Μέντα

Μέντα: 10 χρόνια Ποπ κι όχι μόνο

Πριν λίγες μέρες, βρεθήκαμε ένα μεσημέρι με τα δύο τέταρτα των Menta, τον Κώστα Βλάχα (κιθάρα-φωνή) και το Νίκο Παπαδημητρίου (μπάσο- φωνή)...
Διαβάστηκε φορες
Πριν λίγες μέρες, βρεθήκαμε ένα μεσημέρι με τα δύο τέταρτα των Menta, τον Κώστα Βλάχα (κιθάρα-φωνή) και το Νίκο Παπαδημητρίου (μπάσο- φωνή). Το συγκρότημα γιόρτασε τα 10 χρόνια ύπαρξης του φέτος με την κυκλοφορία του "ΠΟΠ", ενός αρκετά καλού album. Περισσότερα, μας λένε οι ίδιοι παρακάτω:

-    Ας ξεκινήσουμε με το τέταρτο πρόσφατο album σας «ΠΟΠ».

ΝΠ: Σχεδόν τρείς μήνες έχουν περάσει. 12 Απριλίου βγήκε.

-    Λέτε ότι είναι τα πιο ποπ τραγούδια, που έχετε γράψει. Όμως παρατηρώ ότι δεν έχετε επιδιώξει να γράψετε ένα πιασάρικο single, αλλά επιλέγετε μάλλον τις παλιές φόρμες που χρησιμοποιούσαν ποπ συγκροτήματα των 60s, δηλαδή επέλεγαν να κυκλοφορήσουν ένα ολοκληρωμένο album κι όχι διάφορα singles - επιτυχίες.

ΝΠ: Ωραία άποψη. Προσωπικά χαίρομαι που δεν ξεχωρίζεις κάποιο τραγούδι, αν και αυτό μπορεί να θεωρηθεί αρνητικό.  Κανένα τραγούδι δε σχεδιάστηκε με αυτό τον τρόπο. Δε μας ενδιαφέρει το ραδιοφωνικό airplay με την έννοια να δημιουργήσουμε ένα τραγούδι ειδικά για το ραδιόφωνο. Οι ΜΕΝΤΑ δεν το έχουν κάνει ποτέ αυτό.

-    Δε θα το θέλατε όμως; Να βγει μια επιτυχία, που να σας κάνει πιο γνωστούς.

Θα ήταν ωραίο, αλλά όχι να γίνει επί τούτου.

Μέντα - Ποπ-    Θέλετε να μας πείτε δυό λόγια για το album;

ΝΠ: Πάντα μας παίρνει αρκετό χρόνο για να ολοκληρωθεί ένα album. Δεν είμαστε μια μπάντα που βρίσκεται μια φορά το μήνα στο studio. Βρισκόμαστε κάθε Σαββατοκύριακο οπωσδήποτε. Τα τραγούδια μας βγαίνουν με μεγάλο κόπο.  Δεν ξέρω γιατί βγήκε τόσο ποπ…

ΚΒ:  Δεν υπήρχε προγραμματισμός να βγάλουμε κάτι ποπ. Απλά, έτσι προέκυψε. Άλλωστε, ο «νονός’ του album είναι ο μακετίστας, ο Δημήτρης ο Μπόρσης, μπασίστας των Film.

-    Μέσα στο «ΠΟΠ» ακούω κάποια στοιχεία από 60s, κιθαριστική ποπ, αλλά και soul στο «Φοβάμαι μήπως δεν προφτάσεις». Έχετε παρατηρήσει ότι πολλά albums των τελευταίων χρόνων είναι ένα συνοθήλευμα από μουσικά είδη;

ΝΠ: Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον για ένα μουσικό. Αυτό πάντα μου ερέθιζε την περιέργεια. Νομίζω, ότι το κάναμε κι εμείς από τον πρώτο μας δίσκο στα τέλη των 90s. Είμαστε ανοιχτοί πολύ σε αυτό… Ίσως θα έπρεπε να το κάνουμε και περισσότερο από όσο το κάνουμε.

