Η Clare Mackintosh εργαζόταν στην αστυνομία για δώδεκα χρόνια, καριέρα που διέκοψε το 2011 για να δουλέψει ως σύμβουλος social media και δημοσιογράφος. Έχει πλέον αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή. Ζει στη νότια κεντρική Αγγλία µε τον σύζυγό της που είναι αστυνομικός και τα τρία τους παιδιά.Το I Let You Go (Σ’ άφησα), το πρώτο της βιβλίο, ήταν στη λίστα ευπώλητων των Sunday Times και των New York Times κι έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Τιμήθηκε µε το βραβείο Theakston Old Peculier ως το αστυνομικό μυθιστόρημα της χρονιάς (2016) και µε το γαλλικό Cognac Prix du Polar ως το ξενόγλωσσο αστυνομικό μυθιστόρημα της χρονιάς (2016). Τον Ιούλιο του 2016 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της µε τίτλο I See You (Σε είδα), το οποίο είχε ανάλογη πορεία. Εκτοξεύτηκε στο νούμερο ένα της λίστας των μπεστ σέλερ των Sunday Times και ήταν το βιβλίο της χρονιάς (2017) σύμφωνα µε το Richard and Judy Summer Book Club. Το Let Me Lie (Ξέχασέ µε) που κυκλοφόρησε το 2018, κέρδισε το Whodunnit Award for the book that keeps you guessing. Όλα τα βιβλία της, «Σ’ άφησα», «Σε είδα», «Ξέχασέ µε», κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.Όποιος έχει μια στερεοτυπική εικόνα για τους Βρετανούς συγγραφείς, ειδικότερα της αστυνομικής λογοτεχνίας, προφανώς και δεν έχει γνωρίσει την Clare Mackintosh. Χαμογελαστή καθ‘ όλη την διάρκεια και χαρούμενη που βρέθηκε στην χώρα μας, μίλησε για την μεγάλη αποδοχή των βιβλίων της και όχι μόνο.
- Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα;
Είχα έρθει στην Ελλάδα πριν από εικοσιπέντε χρόνια, όταν ήμουν έφηβη. Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα, αλλά είναι υπέροχο που ξαναβρίσκομαι εδώ.
- Έχετε διαβάσει καθόλου ελληνική λογοτεχνία;
Δεν έχω διαβάσει κάτι από σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία.Tι θα μου προτείνατε;
- Μια καλή επιλογή για να ξεκινήσει κάποιος την επαφή του με την ελληνική λογοτεχνία είναι «Ο βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη. Το γνωρίζετε;
Το έχω ακούσει. Είναι μια καλή επιλογή.
- Είναι εύκολο για κάποιον/α να αφήσει την ασφάλεια μιας δουλειάς (στην περίπτωση την δικιά σας, την αστυνομία) και να ξεκινήσει να γράφει;
Όχι, ήταν μια δύσκολη απόφαση. Δεν άφησα την αστυνομία για να γίνω συγγραφέας. Άφησα την αστυνομία για να γίνω καλύτερη μητέρα, για να φροντίζω τα παιδιά μου, τα οποία δεν έβλεπα όσο συχνά ήθελα λόγω του ωραρίου της δουλειάς μου. Έτσι αποφάσισα να πάρω δύο χρόνια άδεια από την αστυνομία. Εκείνο το διάστημα ξεκίνησα να γράφω ως δημοσιογράφος, αρθρογράφος σε έντυπα, ιστοσελίδες, εταιρικά κείμενα και διάφορα άλλα για να καλύψω κάποια έξοδα. Παράλληλα ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου βιβλίο («Σε άφησα») και στάθηκα πάρα πολύ τυχερή, γιατί μπόρεσα από τότε να αφοσιωθώ αποκλειστικά στην συγγραφή.
- Όταν ξεκινήσατε να γράφετε, ποιον συγγραφέα είχατε ως πρότυπο;
Από τότε που ήμουν παιδί πάντα διάβαζα πολύ. Μια συγγραφέας που με επηρέασε έντονα ήταν η Sophie Hannah κι αυτό γιατί τα βιβλία της συνδυάζουν την αστυνομική λογοτεχνία και το ψυχολογικό θρίλερ. Ήταν η πρώτη φορά που διάβασα κάτι τέτοιο. Όταν ξεκίνησα να γράφω, ήθελα η ιστορία μου να αφορά την οπτική του θύματος και μου φάνηκε χρήσιμο να συνδυάσω δύο λογοτεχνικά είδη.
- Όταν παραιτηθήκατε από την αστυνομία, περιμένατε την αποδοχή που βρήκατε στον κόσμο του αστυνομικού μυθιστορήματος;
Όχι! Αυτό ήταν κάτι απίστευτο. Ήταν μια μεγάλη έκπληξη μια μένα. Τόσο η αποδοχή από το κοινό όσο και από τους κριτικούς. Και έγινε μεγαλύτερη με την είσοδο των βιβλίων μου στην λίστα με τα μπεστ σέλερ.
- Θα θέλατε να πείτε λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο με τίτλο «Ξεχασέ με» στους Έλληνες αναγνώστες.
