Μια μεγάλη γιορτή ήταν η συναυλία που έδωσε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, μετά την περιοδεία της σε όλα την Ελλάδα, στην Τεχνόπολη.
Με μια ευχάριστη διάθεση, ζωντάνια και κέφι το κοινό, που την ακολουθεί πάντα, την αγκάλιασε και τραγούδησε μαζί της αγαπημένα τραγούδια, δικά της και κάποια από άλλους καλλιτέχνες. Η ενέργειά της κάθε φορά γεμίζει τις καρδιές των θαυμαστών που ρέουν για να την ακούσουν από κοντά και να μοιραστούν μαζί της όμορφες στιγμές.
Η Ελεωνόρα ξέρει πώς να ανταποδίδει την αγάπη του κόσμου. Το feedback είναι πάντα τόσο δυνατό όσο η μακρά σχέση που έχει αναπτύξει μαζί του όλα αυτά τα χρόνια και την έχει φτάσει στην κορυφή. Το ροκ στυλ της το εκφράζει συχνά μέσα από τις δυναμικές μουσικές της επιλογές αλλά και από στίχους τραγουδιών, που επιλέγει με έντονο το κοινωνικό στοιχείο και την κατακραυγή ενάντια σε όσα είναι αντίθετα στην κοσμοθεωρία και στις προσωπικές της αξίες.
Με τραγούδια που έχουμε αγαπήσει, όπως είναι: «Γεροπλάτανος», «Δεύτερα Κλειδιά», «Ως Κι Οι Θάλασσες», «Τα Λέμε», «Η Επιμονή Σου», «Έλα», «Αττική Οδός», «Αν», «Η Αγάπη Αργεί» ήταν μόνο ορισμένα από το μεγάλο ρεπερτόριο της μεγάλης καλλιτέχνιδας, που το κοινό έχει λατρέψει. Ο κόσμος στιγμή δεν έπαψε να τραγουδάει μαζί της δείχνοντας πως ξέρει όλα της τραγούδια απ’ έξω. Κάποια ακόμη κομμάτια άλλων καλλιτεχνών, που ακούσαμε, ήταν το «Ακρογιαλιές Και Δειλινά», που ξεσήκωσε το κέφι στα ύψη, το «Σβήσε Το Φεγγάρι» σε μια μοναδική ερμηνεία, και το πολύ ρομαντικό τραγούδι «Καμιά Φορά».
Κάποια από τα μοναδικά ενσταντανέ της βραδιάς αυτής ήταν η στιγμή που τραγούδησε το κομμάτι που ακούγεται στο «Σασμό», «Το Δωμάτιο Βρίζω», σε μουσική Νίκου Τερζή και στίχους Γιάννη Κότσιρα, και το αφιέρωσε στη μητέρα της για τα γενέθλιά της. Επιπλέον καλωσόρισε στη σκηνή την Αιμιλία Καρρά, που βοηθάει άτομα με νοητική αναπηρία, για να τραγουδήσουν μαζί ένα κομμάτι. Μια ακόμα μοναδική στιγμή, πολύ ρομαντική, αυτής της βραδιάς ήταν ότι ερμήνευσε και το νέο της κομμάτι με τίτλο «Σε Ερωτεύομαι», μια γλυκιά μπαλάντα, και στον ουρανό πέταξαν μικρά φαναράκια.
Μαζί της βρίσκονταν στη σκηνή ο Ευριπίδης Ζεμενίδης, ο οποίος είχε την καθοδήγηση της μπάντας της, και μαζί τραγούδησαν ένα τραγούδι για τους ανθρώπους που δίνουν τους δικούς τους προσωπικούς αγώνες και παλεύουν μόνοι, και για τον Παύλο Φύσσα, δίνοντας το δικό τους κοινωνικό μήνυμα.
Τη βραδιά έκλεισε με το τραγούδι «Βεγγαλικά» και φυσικά ευχαριστώντας, όχι μόνο τον κόσμο, που την τίμησε, αλλά και τους συνεργάτες της, που ήταν εκεί.