Με αφορμή τις εμφανίσεις του Γιώργου Μεράντζα στο Ρυθμός Stage κάθε Παρασκευή μέχρι και τις 10 Φεβρουαρίου (περισσότερα εδώ), είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με έναν από τους καλύτερους Έλληνες τραγουδιστές, ο οποίος κουβαλάει μεγάλη ιστορία από τις αρχές της δεκαετίας του '70 μέχρι και σήμερα.
Ο λόγος στον ίδιο:
Γιώργος Μπαλιώτης: Συνεργάζεστε με τους Βασίλη Προδρόμου, Dasho Kurti και Δημήτρη Σίντο για πάνω από 8 χρόνια. Πείτε μας δυο λόγια για αυτή τη συνεργασία.
Γιώργος Μεράντζας: Παρόλο που υπάρχει διαφορά στην ηλικία, σε σχέση με μένα και τους τρεις αυτους υπέροχους, ταλαντούχους, πολυμουσικούς δημιουργούς, έχουμε πολλά κοινά στοιχεία, τόσο στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μουσική και το τραγούδι, όσο και την κοινωνική τους διάσταση.
ΓΜπ: Οι συνεργασίες σας είναι πολλές και μεγάλες από το 1973 μέχρι και σήμερα. Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Κούτρας, Μάνος Ελευθερίου, Χρήστος Λεοντής κ.α. Υπάρχει κάποιος μουσικός (ξένος ή Έλληνας), με τον οποίο θα θέλατε να είχατε ή να έχετε συνεργασία οποιασδήποτε μορφής;
ΓΜε: Αν και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό για τις συνεργασίες που είχα, είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελα να έχω συνεργαστεί. Αναφέρω όμως τρεις από αυτούς, για συγκεκριμένους λόγους:
ΓΜε: Από τη δικιά μου εμπειρία στις περισσότερες παραστάσεις στο εξωτερικό, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού είναι έλληνες, ή κοντά στους έλληνες. Οι έλληνες του εξωτερικού έχουν αυξημένες ευαισθησίες για το ελληνικό τραγούδι γιατί τους λείπει και κουβαλούν ταυτόχρονα και την επιθυμία του νόστου. Απ'την άλλη μεριά, οι ξένοι που έρχονται σε αυτές τις παραστάσεις, το κάνουν γιατί το έχουν επιλέξει κι έχουν ασχοληθεί με το ελληνικό τραγούδι και αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον.
ΓΜπ: Να αναμένουμε καινούργια δισκογραφική δουλειά μετά το «Όλα είναι εδώ» το 2010;
ΓΜε: Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει μια καινούργια δισκογραφική δουλειά σε στίχους του Βαγγέλη Βελώνια και σε αυτή συμμετέχω με 5-6 τραγούδια και λίγο αργότερα θα ακολουθήσει ένας προσωπικός δίσκος σε μουσικές του Dasho Kurti, του Δημήτρη Σίντου και άλλων νέων δημιουργών.
ΓΜπ: Το νέο δισκογραφικό τοπίο είναι πιο περίπλοκο, αλλά δίνει τη δυνατότητα σε νέους μουσικούς να βγάλουν μόνοι τους το δίσκο και τα τραγούδια τους. Στην προώθηση της μουσικής τους βέβαια είναι πιο δύσκολα τα πράγματα... Πιστεύετε ότι είναι καλύτερη η κατάσταση στη δισκογραφία σήμερα, σε σχέση με τη δεκαετία του '70 ή του '80;
ΓΜε: Σε αυτή την ερώτηση η απάντηση δεν είναι απλή, είναι πολύπλοκη και θέλει ανάλυση. Καταρχήν δεν υπάρχουν παραγωγικές δισκογραφικές εταιρείες, με κυκλοφορίες, με δισκοπωλεία, με διαφήμιση και αγοραστικό κοινό. Όποιος έχει μερικές χιλιάδες ευρώ γίνεται παραγωγός του εαυτού του. Τώρα πως θα φτάσει αυτή η παραγωγή στον κόσμο, ο θεός και η ψυχή του. Απ'την άλλη μεριά, χρόνια τώρα, οι εφημερίδες δίνουν (στα κυριακάτικα φύλλα) διάφορα cd και δεν πληρώνουν στους δημιουργούς- εκτελεστές, ούτε και τα ψίχουλα που έχουνε υπογράψει.