Ηρωίδα του βιβλίου μου είναι η Άννα. Οι γονείς της, και οι δύο, αυτοκτόνησαν σε πολύ κοντινό διάστημα ο ένας από τον άλλο. Από τότε η Άννα δυσκολεύεται να αποδεχτεί την κατάσταση, πιστεύει πως οι γονείς της δεν αυτοκτόνησαν αλλά δολοφονήθηκαν και αρχίζει να θέτει ερωτήματα για τον θάνατό τους. Έτσι αρχίζει να σκαλίζει το παρελθόν. Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως βάζει το μέλλον της σε κίνδυνο ...
Το βιβλίο αυτό είναι ψυχολογικό θρίλερ. Γράφοντάς το, δημιούργησα ένα χαρακτήρα τον Μάρεϊ (Μάρεϊ Μακένζι), τον οποίο κυριολεκτικά λάτρεψα.
- Διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημά σας, ο αναγνώστης βρίσκεται μέσα σ’ έναν λαβύρινθο με πολλά ερωτήματα που γυρεύουν απαντήσεις. Είναι αυτό που το κάνει καθηλωτικό;
(Χαμογελάει) Αλήθεια; Βρίσκετε; Όταν γράφω, επιδιώκω πάντα ο αναγνώστης να βρίσκεται εκεί, να βιώνει τις καταστάσεις του ήρωα, να ακούει τους ήχους, να βιώσει τον φόβο και την υπερένταση. Η καριέρα μου στην αστυνομία μού έχει προσφέρει εξαιρετικό υλικό για να το εντάξω στα βιβλία μου. Οι καλύτεροι συγγραφείς, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτοί που οι αναγνώστες τους πιστεύουν κάθε τους λέξη.
- Θα σας ενδιέφερε να δείτε στον κινηματογράφο κάποιο από τα βιβλία σας; Έχετε δεχθεί προτάσεις για τα δικαιώματα;
Έχουν πουληθεί τα κινηματογραφικά δικαιώματα για τα δύο μου πρώτα βιβλία. («Σ’ άφησα» και « Σε είδα»). Το «Σ’ άφησα» βρίσκεται στο στάδιο της παραγωγής εδώ και μερικά χρόνια, αλλά είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Θα ήθελα να δω κάποιο από τα βιβλία μου στη μεγάλη οθόνη, αλλά είναι τόσο λίγα τα έργα που τελικά γυρίζονται, ώστε προσπαθώ να μην το σκέφτομαι πολύ.
- Πώς βιώνει η Μεγάλη Βρετανία την οικονομική κρίση; Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το Brexit;
Ο βρετανικός λαός είναι τυχερός γιατί δεν βίωσε την οικονομική κρίση έντονα. Υπάρχουν και εκεί προβλήματα με την ανεργία και την φτώχεια, αλλά σίγουρα δεν είναι όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη. Λόγω της συγγραφικής μου ιδιότητας, έχω ταξιδέψει αρκετά και έχω βρεθεί σε χώρες που πραγματικά έχουν βιώσει άσχημες συνθήκες λόγω της οικονομικής κρίσης. Γι’ αυτό εξάλλου λέω ότι είμαστε τυχεροί. Όσο για το θέμα του Brexit, θεωρώ την Μεγάλη Βρετανία μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι κάτι ξεχωριστό. Θεωρώ τον εαυτό μου Ευρωπαία πολίτη. Κανείς μας δεν γνωρίζει πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία και δεν υπάρχει και καμία εγγύηση.
- Αν υποθέσουμε ότι καιγόταν η βιβλιοθήκη του σπιτιού σας, ποιο αγαπημένο βιβλίο σας θα επιλέγατε να σώσετε;
(Χαμογελάει διάπλατα) Υπέροχη ερώτηση! Ελπίζω να μη πάθω κάτι τέτοιο. (γελάει) Αρκετές φορές σε συνεντεύξεις μ’ έχουν ρωτήσει για το αγαπημένο μου βιβλίο, αλλά εδώ έχουμε μια διαφορετική συνθήκη. Σίγουρα το «Ρεβέκκα» της Δάφνης Ντι Μωριέ, ένα εκπληκτικό βιβλίο, στο οποίο έχω κατατρέξει πολλές φορές στη ζωή μου.
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή ή στην καριέρα σας;
Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Δεν νομίζω ότι έχω κάνει κάποιο λάθος, χωρίς να σημαίνει, ότι τα έχω κάνει όλα σωστά μέχρι στιγμής. Κάποιες φορές σκέφτομαι αν είχα ξεκινήσει να γράφω νωρίτερα, αλλά σίγουρα δεν θα ήμουν η συγγραφέας που είμαι τώρα.
- Και για το τέλος, μια ερώτηση που θα θέλατε πολύ να απαντήσετε και ποτέ δεν έγινε;
Άλλο ένα ερώτημα που δεν έχω σκεφθεί ποτέ. Στις παρουσιάσεις των βιβλίων μου και στις συνεντεύξεις ακόμα στην προσωπική μου ιστοσελίδα, δέχομαι πολλές και διάφορες ερωτήσεις και προσπαθώ να τις απαντώ όλες, Μ’ αρέσει να υπάρχει αμφίδρομη σχέση με τους αναγνώστες, να υπάρχει αλληλεπίδραση.
- Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Ελπίζω να μην σας κούρασα;
Εγώ σας ευχαριστώ. Πέρασα πολύ καλά με την κουβέντα μας.
Περισσότερα για τη συγγραφέα και τα βιβλία της στην προσωπικής της ιστοσελίδα.