Μητρόπολη | Χορός & 'Αγγελος απ' το πανάρχαιο δράμα

Μία πρωτότυπη σύλληψη σε συνδυασμό με πολλή δουλειά μας δίνουν μία από τις πιο αξιόλογες παραστάσεις της χρονιάς.
Διαβάστηκε φορες
Η «Μητρόπολη», από την καλλιτεχνική ομάδα momentum, είχε παρουσιαστεί στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2016. Μάλιστα, ο ηθοποιός Γιώργος Κατσής υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο «Δημήτρης Χόρν 2017» για την ερμηνεία του σε αυτή.

Φέτος, για ένα περιορισμένο αριθμό παραστάσεων ανεβαίνει στο Σύγχρονο Θέατρο. Τη σκηνοθεσία επιμελείται ο Αργύρης Πανταζάρας (επίσης βραβευμένος με τον χρυσό σταυρό του «Δημήτρη Χορν» το 2016), ενώ τα κείμενα αποτελούν αποσπάσματα από την αρχαία ελληνική γραμματεία: Αντιγόνη (μετάφρ. Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου), Οιδίπους Τύραννος (μετάφρ. Νίκου Α.Παναγιωτόπουλου), Βάκχες (μετάφρ. Γιώργου Χειμωνά), Μήδεια (μετάφρ. Γιώργου Χειμωνά), Ηρακλής Μαινόμενος (μετάφρ. Γιώργου Μπλάνα).

Μητρόπολη @ Σύγχρονο Θέατρο

Ο βασικός άξονας της παράστασης είναι η σχέση της μήτρας - του ζωτικού στοιχείου που γεννά τη ζωή - με το θρέμμα της. Δεν πρόκειται όμως για μια εύκολη σχέση, αφού η πηγή της ζωής κατασπαράζει το ίδιο της το παιδί, είτε θάβοντάς το ζωντανό είτε αφήνοντάς του το βάρος μιας μιαρής μοίρας κ.ο.κ . Η σχέση του γονιού με το παιδί περιγράφεται συγκρουσιακή παίρνοντας ως αφορμή τα έργα του Σοφοκλή και του Ευρυπίδη. Το έργο δε στέκεται όμως μόνο εκεί, αλλά κάνει σύνδεση με τη σχέση της πόλης με τον πολίτη, της ευρύτερης έννοιας της «μάνας» η οποία διώχνει από τα ενδότερα το παιδί της. 

Γύρω από τον θεματικό άξονα αναπτύσσονται τα θέματα της πίστης, της αγάπης, της ηθικής, ακόμα και της μετακίνησης σε άλλο τόπο. Υποθέσεις αιώνιες και διαχρονικές, που δεν απασχόλησαν μόνο το τότε αλλά και το σήμερα και το αύριο. Οι ηθοποιοί έχουν τον ρόλο του «αγγέλου» που φέρνει τα δυσάρεστα νέα, ενώ τα κείμενα παρουσιάζονται σε μορφή διαλόγου και έτσι οι συνδέσεις στο μυαλό του θεατή είναι πιο εύκολες, ενώ ταυτόχρονα μοιάζουν ευρηματικές.

Μητρόπολη @ Σύγχρονο Θέατρο

Κι αν οφείλουμε να επαινέσουμε για τα παραπάνω τους Ελίνα Μαντίδη & Αργύρη Πανταζάρα, θα πρέπει σίγουρα να κάνουμε λόγο και για την αισθητική της παράστασης, καθώς δεν κερδίζει μόνο στο νοηματικό μέρος αλλά και στην εκτέλεσή της. Οι ήχοι που συνοδεύουν την ερμηνεία των ηθοποιών είναι συγκλονιστικοί, από τη μουσική (σε επιμέλεια Γιώργου Πούλιου) μέχρι τους κρότους των κονταριών στο πάτωμα. Νομίζω πως θα ήταν μια εντελώς διαφορετική παράσταση αν έλειπε αυτό το στοιχείο, διότι ταράσσει βαθειά τον θεατή. Τα γεωμετρικά σκηνικά οριοθετούν την ύπαρξη μιας πόλης - ή καλύτερα μιας ομάδας- που άλλοτε σκορπίζεται κι άλλοτε ξανασυγκροτείται. Μέσα και πίσω από τα σκηνικά φαίνεται να «είναι κρυμμένα» πολλά πάθη και σε αυτό πρέπει να αναφερθούμε στην σκηνοθεσία του Αργύρη Πανταζάρα, χάρη στην οποία όλα κινούνται «ρολόι» στον τρόπο που οι ηθοποιοί εμφανίζονται επί σκηνής ή κρύβονται. Ήταν έκπληξη όταν κατάλαβα πόσοι ηθοποιοί ήταν παρόντες στη σκηνή εκτός του οπτικού μου πεδίου, γεγονός στο οποίο βοήθησε και ο πολύ «έξυπνος» φωτισμός.