-    Για μένα οι «Χαρές’ και το «Φοβάμαι μήπως δεν προφτάσεις’ είναι τα αγαπημένα μου. Το δεύτερο και λόγω τίτλου… Ποια τραγούδια ξεχωρίζετε από το «ΠΟΠ», αλλά κι από τα προηγούμενα 3 albums;

ΚΒ: Για μένα είναι το «Κρύβεται για πάντα».
ΝΠ: Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι. Θα το παίξω διπλομάτης… : ) Κάθε φορά που βγάζεις ένα νέο δίσκο, δεν μπορείς να αποστασιοποιηθείς από αυτόν. Είσαι πολύ επηρεασμένος και φορτισμένος συναισθηματικά από την ύπαρξη των νέων τραγουδιών, που μόνο αγάπη μπορείς να έχεις για αυτά. Μόνο αν αποστασιοποιηθείςαπό αυτά για  ένα διάστημα, ξεκαθαρίζει η εικόνα που έχεις μέσα σου.

Μέντα-    Επιλέξατε ανεξάρτητη παραγωγή κι όχι μια συνεργασία με κάποια δισκογραφική Εταιρεία. Σας έχουν γίνει αντίστοιχες κρούσεις; Το προσπαθήσατε κι εσείς οι ίδιοι ή δεν το θέλατε από την αρχή;

ΝΠ: Οι δύο πρώτοι μας δίσκοι κυκλοφόρησαν στη Studio 2. Το “Ινστρουμέντα’ και το “ΠΟΠ” κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη παραγωγή. Όλο το κόστος το επωμιστήκαμε εμείς. Ήταν συνειδητή επιλογή. Θέλαμε το τελικό αποτέλεσμα να ήταν 100% Μέντα!

-    Πώς θα επιτύχετε την προώθηση που δίνουν οι δισκογραφικές     Εταιρείες στους καλλιτέχνες τους;

ΝΠ: Δε ζηλεύω ιδιαίτερα τους μηχανισμούς τους, γιατί η αμεσότητα που έχει η κουβέντα μας αυτή τη στιγμή, μπορεί να μην την έχει η αντίστοιχη συζήτηση με έναν παραγωγό μιας δισκογραφικής. Έχουμε τύχει πολύ καλής αντιμετώπισης από διάφορα εναλλακτικά μέσα. Στο ραδιόφωνο βέβαια δύσκολα εισχωρούμε… Εδώ και πολλά χρόνια παίρνω ένα περιοδικό για μπασίστες, το οποίο έγραφε το 2000 “Who needs Record labels? Here’s mp3”. Γενικά όμως, πιστεύω ότι μπορεί και να παίζουμε στο θέμα της προώθησης σχεδόν επί ίσοις όροις με τις Εταιρείες.

-    Διαθέσατε το «ΠΟΠ» για δωρεάν ακρόαση στο Internet. Σα μουσικόφιλο μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η δυνατότητα, γιατί μπορώ να επιλέξω τι θα αγοράσω. Κάποιοι βέβαια δε θα αγοράσουν καν. Αυτός ο τρόπος σε ένα βαθμό δεν κάνει πιο «φθηνή» τη μουσική.

ΝΠ: Όχι δεν την κάνει πιο φθηνή μεταφορικά, την κάνει κυριολεκτικά. Κατά τη γνώμη μου δεν την ευτελίζει, γιατί είναι δικαίωμα κάθε μουσικού να κάνει ότι θέλει τη μουσική του, ειδικά αν την παράγει ο ίδιος. Είναι δικαίωμα του… Για αυτό λέω ότι είναι πιο δημοκρατικά τα νέα μέσα προώθησης της μουσικής.

Μέντα-    Η εικόνα της μουσικής σας είναι ιδιαίτερα προσεγμένη κι αυτό φαίνεται στα εξώφυλλα και το site σας. Στα 60s και 70s τα εξώφυλλα των δίσκων και τα ρούχα που φορούσαν οι μουσικοί ήταν η εικόνα της μουσικής τους. Ποιο ρόλο πιστεύετε ότι παίζει σημερα η «εικόνα της μουσικής»;

ΝΠ: Σημαντικό, πολύ σημαντικό. Αυτή την περίοδο ετοιμάζουμε ένα video για τις «Χαρές» με την Ελένη Τζαβάρα. Στο video δεν εμφανιζόμαστε, δεν υπάρχει μπάντα. Οι Μέντα γενικότερα δεν ενδιαφέρονται για την εικόνα των μελών του συγκροτήματος, ενδιαφέρονται όμως για την εικόνα της μουσικής τους.

