Η Βασίλισσα της Ομορφιάς δεν είναι παρά ένα έργο «καθρέφτης» που με τρόπο άμεσο και ρεαλιστικό πραγματεύεται την παθογένεια της οικογένειας, τα λεπτά όρια των ανθρώπινων σχέσεων και το εύθραυστο της ύπαρξής μας. Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε μια επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Η ηλικιωμένη Μαγκ Φόλαν μένει μαζί με την κόρη της, Μωρήν, η οποία έχει αναλάβει εξολοκλήρου τη φροντίδα της, γεγονός που δυσχεραίνει όχι μόνο τη μεταξύ τους σχέση αλλά και την προσωπική ζωή της δεύτερης. Η εμφάνιση του Πάτο Ντούλι στη ζωή της Μωρήν θα φέρει στην επιφάνεια την προβληματική σχέση μητέρας και κόρης, οι αντοχές θα στερέψουν και θα επέλθει η ρήξη.
Δεν είναι τυχαίο που ο Μάρτιν ΜακΝτόνα έγινε παγκοσμίως γνωστός σε μικρή ηλικία με τη Βασίλισσα της Ομορφιάς. Πρόκειται για ένα έργο ψυχογραφικό που παρουσιάζει τις μύχιες σκέψεις και τα βαθύτερα τραύματα των χαρακτήρων βοηθώντας τον θεατή να πιάσει το νήμα της ιστορίας από την αρχή και να κατανοήσει πλήρως την ψυχική κατάσταση των ηρώων τη δεδομένη στιγμή. Μια μητέρα δεσποτική, κακοποιητική, που στερείται συναισθηματικής νοημοσύνης. Η συμπεριφορά της, πλέον και μόνο η παρουσία της, «αρρωσταίνει» όλο και περισσότερο τον ψυχισμό της κόρης της οδηγώντας κι εκείνην με τη σειρά της σε κακοποιητικές συμπεριφορές, αφού δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της.
Η αίσθηση της αδυναμίας να διαχειριστεί κανείς τον εαυτό του, τις ίδιες του τις σκέψεις, μπορούν να τον τρελάνουν. Είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από έναν φαύλο κύκλο όταν το μυαλό σε εγκαταλείπει. Δυστυχώς η Μωρήν δεν μπορεί να ξεφύγει. Σαν άλλος δεσμώτης, που βγαίνει στην επιφάνεια του σπηλαίου και πασχίζει να μείνει στον «πραγματικό» κόσμο αλλά δεν τα καταφέρνει, εγκλωβίζεται στον μικρόκοσμο του σπιτιού της, κι έπειτα στον μικρόκοσμο του μυαλού της δημιουργώντας τη δική της πραγματικότητα ως έσχατη λύση για να επιβιώσει.
Όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα μπόρεσαν να μας μεταδώσουν με τις, εξαιρετικές κατ’ εμέ, ερμηνείες τους η Σοφία Σεϊρλή και η Αγορίτσα Οικονόμου. Χωρίς ίχνος υπερβολής, με λιτότητα και αμεσότητα, απέδωσαν τα πιο περίπλοκα νοήματα και τα πιο σύνθετα συναισθήματα. Οι ερμηνείες των Ιωσήφ Ιωσηφίδη και Γιώργου Κατσή πλαισίωσαν με τον καλύτερο τρόπο την πολύπαθη σχέση μητέρας κόρης προσφέροντας και στιγμές γέλιου.
Το σκηνικό παραπέμπει σε ένα μικρό σπίτι σε μια επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας, με τις όποιες δυσκολίες. Οι θεατές παρακολουθούν συν τοις άλλοις την καθημερινότητα ενός μέσου Ιρλανδού του ’90. Δεσπόζει η ιρλανδική μουσική, ενώ δεν λείπουν αναφορές στην ιρλανδική τηλεόραση και φυσικά οι αιχμές για την Αγγλία με την Αμερική να φαντάζει πολύ καλύτερη επιλογή. Στην αίσθηση αυτή συντελεί και το κείμενο μέσα από ευφυείς στιχομυθίες και αρκετά αιχμηρό λόγο. Ωστόσο η ελληνική μετάφραση, όπως είναι λογικό, δεν μπορεί να αποδώσει πλήρως το ύφος, το χιούμορ και τη γενικότερη αισθητική και αυτό σε κάποια σημεία είναι παραπάνω από εμφανές και ίσως ξενίζει τον θεατή.
Πρόκειται για μια παράσταση που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον από το πρώτο λεπτό, σε κάνει κομμάτι της και σου δείχνει με τρόπο έξυπνο τα πιο μελανά σημεία σου. Η Βασίλισσα της Ομορφιάς σε κάνει να κοιτάξεις κατάματα τον καθρέφτη!
Συντελεστές:
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα
Μετάφραση: Η ομάδα των συντελεστών
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Δ/νση Παραγ.: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Μαρία Αναματερού, Γιώργος Χατζηνικολάου
Βοηθοί σκηνοθέτιδος: Άννα Κούρα, Περσεφόνη Λαμπροκωστοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Παίζουν: Σοφία Σεϊρλή, Αγορίτσα Οικονόμου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιώργος Κατσής
Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο και Κυριακή στο Σύγχρονο Θέατρο.
**Η φωτογραφία προέρχεται από τη σελίδα του Σύγχρονου Θεάτρου.