Χάλια Γκρίνια

Επειδή όλοι έχουμε λόγους να γκρινιάζουμε εγώ απλώς βγάζω από μέσα μου το στρουμφάκι γκρινιάρη . Θα γκρινιάζω για ότι μου καπνίσει και θα λέω ότι μου επιτρέπει ο αρχηγός gbal . Εκτός από ένα : εκπαιδευτικά.
Διαβάστηκε φορες

Επειδή όλοι έχουμε λόγους να γκρινιάζουμε εγώ απλώς βγάζω από μέσα μου το στρουμφάκι γκρινιάρη . Θα γκρινιάζω για ότι μου καπνίσει και θα λέω ότι μου επιτρέπει ο αρχηγός gbal . Εκτός από ένα : εκπαιδευτικά.


Και ξεκινώ με αυτά που ξέρω σειρές τηλεόρασης . Είναι απλό , μισώ το copy paste στην τηλεόραση . Η απλή αντιγραφή δεν είναι λύση . Δέχομαι να χρησιμοποιήσεις σαν εκκίνηση μια καλή ιδέα αλλά όπως και στη μουσική με τα σουξέ copy-paste δεν αξίζουν τον κόπο . Φέτος γεμίσαμε με αντιγραφές από Αμερικανούς , Ισπανούς κ.α. Μου λείπουν οι σωστές προσαρμογές όπως το Σ’ αγαπώ Μ’ αγαπάς της Δήμητρας Παπαδοπούλου (από καναδικό). Όπως είπε και η Ευγενία δεν είναι να βλέπουμε σοβαρά x-factor ή extreme makeover, password , fifty fifty , power of ten και η στιγμή της αλήθειας (χείριστο). Για να μην πάω στις σειρές που φαίνεται η πενία της σκέψης των σεναριογράφων. Όλοι βλέπουν τους ηθοποιούς όμως το σενάριο και η σκηνοθεσία δημιουργούν τηλεόραση.

Το άλλο που μου προκαλεί πανικό είναι η διαφορά στην παραγωγή με ειδικά τους αμερικανούς. Ξέρω μεγαλύτερη αγορά , παχυλά συμβόλαια , αλλά ο επαγγελματισμός και η σοβαρότητα και σε φτηνές παραγωγές (σε αντίστοιχα μεγέθη με τα ελληνικά) φαίνεται. Λίγο μεράκι θέλει και μπορεί να απογειωθεί μια σειρά και ναι θα ξαναπώ για τα Μαύρα Μεσάνυχτα που μπορεί να συναγωνιστεί παρά τη διαφορά στον προϋπολογισμό πολλές ξένες . Μόνο στις σαπουνόπερες και σε ιστορικές παίζουν λεφτά. Όχι ότι οι Αμερικανοί είναι τέλειοι, κάθε άλλο, αλλά παρόλα αυτά…

Τουλάχιστον τα δελτία δεν χειροτερεύουν και άλλο πέρα από το άθλιο δελτίο του Star αν και οι ενημερωτικές έχουν βαλτώσει ( μας τα ’χουν ’πει όλα) με τις εξαιρέσεις να εκλείπουν με την αποπομπή του Στέλιου Κούλογλου (αν είναι δυνατόν). Και οι μεσημεριανές παραπαίουν (ευτυχώς μπας και δούμε και τίποτα της προκοπής ) ενώ τα πρωϊνάδικα (ποια πρωϊνάδικα;) είναι πέραν απόψεων μου . Όλα τέλεια δηλαδή.

Πολλά ε; Σας αφήνω με μια σκέψη : Max Payne (shootem up με διαλείματα κομικ , στοιχεία John Woo-αργή κίνηση, μοναχικός εκδικητής αστυνομικός χτυπημένος από τραγωδία-με δόσεις παράνοιας λόγω αναλγητικών) Όσοι είχαν παίξει το φοβερό ψυχεδελικό παιχνίδι ξέρουν, ότι αν δεν έγινε σωστή προσαρμογή τότε είναι πατάτα από τις λίγες , αν όμως είναι στο πνεύμα του παιχνιδιού τότε θα είναι cult.

Και ένα κουίζ : Ποια κυρία της βρετανικής μουσικής σκηνής έχει πρωταγωνιστική θέση σε σειρά στην Αμερική σε ρόλο ψυχρό, λαμπερό και αιχμηρό (με όλη την σημασία των λέξεων) ; Ο νικητής θα κερδίσει ( τύμπανα παρακαλώ) το σεβασμό μου. Τσάγια και μούσμουλα.

Διαβάστε ακόμα