-    Αυτοί οι δύο μικροί στο εξώφυλλο του «ΠΟΠ» είστε εσείς οι δύο μικροί;

(γέλια) Δε μας το χει πει κανένας αυτό… Όχι, όχι, αλλά θα μπορούσε, μιας και είμαστε 20 χρόνια φίλοι.

-    Οι Μέντα έκλεισαν 10 χρόνια και μπορώ να πω ότι είστε συγκρότημα των Zeros, αν και είστε άνθρωποι των 90s βάσει ηλικίας… Πιστεύετε ότι τα 00s είχαν κάποια ταυτότητα, το δικό τους ήχο και ύφος;

ΝΠ: Ήταν μια περίεργη δεκαετία. Έγιναν σημαντικά πράγματα σε όλο τον κόσμο. Δεν ήταν μια αδιάφορη και μη παραγωγική δεκαετία. Βγήκαν πολλά πράγματα. Και στην Ελλάδα βγήκαν πάρα πολλά albums. Νομίζω ότι φύγαμε από την ιστορία με τις μεγάλες Ελληνικές μπάντες, που καθοδηγούσαν και δημιουργούσαν εξελίξεις και πήγαμε στους επίγονους. Αυτό άργησε πολύ να γίνει… Στις αρχές των Zeros υπήρχε ένα μεγάλο κενό μουσικά στην Ελλάδα.

Μέντα-    Όλες οι χώρες στον κόσμο βιώνουν μια μεγάλη κρίση τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, εδώ και πάνω από 10 χρόνια, το Internet έχει οδηγήσει σε μεγάλη κάθοδο τις πωλήσεις δίσκων. Οι μουσικοί επιβιώνουν με τις συναυλίες τους, οι οποίες είναι πολλαπλάσιες από πριν. Δε νομίζετε ότι βιώνουμε μια μεταβατική κατάσταση και δεν ξέρουμε ποια θα είναι η νέα μορφή της μουσικής που θα υπάρξει;

ΝΠ: Είναι δύσκολη περίοδος όντως. Αν έχεις τη μουσική ως βιοποριστικό επάγγελμα, θα αντιμετωπίσεις διάφορα προβλήματα και ήδη γίνεται αυτό. Σέβομαι και θαυμάζω πολλούς ανθρώπους που ασχολούνται εξ ολοκλήρου με την τέχνη τους. Δε διανοήθηκα ποτέ ότι θα μπορέσω να το κάνω, γιατί με τρόμαζε η ιδέα του να χρωστάω, να μην έχω να ζήσω κλπ. Για αυτό θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους, που παλεύουν με νύχια και με δόντια για αυτό το πράγμα.

-    Σε μια δύσκολη εποχή στην Ελλάδα μας, πιστεύετε ότι θα αντέξουν οι Έλληνες μουσικοί;

ΚΒ: Δε νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί μουσικοί στην Ελλάδα, που ζουν από τη μουσικοί.

ΝΠ: Είναι δύσκολη περίοδος όντως. Νομίζω ότι οι μουσικοί απλά πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν τη μουσική τους με λιγότερο κόστος και να επιμένουν σε αυτό.

-    Κάποια albums που ακούτε πρόσφατα;

ΚΒ: Θα σου πω τι πήγα και αγόρασα τελευταία σε βινύλιο. Πήρα She and Him, Vampire Weekend και MGMT. Και LCD Soundsystem το τελευταίο.

ΝΠ: Κι εγώ ακούω το νέο album των LCD Soundsystem και αυτό των Dead Weather. Λατρεύω Jack White.

-    Ευχαριστούμε πολύ παιδιά. Περιμένουμε να δούμε το video σας για τις «Χαρές».


Διαβάστε ακόμα