Τρία πράγματα μόνο. Δεν χρειάζονται πολλά εκεί που το rock & roll ζει και αναπνέει.
1/ Οι Fuzztones είναι περίπτωση. Εντελώς όμως. Τόσες δεκαετίες μετά από το ξεκίνημα της θρυλικής μπάντας και ο Rudi Protrudi διδάσκει το 2017 (!) αυθεντικό, γνήσιο ως το μεδούλι, απόλυτο garage, που γεμίζει τις ψυχές.
Σκέφτεστε κάτι καλύτερο; Ε, ούτε και ο κόσμος που τίγκαρε το Gagarin είχε κάτι περισσότερο ροκ το βράδυ του Σαββάτου στο μυαλό του, από την νέα «βόλτα» του Rudi Protrudi στην πόλη…
Το τελετουργικό δεν ήταν τυπικό, γιατί αυτή η μπάντα δεν γνωρίζει την λέξη αυτή καν, αιώνες τώρα.
Ήταν από καρδιάς. Κι αυτό φάνηκε.
Έξοχο live, τυχεροί όσοι έζησαν αυτή την αυθεντική απόλαυση.
Μια γιορτή για το ίδιο το rock & roll.
Αυτό, είναι οι Fuzztones.
2/ H Mαρίνα Δανέζη τρέχει το Gagarin ιδανικά. Τα πάντα είναι ατμόσφαιρα. Αυτό το κάτι, το «από μέσα». Αυτό. Και η ατμόσφαιρα του ιστορικού αυτού συναυλιακού χώρου βγάζει και σήμερα την φρεσκάδα, την ορμή, την αγάπη, που πρέπει να έχει μια τέτοια μοναδική ιστορία, ένα τέτοιο «ιερό» πλέον σημείο της πόλης για την rock & roll γεωγραφία. Χρειάζεται αισθητική, γνώση, πολλή δουλειά και μεράκι μαζί αυτό. Respect.
3/ Nαι. Ήταν όλα εκεί. Οι γνωστοί μύθοι των Fuzztones, όλα αυτά που περιμένει κάποιος να ακούσει από την μπάντα: Strychnine, Bad News Travels Fast, Be Forwaned, Ward 81, She's Wicked, Cinderella, Highway 69, Don't Speak Ill Of The Dead, You Burn Me Up And Down, No Friend Of Mine και πολλά ακόμη στάνταρ της πιο αυθεντικής garage μπάντας στον πλανήτη.
Ξεχωρίζω όμως το νέο τραγούδι των Fuzztones, που όπως είπε ο Rudi Protrudi χαρακτηριστικά, έπαιξαν για πρώτη φορά σε live. Ένα τραγούδι που αφιέρωσαν στον Νίκο Τριανταφυλλίδη. Δεν συγκράτησα τον τίτλο του, καθώς έψαχνα τον Νίκο, κάπου σε μια γωνία να χαμογελάει. Φυσικά και τον βρήκα. Χωμένο μέσα στις νότες των Fuzztones, όπως πάντα, να απολαμβάνει το ποτό του.
IN FUZZ WE TRUST.
1/ Οι Fuzztones είναι περίπτωση. Εντελώς όμως. Τόσες δεκαετίες μετά από το ξεκίνημα της θρυλικής μπάντας και ο Rudi Protrudi διδάσκει το 2017 (!) αυθεντικό, γνήσιο ως το μεδούλι, απόλυτο garage, που γεμίζει τις ψυχές.
Σκέφτεστε κάτι καλύτερο; Ε, ούτε και ο κόσμος που τίγκαρε το Gagarin είχε κάτι περισσότερο ροκ το βράδυ του Σαββάτου στο μυαλό του, από την νέα «βόλτα» του Rudi Protrudi στην πόλη…
Το τελετουργικό δεν ήταν τυπικό, γιατί αυτή η μπάντα δεν γνωρίζει την λέξη αυτή καν, αιώνες τώρα.
Ήταν από καρδιάς. Κι αυτό φάνηκε.
Έξοχο live, τυχεροί όσοι έζησαν αυτή την αυθεντική απόλαυση.
Μια γιορτή για το ίδιο το rock & roll.
Αυτό, είναι οι Fuzztones.
2/ H Mαρίνα Δανέζη τρέχει το Gagarin ιδανικά. Τα πάντα είναι ατμόσφαιρα. Αυτό το κάτι, το «από μέσα». Αυτό. Και η ατμόσφαιρα του ιστορικού αυτού συναυλιακού χώρου βγάζει και σήμερα την φρεσκάδα, την ορμή, την αγάπη, που πρέπει να έχει μια τέτοια μοναδική ιστορία, ένα τέτοιο «ιερό» πλέον σημείο της πόλης για την rock & roll γεωγραφία. Χρειάζεται αισθητική, γνώση, πολλή δουλειά και μεράκι μαζί αυτό. Respect.
3/ Nαι. Ήταν όλα εκεί. Οι γνωστοί μύθοι των Fuzztones, όλα αυτά που περιμένει κάποιος να ακούσει από την μπάντα: Strychnine, Bad News Travels Fast, Be Forwaned, Ward 81, She's Wicked, Cinderella, Highway 69, Don't Speak Ill Of The Dead, You Burn Me Up And Down, No Friend Of Mine και πολλά ακόμη στάνταρ της πιο αυθεντικής garage μπάντας στον πλανήτη.
Ξεχωρίζω όμως το νέο τραγούδι των Fuzztones, που όπως είπε ο Rudi Protrudi χαρακτηριστικά, έπαιξαν για πρώτη φορά σε live. Ένα τραγούδι που αφιέρωσαν στον Νίκο Τριανταφυλλίδη. Δεν συγκράτησα τον τίτλο του, καθώς έψαχνα τον Νίκο, κάπου σε μια γωνία να χαμογελάει. Φυσικά και τον βρήκα. Χωμένο μέσα στις νότες των Fuzztones, όπως πάντα, να απολαμβάνει το ποτό του.
IN FUZZ WE TRUST.