Τα Παιδιά του Χειμώνα (The Holdovers)
(Alexander Payne)
Βαθμολογία:
8
Ο Alexander Payne από το 1996 έχει γυρίσει οκτώ ταινίες, μεταξύ των οποίων τα "Sideways", "Nebraska" και το "About Schmidt". Ένας κατεξοχήν σκηνοθέτης χαρακτήρων ευτυχησε να βρει στο πρόσωπο του Paul Giamatti τον ιδανικό πρωταγωνιστή για τις ιστορίες που θέλει να αφηγηθεί.
Η καινούργια του ταινία διαδραματιζεται στη φανταστική Ακαδημία Burton, μια προπαρασκευαστική σχολή αρρένων κάπου στη Νέα Αγγλία των Ηνωμενων Πολιτειών το Δεκέμβριο του 1970, δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Ο Giamatti υποδύεται τον Paul Hunham, το στριφνό καθηγητή Αρχαίας Ιστορίας που κανείς δεν συμπαθεί, μιας και δεν χάνει ευκαιρία να κρίνει τις συμπεριφορές τόσο των μαθητών όσο και των συναδέλφων του.
Η αλήθεια είναι πως η πλειοψηφία των μαθητών της σχολής είναι κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που θεωρούν δεδομένα όσα έχουν και φέρονται απαίσια. Οι μόνοι που διαφέρουν είναι οι τρεις εργαζόμενοι στην κουζίνα και τη συντήρηση του κτιρίου, εκ των οποίων η μαγείρισσα Mary Lamb (φανταστική η Da'Vine Joy Rudolph, φαβορί για το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου) έχασε το γιο της στον πόλεμο του Βιετνάμ και ο μαθητής Angus Tully (Dominic Sessa), που αναγκάζεται να μείνει στο campus για τις διακοπές των Χριστουγέννων, αφού η μητέρα του και ο πατριος του πηγαίνουν τον καθυστερημενο μήνα του μέλιτος.
Ο αχώνευτος καθηγητής είναι αυτός που τον προσέχει για όλο αυτό το διάστημα και μέσα από τη μεταξύ τους σχέση βλέπουμε τις αλλαγές που συμβαίνουν εντός του, με το νοιάξιμο για το μαθητή του να αναζωπυρώνει την κρυμμένη του ανθρωπιά. Σε μια ταινία που οι δύο πρωταγωνιστές παρουσιάζονται ως μη αρεστοί στο ξεκίνημα, είναι δείγμα της σκηνοθετικής κλάσης του Payne το πώς αλλάζουμε γνώμη και για τους δυο στο τέλος.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο soundtrack της ταινίας, με εύστοχες επιλογές από ένα ευρύ φάσμα μουσικών της δεκαετίας του '70, από Allman Brothers μέχρι Wayne Shorter, μουσικές επιλογές που δρουν συμπληρωματικά με τους χαρακτήρες.
Saltburn
(Emerald Fennel)
Βαθμολογία:
6
Μετα το πολύ καλό ντεμπούτο της με το "Promising Young Woman", η Emerald Fennel επιστρέφει με άλλη μια ταινία όπου ο anti-hero χρησιμοποιεί το σεξ και τα ταξικά στερεότυπα για να ικανοποιήσει τις βαθύτερες επιθυμίες του. Αλλά αν στην προηγούμενη προσπάθειά της η σκηνοθέτης είχε ξεκάθαρο πλάνο και προθέσεις, στο "Saltburn" η συνολική εικόνα είναι προβληματική.
Ο Barry Keoghan υποδύεται τον Oliver Quick, φοιτητή με υποτροφία στην Οξφόρδη το 2006, η εξαίρεση στο πλήθος πλούσιων γόνων της αγγλικής αριστοκρατιας, που βλέπουν το κολλέγιο σαν την προσωπική τους παιδική χαρά. Όσο αταίριαστος δείχνει με τα γυαλιά και τα μεταχειρισμένα ρούχα, τόσο λαμπεροι και άνετοι είναι όλοι οι υπόλοιποι. Ο Oliver θέλει όσο τίποτα να γίνει αποδεκτός στον κύκλο τους, με το σούπερ δημοφιλή Felix (Jacob Elordi του "Euphoria") να είναι αυτός τον οποίο θαυμάζει και με τον οποίο μοιάζει να έχει εμμονή.
Αφού γίνουν φίλοι, όσο παραδοξο και αν είναι αυτό, ο Felix καλεί τον Oliver για τις καλοκαιρινές διακοπές στην έπαυλη του, το Saltburn, όπου θα γνωρίσει την οικογένειά του, με τη Rosamund Pike να ξεχωρίζει ως η μητέρα του, Elspeth. Αν και ο Oliver είναι ο πρωταγωνιστής, οι προθέσεις του είναι θολές, μην ξέροντας αν αυτό που νιώθει είναι αγάπη, μίσος, πόθος (οι δύο πιο συζητημένες σκηνες στο μπάνιο και στη συνεύρεσή του με την αδερφή του Felix προκαλούν αλλά και μπερδεύουν τα νερά) ή όλα αυτά μαζί.
Η Fennel, στην προσπάθειά της να αποτυπώσει την αλαζονεία, την εγωπάθεια αλλά και την παντελή έλλειψη ανθρωπιάς των πολύ προνομιούχων, πέφτει στην παγίδα αναπαραγωγής στερεότυπων για τους πλούσιους και την άρχουσα τάξη. Και μπορεί να δίνει δύο ώρες διασκεδαστικων, cringe και επιμέρους εντυπωσιακών σκηνών, αλλά τελειώνοντας η ταινία, φαντάζει σαν μια τσίχλα που θα φτύσεις μετά το μάσημα.