Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια (νομίζω το 2014), που ο Φοίβος Δεληβοριάς έκανε την «Αρμένικη Βίζιτα» στο Passport του Πειραιά. Σε μία από εκείνες τις πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις του, ανέβηκε στο stage ένα άγνωστο τότε σε μένα κορίτσι, πήρε το μικρόφωνο και μέσα σε ένα γεμάτο Passport, άρχισε να τραγουδά παρέα με το Φοίβο ως η πιο πιστή του «γκρούπι».
Κάπως έτσι νομίζω συστήθηκε η Μαρίζα Ρίζου στο κοινό της και συγκεκριμένα στο κοινό του Φοίβου. Γνωρίζοντας την τότε μόνο ως φανατική θαυμάστριά του, δεν περίμενα ποτέ (ίσως και η ίδια να μην το περίμενε), πως εκείνο το κορίτσι θα είχε κάποτε τις δικές του συναυλίες, με ενεργή δισκογραφική δουλειά και παρουσία σε μια από τις πιο γνωστές αυτή τη στιγμή μουσικές σκηνές της Αθήνας και ταυτόχρονα στην ίδια μουσική σκηνή, που τη σύστησε στο ευρύ κοινό, με μόνη διαφορά την αλλαγή της βάσης της στον Κεραμεικό. Ο λόγος φυσικά για το Passport.
Έπειτα από έναν χρόνο επιτυχημένων εμφανίσεων, η Μαρίζα Ρίζου επέστρεψε ξανά στο «σπίτι της» -Passport Upstairs- για 5 Σάββατα (από τις 11 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου). Εμείς παρακολουθήσαμε τη δεύτερη κατά σειρά εμφάνισή της και είδαμε πολλά...
Είδαμε, καταρχάς, ηχηρές παρουσίες όπως, τον Πάνο Μουζουράκη, τον Κωστή Μαραβέγια, τον Θέμη Καραμουρατίδη, τον Δημήτρη Σαμόλη, την Παυλίνα Βουλγαράκη, τον Ορφέα Αυγουστίδη, οι οποίοι διασκέδασαν αλλά και ανέβηκαν επί σκηνής παρέα με την οικοδέσποινα Μαρίζα Ρίζου. Μέσα σε ένα τρίωρο είδαμε μια Μαρίζα Ρίζου όμορφη, λαμπερή, θεατρική, ρυθμική, αλλά και εξαιρετικά επικοινωνιακή. Σίγουρα το σανίδι της ταιριάζει και θεωρώ πως η επικοινωνία είναι το ισχυρό της χαρτί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως στο κομμάτι της ερμηνείας υστερεί. Απεναντίας, κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα εκείνο το βράδυ ήταν η ερμηνεία της. Γενικά η Μαρίζα έχω την αίσθηση πως χρόνο με το χρόνο βελτιώνεται συνεχώς και ξεπερνά τον εαυτό της σε όλους τους τομείς. Με το μπρίο, την αστείρευτη ενέργεια και το ανεξάντλητο χιούμορ της, τα δίνει όλα πάνω στη σκηνή.
Έπειτα από έναν χρόνο επιτυχημένων εμφανίσεων, η Μαρίζα Ρίζου επέστρεψε ξανά στο «σπίτι της» -Passport Upstairs- για 5 Σάββατα (από τις 11 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου). Εμείς παρακολουθήσαμε τη δεύτερη κατά σειρά εμφάνισή της και είδαμε πολλά...
Είδαμε, καταρχάς, ηχηρές παρουσίες όπως, τον Πάνο Μουζουράκη, τον Κωστή Μαραβέγια, τον Θέμη Καραμουρατίδη, τον Δημήτρη Σαμόλη, την Παυλίνα Βουλγαράκη, τον Ορφέα Αυγουστίδη, οι οποίοι διασκέδασαν αλλά και ανέβηκαν επί σκηνής παρέα με την οικοδέσποινα Μαρίζα Ρίζου. Μέσα σε ένα τρίωρο είδαμε μια Μαρίζα Ρίζου όμορφη, λαμπερή, θεατρική, ρυθμική, αλλά και εξαιρετικά επικοινωνιακή. Σίγουρα το σανίδι της ταιριάζει και θεωρώ πως η επικοινωνία είναι το ισχυρό της χαρτί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως στο κομμάτι της ερμηνείας υστερεί. Απεναντίας, κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα εκείνο το βράδυ ήταν η ερμηνεία της. Γενικά η Μαρίζα έχω την αίσθηση πως χρόνο με το χρόνο βελτιώνεται συνεχώς και ξεπερνά τον εαυτό της σε όλους τους τομείς. Με το μπρίο, την αστείρευτη ενέργεια και το ανεξάντλητο χιούμορ της, τα δίνει όλα πάνω στη σκηνή.
(φωτογραφία: Δήμητρα Κανάκη)
Ας δούμε όμως αναλυτικά την εξέλιξη της βραδιάς...
Περίπου στις 23:00 η Μαρίζα Ρίζου εμφανίζεται στη σκηνή και κάνει εισαγωγή με το «Είναι μικρή η ζωή», ενώ άλλα τραγούδια που ακούσαμε από τον δεύτερο δίσκο της ήταν τα: «Πες μου», «Εγώ δεν πιστεύω», «Όχι δε θα μπορέσω», «Πάμε μια βόλτα» και «Μεγάλη γιορτή». Όλα τα υπόλοιπα ήταν πολύ αγαπημένα της κομμάτια άλλων, διασκευασμένα, όμως, από την ίδια με τέτοιο τρόπο, ώστε να εντάσσονται στον προσωπικό της ήχο αλλά και στο ύφος της.