Οι ηθοποιοί της ομάδας momentum ανήκουν στη νέα γενιά των καλλιτεχνών που ανεβαίνουν στο σανίδι. Άλλοι με εξαιρετικό τόνο φωνής και άρθρωση και άλλοι με μοναδική εκφραστικότητα φροντίζουν έντιμα να μεταδώσουν ως άγγελοι όσα η σοφία των κειμένων τους προσέφερε. Δεν απαγγέλουν απλώς, αλλά σχηματίζουν εικόνες και ιστορίες ικανές να απασχολήσουν το μυαλό σου για πολύ καιρό. Στα θετικά και η κινησιολογική τους δουλειά η οποία υπήρξε πολύ συντονισμένη και φαίνεται πως κατέλαβαν έντονη σωματική άσκηση που προϋποθέτει ακρίβεια.

Μητρόπολη @ Σύγχρονο Θέατρο

Σε μία κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας αλλά και για κάθε χώρα της υφηλίου, η σύλληψη της «Μητρόπολης» είναι ευφυής και επαινέσιμη. Η αναλογία της σχέσης πόλης - πολίτη και γονιού - παιδιού είναι διαχρονική και παράλληλα, η διακειμενική έρευνα στο γεγονός ότι ο γονιός διώχνει από κοντά το παιδί του  αντικατοπτρίζει μια σύγχρονη (προσωπική και κοινωνική) αλήθεια.

Μήπως τελικά οι νεότεροι πρέπει να δώσουν ένα μάθημα στους μεγαλύτερους, έστω και μετά από 2500 χιλιάδες χρόνια;



Δε γεννήθηκα για να μισώ αλλά για να αγαπώ.
στίχος 523, Σοφοκλής, 5ος αι.π.Χ.
 







Σύλληψη-Σκηνοθεσία:
 Αργύρης Πανταζάρας

Δραματουργική Επεξεργασία-Διασκευή: Ελίνα Μαντίδη, Αργύρης Πανταζάρας

Σκηνικά:
momentum set design

Κοστούμια: momentum

Φωτισμοί: Γιώργος Καρβέλας

Μουσική: Γιώργος Πούλιος

Κίνηση:
 Ηλίας Χατζηγεωργίου

Βοηθός σκηνοθέτη: 
Ελίνα Μαντίδη

Βοηθός σκηνογράφος-ενδυματολόγος: Γεωργία Μπούρα

Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας

Διεύθυνση παραγωγής:
Κλεοπάτρα Γκίνη

Με τους: Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Μελισσάνθη Μάχουτ, Πέπη Κώνστα, Γιώργο Κατσή, Αγησίλαο Μικελάτο, Κωνσταντίνο Πλεμμένο, Αργύρη Πανταζάρα

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
momentum



ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Πέμπτη 1/6 έως Κυριακή 11/6
πλην Τετάρτης 7/6

ΏΡΑ  21.00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ  1 ώρα και 10 λεπτά

ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ


Ευμολπιδών 45, Αθήνα
118 54
210 346 4380
Αξιολόγηση Θεατρικής Παράστασης
Βαθμός Παράστασης
Για να αξιολογήσετε επιλέξτε το επιθυμητό αστέρι

Κωδικός επιβεβαίωσης, γράψτε τους χαρακτήρες που βλέπετε στην εικόνα

Διαβάστε ακόμα