Τη δεκαετία 70-80 ο δίσκος γινόταν χρυσός στις 60.000 πωλήσεις, ενώ σήμερα λένε στις 5.000 αλλά και αυτό είναι κάλπικο. Αυτό που θα ήθελα να πω όμως είναι ότι για αυτή την κατάντια τη μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν οι δισκογραφικές εταιρείες για τον τρόπο που λειτούργησαν. Εξαφάνισαν τους δημιουργούς, συνθέτες και στιχουργούς για μεγαλύτερη ευελιξία, άρα και κερδοφορία, εκθειάζοντάς πρόσκαιρα τους τραγουδιστές. Οργάνωσαν την παράνομη κατασκευή και πώληση κασετών, χωρίς να πληρώνουν ούτε μία δραχμή δικαιώματα στους δικαιούχους, καθώς και άλλα δυσμενή που δεν είναι του παρόντος.
ΓΜπ: Ποιους νέους Έλληνες μουσικούς ακούτε στο σπίτι σας;
ΓΜε: Δεν ξέρω τι εννοείτε όταν λέτε νέους στην μουσική, γιατί δεν είναι η ηλικία που φέρνει μόνο τα νέα ακούσματα.
Καταρχήν τους μεγάλους δασκάλους που άνοιξαν δρόμους και τους οφείλουμε πολλά. Τούς Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Χατζηδάκη, Θοδωράκη, Λοΐζο, Δήμο Μούτση, Μαρκόπουλο, Λεοντή, Μικρούτσικο, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Μάλαμα, Ορφέα Περίδη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ευανθία Ρεμπούτσικά. Τους δικούς μου αγαπημένους φίλους, τον Dasho Kurti και το Δημήτρη Σίντο και πολλούς νεότερους με πάρα πολύ ταλέντο, που θα γράψουν και αυτοί τη δικιά τους ιστορία.
ΓΜπ: Κάνετε συναυλίες για φιλανθρωπικό σκοπό. Θέλετε να μας πείτε ποιες οργανώσεις έχετε στηρίξει αυτά τα χρόνια;
ΓΜε: Κυρίως συμμετέχω, όταν είμαι στην Αθήνα, σε όλες τις παραστάσεις που σκοπό έχουν να βοηθήσουν τους συμπολίτες μας να αντέξουν τη δύσκολη και αβάσταχτη πραγματικότητα, καθώς και το μεγάλο προσφυγικό καραβάνι που εγκλωβίστηκε στη χώρα μας. Επίσης, συμμετέχω στα πολιτικά ρεύματα και τις εκδηλώσεις τους που βοηθάνε στο να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματικότητα και να προχωρήσουμε μπροστά για ένα καλύτερο μέλλον
ΓΜπ: Τι θα δούμε και θα ακούσουμε αυτή και την επόμενη Παρασκευή στο Ρυθμό Stage;
ΓΜε: Ο τίτλος των παραστάσεων είναι "Όλα είναι εδώ" και δεν τον διαλέξαμε τυχαία. Τραγουδάμε ότι μας πονάει, ότι μας κάνει να θυμόμαστε, δεν τραγουδάμε για να ξεχνιόμαστε. Οι επιλογές των τραγουδιών είναι ένα κράμα παλαιότερων και νεότερων συνθετών και στιχουργών με ιδιαίτερες και αξιόλογες ενορχηστρωτικές διασκευές και ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Στο δεύτερο μέρος τα πράγματα γίνονται όπως τα θέλουμε εμείς και το κοινό. Σκαλίζουμε ότι ζεστό έχει απομείνει στην στάχτη και ότι πιο σημερινό αναστατώνει τις αισθήσεις μας, κλείνοντας πάντα τη βραδιά με τα κλασσικά ηπειρώτικα αποχαιρετιστήρια.
Σας περιμένουμε.