Περίπου στις 23:00 η Μαρίζα Ρίζου εμφανίζεται στη σκηνή και κάνει εισαγωγή με το «Είναι μικρή η ζωή», ενώ άλλα τραγούδια που ακούσαμε από τον δεύτερο δίσκο της ήταν τα: «Πες μου», «Εγώ δεν πιστεύω», «Όχι δε θα μπορέσω», «Πάμε μια βόλτα» και «Μεγάλη γιορτή». Όλα τα υπόλοιπα ήταν πολύ αγαπημένα της κομμάτια άλλων, διασκευασμένα, όμως, από την ίδια με τέτοιο τρόπο, ώστε να εντάσσονται στον προσωπικό της ήχο αλλά και στο ύφος της.
Ανάμεσά τους, το τραγούδι που την σύστησε στο κοινό, «Η Μπόσα Νόβα του Ησαϊα» (δε θα μπορούσε να λείπει ο Φοίβος από το πρόγραμμά της), αλλά και άλλα πολλά γνωστά και αγαπημένα σε όλους μας τραγούδια: «Δε σε θέλω πια», «Αυτή η νύχτα μένει», «Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου», «Θα γίνω Βραζιλιάνα», «Μαγικό Χαλί»,«Ο βράχος», «Να 'ταν η χαρά οικόπεδο», «Παρέα». Την «Ντισκοτέκ», όμως, η Μαρίζα δεν τόλμησε να την πειράξει. Σήκωσε μάλιστα και τον Ορφέα Αυγουστίδη για το κουπλέ, ο οποίος φάνηκε στην αρχή να μην είναι σίγουρος για τα λόγια, αλλά τελικά τα κατάφερε. Φυσικά τίμησε και τον Κωστή Μαραβέγια με τα «Δε ζητάω πολλά» και «Τρελό από χαρά», από τον οποίο και ζήτησε χαριτολογώντας να «πατήσει το κουμπί» για να την πάρει στην ομάδα του.
Η πιο ωραία στιγμή, όμως, της βραδιάς ήταν όταν ανέβηκε ο Πάνος Μουζουράκης στη σκηνή για να ερμηνεύσουν παρέα το ντουέτο τους «Μονόλογος για δύο», αλλά και την «Άδεια μου αγκαλιά» του Σαββόπουλου. Όση ώρα βρίσκονταν και οι δύο μαζί επί σκηνής ήταν φανερή η χημεία τους κι εμείς ελπίζουμε σε μια μελλοντική συνεργασία. Στη συνέχεια η Μαρίζα τον σήκωσε ξανά κι εμείς ακούσαμε το «Πετάω» και σε ζεϊμπέκικο -ναι, καλά ακούσατε (αυτή η γυναίκα πραγματικά είναι τρελή)!
Κάποιες άλλες ξεχωριστές στιγμές ήταν:
-Η θεατρικότητά της στον «Γορίλα», όπου παρέδωσε μαθήματα stand up comedy.
Η πιο ωραία στιγμή, όμως, της βραδιάς ήταν όταν ανέβηκε ο Πάνος Μουζουράκης στη σκηνή για να ερμηνεύσουν παρέα το ντουέτο τους «Μονόλογος για δύο», αλλά και την «Άδεια μου αγκαλιά» του Σαββόπουλου. Όση ώρα βρίσκονταν και οι δύο μαζί επί σκηνής ήταν φανερή η χημεία τους κι εμείς ελπίζουμε σε μια μελλοντική συνεργασία. Στη συνέχεια η Μαρίζα τον σήκωσε ξανά κι εμείς ακούσαμε το «Πετάω» και σε ζεϊμπέκικο -ναι, καλά ακούσατε (αυτή η γυναίκα πραγματικά είναι τρελή)!
Κάποιες άλλες ξεχωριστές στιγμές ήταν:
-Η θεατρικότητά της στον «Γορίλα», όπου παρέδωσε μαθήματα stand up comedy.
- Η ερμηνεία της στο «Καίγομαι καίγομαι» μέσα από μια πολύ εύστοχη μίξη με το «Καίγομαι και σιγολιώνω».
- Η ερμηνεία της από σκηνοθετικής ματιάς σε ένα ακόμη τραγούδι του Φοίβου, τον «Καθρέφτη», για το οποίο ανέβηκε στο πάνω μέρος της σκηνής (το λεγόμενο πατάρι-μπαλκονάκι) του Passport.
- Στο «Ζητάτε να σας πω» του Αττίκ, όπου και μας ανέφερε την μελαγχολική και συγκινητική ιστορία του τραγουδιού.
- Όταν προς το τέλος συναντήθηκαν όλοι οι τραγουδιστές που προανέφερα (ύστερα βέβαια από αρκετή πίεση της Μαρίζας) για να ερμηνεύσουν τα «Παιδιά του Πειραιά».
Προσωπικά πηγαίνοντας στο live της Μαρίζας Ρίζου δεν περίμενα ότι θα περάσω τόσο καλά και ότι θα γελάσω με την ψυχή μου. Ήταν ένα live - stand up comedy με τη μια ατάκα να διαδέχεται την άλλη και μια Μαρίζα Ρίζου πιο επικοινωνιακή και πιο ερμηνευτικά καλή από ποτέ!
Προσωπικά πηγαίνοντας στο live της Μαρίζας Ρίζου δεν περίμενα ότι θα περάσω τόσο καλά και ότι θα γελάσω με την ψυχή μου. Ήταν ένα live - stand up comedy με τη μια ατάκα να διαδέχεται την άλλη και μια Μαρίζα Ρίζου πιο επικοινωνιακή και πιο ερμηνευτικά καλή από ποτέ!