Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι!
Μετά από μια φοβερή εμφάνιση των Afghan Whigs χθες βράδυ στο Vox, άντε να συνέλθεις σήμερα και να γράψεις για το Google, τα sites με download links κ.α. Η συναυλία του Greg Dulli και των υπόλοιπων Whigs ήταν μια τρανή απόδειξη του τι σημαίνει ροκ συναυλία με ένταση, πάθος και συναίσθημα. Ο εκπληκτικός και αρκετά αδυνατισμένος Dulli (στιλάκι έχει γίνει) δε χρειαζόταν να πει πολλά στα κενά ανάμεσα στα τραγούδια. Τα έλεγε όλα μέσα από τη μουσική του...
Ο ήχος ήταν πολύ καλός, η διάρκεια της συναυλίας ήταν 100 λεπτά περίπου, η οργάνωση μια χαρά και ο κόσμος σχεδόν γέμισε το Vox (δυστυχώς δεν είχαμε sold-out). Τυχεροί όσοι τους δουν αύριο στο Primavera Sound, στη Βαρκελώνη. Περισσότερα, θα σας πει ο Φίλιππος Χρυσόπουλος στο σχετικό review της συναυλίας.
Πάμε τώρα σε μια έρευνα που διάβασα πριν λίγες ημέρες και νομίζω ότι ενδιαφέρει αρκετούς από εμάς. Άλλωστε, μη μου πείτε ότι δεν το έχετε παρατηρήσει... χεχε.
Η Google λοιπόν έχει ενσωματώσει μια νέα τεχνική στις αναζητήσεις που κάνει και αφαιρεί 1.2 εκατομμύρια URLs το μήνα από τα αποτελέσματα αναζήτησης της, για παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας - copyright ύστερα από σχετικές αιτήσεις, που γίνονται.Μάλιστα, το Β' Εξάμηνο του 2011, η Google έκανε δεκτό το 97% των αιτημάτων που της υποβλήθηκαν για αφαίρεση - αναφορά συγκεκριμένων links. Ο υπεύθυνος για τα θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην Google, Fred von Lohmann ανέφερε ότι αυτή την περίοδο λαμβάνουν 250.000 αντίστοιχες αιτήσεις ανά εβδομάδα. Φανταστείτε ότι σε όλα αυτά τα νούμερα δεν υπολογίζονται οι αιτήσεις, που σχετίζονται με YouTube ή Blogger Links...
Και ο διαδικτυακός "πόλεμος" συνεχίζεται λοιπόν... Στη Γερμανία, το YouTube έχει κόψει πολλά από τα τραγούδια συγκροτημάτων που ανήκουν στην Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας της χώρας τους (στην Ελλάδα τη λέμε Α.Ε.Π.Ι.). Εμείς μπορεί να βλέπουμε αυτά τα videos (είναι θέμα χρόνου να έχουμε κι εμείς περιορισμούς κατά τη γνώμη μου), γιατί είμαστε πολύ μικρή αγορά, αλλά η Γερμανία και άλλες χώρες έχουν αυτούς τους περιορισμούς.
Όμως, αναρωτιέμαι αν μπορούν να δημιουργηθούν τόσοι περιορισμοί, ώστε να απαγορεύσουν εντελώς τη διαδικασία δωρεάν μεταφοράς και απόκτησης πνευματικής ιδιοκτησίας (albums, ταινίες κλπ). Γίνεται; Δεν το πιστεύω, ακόμα κι αν πολλοί λένε ότι οι πάροχοι υπηρεσιών Internet ελέγχουν τις κινήσεις που κάνουν οι χρήστες τους... Όλα αυτά γίνονται για εκφοβισμό και για να δημιουργηθούν εμπόδια στην εύρεση ενός δίσκου ή μιας κινηματογραφικής ταινίας. "Με κλέβεις που με κλέβεις, να σε δυσκολέψω λίγο..." Όμως, πιστεύεις αλήθεια ότι σε κλέβω;
Από μια οπτική, ναι σε κλέβω, αλλά το έργο σου δημιουργείται για να το δεί και να το ακούσει όσο γίνεται περισσότερος κόσμος. "Μα, όλος ο κόσμος που έχει δουλέψει για αυτό το έργο δεν πρέπει να πληρωθεί;" Ναι, έχεις δίκιο. Όμως, από την ημέρα που δημιουργήθηκαν οι κασσέτες στη μουσική και την εικόνα (βίντεοκασσέτες), όλα τα αντίστοιχα έργα μπορούσαν να αντιγραφούν. Αυτή είναι η αλήθεια.
Τι δεν μπορεί να κλαπεί; Οι συναυλίες των μουσικών και η προβολή των ταινιών σε κινηματογραφικές αίθουσες με την αντίστοιχη ποιότητα ήχου και εικόνας. Ότι και να κάνει το Internet, η ατμόσφαιρα μιας συναυλίας και μιας ταινίας σε cinema δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τη live streaming μετάδοση συναυλιών και την προβολή ταινιών στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή σας αντίστοιχα.
Κατά τη γνώμη μου εκεί πρέπει να στοχεύσουν οι άνθρωποι της Τέχνης. Εκεί θα μπορέσουν να κερδίσουν τα αντίστοιχα οικονομικά οφέλη, τα οποία θα καλύψουν σε κάποιο βαθμό τις απώλειες από την πειρατεία. Ας δίνουν τους δίσκους τους μαζί με το εισιτήριο της συναυλίας, που κάνουν. Έτσι, το κοινό τους πληρώνει και για το album και τη συναυλία. Αλλά αυτό το θέμα θα το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή σε νέο άρθρο...
Τα λέμε αύριο με τα νέα "ακίνδυνα" τραγουδάκια της εβδομάδας.