Ο λόγος στον ίδιο:
Γιώργος Μπαλιώτης: Συνεργάζεστε με τους Βασίλη Προδρόμου, Dasho Kurti και Δημήτρη Σίντο για πάνω από 8 χρόνια. Πείτε μας δυο λόγια για αυτή τη συνεργασία.
Γιώργος Μεράντζας: Παρόλο που υπάρχει διαφορά στην ηλικία, σε σχέση με μένα και τους τρεις αυτους υπέροχους, ταλαντούχους, πολυμουσικούς δημιουργούς, έχουμε πολλά κοινά στοιχεία, τόσο στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μουσική και το τραγούδι, όσο και την κοινωνική τους διάσταση.
ΓΜπ: Οι συνεργασίες σας είναι πολλές και μεγάλες από το 1973 μέχρι και σήμερα. Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Κούτρας, Μάνος Ελευθερίου, Χρήστος Λεοντής κ.α. Υπάρχει κάποιος μουσικός (ξένος ή Έλληνας), με τον οποίο θα θέλατε να είχατε ή να έχετε συνεργασία οποιασδήποτε μορφής;
ΓΜε: Αν και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό για τις συνεργασίες που είχα, είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελα να έχω συνεργαστεί. Αναφέρω όμως τρεις από αυτούς, για συγκεκριμένους λόγους:
- Τον Πάολο Νουτίνι για τον τρόπο που διεισδύει στα νοήματα ενός τραγουδιού για να το ερμηνεύσει απογειώνοντάς το,
- Την Ελένη Τσαλιγοπούλου που οι λέξεις αποκτούν άλλο νόημα και αξία στο στόμα της και
- Μια καινούργια τραγουδίστρια, την Αναστασία Χατζηαποστολίδου, που ακόμα και τις όποιες κατασκευαστικές μικροατέλειες, τις μετατρέπει σε πλεονέκτημα. Και τι δεν θα 'δινα για μια βραδιά στο πάλκο μαζί τους.
ΓΜε: Από τη δικιά μου εμπειρία στις περισσότερες παραστάσεις στο εξωτερικό, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού είναι έλληνες, ή κοντά στους έλληνες. Οι έλληνες του εξωτερικού έχουν αυξημένες ευαισθησίες για το ελληνικό τραγούδι γιατί τους λείπει και κουβαλούν ταυτόχρονα και την επιθυμία του νόστου. Απ'την άλλη μεριά, οι ξένοι που έρχονται σε αυτές τις παραστάσεις, το κάνουν γιατί το έχουν επιλέξει κι έχουν ασχοληθεί με το ελληνικό τραγούδι και αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον.
ΓΜπ: Να αναμένουμε καινούργια δισκογραφική δουλειά μετά το «Όλα είναι εδώ» το 2010;
ΓΜε: Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει μια καινούργια δισκογραφική δουλειά σε στίχους του Βαγγέλη Βελώνια και σε αυτή συμμετέχω με 5-6 τραγούδια και λίγο αργότερα θα ακολουθήσει ένας προσωπικός δίσκος σε μουσικές του Dasho Kurti, του Δημήτρη Σίντου και άλλων νέων δημιουργών.
ΓΜπ: Το νέο δισκογραφικό τοπίο είναι πιο περίπλοκο, αλλά δίνει τη δυνατότητα σε νέους μουσικούς να βγάλουν μόνοι τους το δίσκο και τα τραγούδια τους. Στην προώθηση της μουσικής τους βέβαια είναι πιο δύσκολα τα πράγματα... Πιστεύετε ότι είναι καλύτερη η κατάσταση στη δισκογραφία σήμερα, σε σχέση με τη δεκαετία του '70 ή του '80;
ΓΜε: Σε αυτή την ερώτηση η απάντηση δεν είναι απλή, είναι πολύπλοκη και θέλει ανάλυση. Καταρχήν δεν υπάρχουν παραγωγικές δισκογραφικές εταιρείες, με κυκλοφορίες, με δισκοπωλεία, με διαφήμιση και αγοραστικό κοινό. Όποιος έχει μερικές χιλιάδες ευρώ γίνεται παραγωγός του εαυτού του. Τώρα πως θα φτάσει αυτή η παραγωγή στον κόσμο, ο θεός και η ψυχή του. Απ'την άλλη μεριά, χρόνια τώρα, οι εφημερίδες δίνουν (στα κυριακάτικα φύλλα) διάφορα cd και δεν πληρώνουν στους δημιουργούς- εκτελεστές, ούτε και τα ψίχουλα που έχουνε υπογράψει.
