και αυτή βέβαια δεν τους χάλασε χατίρι.
Πάνω στη σκηνή όμως η Ευανθία Ρεμπούτσικα δεν ήταν μόνη. Είχε την ευτυχία να έχει μαζί της τρεις εξαιρετικούς μουσικούς. Τρεις δεξιοτέχνες για την ακρίβεια. Τον Θάνο Σταυρίδη στο ακορντεόν, τον Πάνο Δημητρακόπουλο στο κανονάκι και τον Ανδρέα Συμβουλόπουλο στο πιάνο και στα κρουστά. Η μεταξύ τους χημεία και αλληλοεπίδραση ήταν καθ’ όλα εμφανής προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία στους θεατές.
*Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Κωνσταντίνο Ρουμελιώτη και το Mix Grill.