Τη δεκαετία 70-80 ο δίσκος γινόταν χρυσός στις 60.000 πωλήσεις, ενώ σήμερα λένε στις 5.000 αλλά και αυτό είναι κάλπικο. Αυτό που θα ήθελα να πω όμως είναι ότι για αυτή την κατάντια τη μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν οι δισκογραφικές εταιρείες για τον τρόπο που λειτούργησαν. Εξαφάνισαν τους δημιουργούς, συνθέτες και στιχουργούς για μεγαλύτερη ευελιξία, άρα και κερδοφορία, εκθειάζοντάς πρόσκαιρα τους τραγουδιστές. Οργάνωσαν την παράνομη κατασκευή και πώληση κασετών, χωρίς να πληρώνουν ούτε μία δραχμή δικαιώματα στους δικαιούχους, καθώς και άλλα δυσμενή που δεν είναι του παρόντος.
ΓΜπ: Ποιους νέους Έλληνες μουσικούς ακούτε στο σπίτι σας;
ΓΜε: Δεν ξέρω τι εννοείτε όταν λέτε νέους στην μουσική, γιατί δεν είναι η ηλικία που φέρνει μόνο τα νέα ακούσματα.
Καταρχήν τους μεγάλους δασκάλους που άνοιξαν δρόμους και τους οφείλουμε πολλά. Τούς Τσιτσάνη, Βαμβακάρη, Χατζηδάκη, Θοδωράκη, Λοΐζο, Δήμο Μούτση, Μαρκόπουλο, Λεοντή, Μικρούτσικο, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Μάλαμα, Ορφέα Περίδη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ευανθία Ρεμπούτσικά. Τους δικούς μου αγαπημένους φίλους, τον Dasho Kurti και το Δημήτρη Σίντο και πολλούς νεότερους με πάρα πολύ ταλέντο, που θα γράψουν και αυτοί τη δικιά τους ιστορία.
ΓΜπ: Κάνετε συναυλίες για φιλανθρωπικό σκοπό. Θέλετε να μας πείτε ποιες οργανώσεις έχετε στηρίξει αυτά τα χρόνια;
ΓΜε: Κυρίως συμμετέχω, όταν είμαι στην Αθήνα, σε όλες τις παραστάσεις που σκοπό έχουν να βοηθήσουν τους συμπολίτες μας να αντέξουν τη δύσκολη και αβάσταχτη πραγματικότητα, καθώς και το μεγάλο προσφυγικό καραβάνι που εγκλωβίστηκε στη χώρα μας. Επίσης, συμμετέχω στα πολιτικά ρεύματα και τις εκδηλώσεις τους που βοηθάνε στο να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματικότητα και να προχωρήσουμε μπροστά για ένα καλύτερο μέλλον
ΓΜπ: Τι θα δούμε και θα ακούσουμε αυτή και την επόμενη Παρασκευή στο Ρυθμό Stage;
ΓΜε: Ο τίτλος των παραστάσεων είναι "Όλα είναι εδώ" και δεν τον διαλέξαμε τυχαία. Τραγουδάμε ότι μας πονάει, ότι μας κάνει να θυμόμαστε, δεν τραγουδάμε για να ξεχνιόμαστε. Οι επιλογές των τραγουδιών είναι ένα κράμα παλαιότερων και νεότερων συνθετών και στιχουργών με ιδιαίτερες και αξιόλογες ενορχηστρωτικές διασκευές και ερμηνευτικές προσεγγίσεις. Στο δεύτερο μέρος τα πράγματα γίνονται όπως τα θέλουμε εμείς και το κοινό. Σκαλίζουμε ότι ζεστό έχει απομείνει στην στάχτη και ότι πιο σημερινό αναστατώνει τις αισθήσεις μας, κλείνοντας πάντα τη βραδιά με τα κλασσικά ηπειρώτικα αποχαιρετιστήρια.
Σας περιμένουμε.