Καλλιτέχνης: Iggy Pop
Τίτλος: Préliminaires
Παραγωγός: Hal Cragin
Βαθμολογία: 3,5/5
Μπορώ να πώ ότι είμαι από τους "πιστούς οπαδούς" του κυρίου James Newell Osterberg (κατά κόσμον Iggy Pop), τόσο κατά την εποχή των Stooges ('67 - '74), όσο και στην σπουδαία solo καριέρα του μέχρι σήμερα. Αν και το "Skull Ring" του 2003 δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, το "Préliminaires" με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Άκουσα στο φορητό μου mp3 player τα 12 τραγούδια σερί, κάτω από τη σκιά ενός σχινόδεντρου στην παραλία και πιστέψτε με, ήταν ο καλύτερος τρόπος να προσέξω όλες τις ιδαιτερότητες των συνθέσεων.
Πρώτ' απ' όλα πρέπει να αναφέρω ότι η νέα δουλειά του κυρίου Iggy δεν έχει σχεδόν καμμία σχέση με το γνωστό punk και grunge ήχο. Αντιθέτως κυριαρχείται από το jazz ύφος με πινελιές "Leonard Cohen" στυλ και "γνήσιο" american rock. Η παραγωγή είναι υψηλών προδιαγραφών και οι μουσικές (αλλά όχι τόσο και οι στιχουργικές) συνθέσεις είναι εξαιρετικές. Το πρώτο κομμάτι "Les Feuilles Mortes" κάνει την εισαγωγή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Iggy τραγουδά στη γαλλική με διάθεση ρετρό, jazz μελωδίες και συνοδεία κλαρινέτου. Στο "I Want To Go To The Beach" διακρίνω στοιχεία Nick Cave και όμορφες μελωδίες. Το ρετρό συνεχίζεται με πνευστά και ρυθμούς '30s από την New Orleans στο "King Of The Dogs", στο "Je Sais Que Tu Sais" ακούμε steady rock ρυθμό, στο "Spanish Coast" έχουμε blues αισθητική αλλά με κάκιστους στίχους , ενώ στο "Nice To Be Dead" επιστρέφει ο "παλιός καλός" punk Iggy για να μας ταρακουνήσει λίγο προτού μπούμε στο "How Insensitive" "με το Κοενικό" alter ego του, μελαγχολικό και συναισθηματικό συνάμα. Μερικώς αδιάφορο το "Party Time" με εξαιρετικό slam bass, ωστόσο. Το "He's Dead She's Alive" χτυπά κόκκινο" με την country ακουστική κιθάρα και το ιδιαίτερο στυλ. Η αφήγηση του "A Machine For Loving" από τον Iggy με αμερικάνικο μουσικό background είναι από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ. Μέτριο και το "She's A Business", αλλά με πολύ καλή ερμηνεία από τον καλλιτέχνη. Ο δίσκος κλείνει με μια λίγο διαφορετική εκδοχή του "Les Feuilles Mortes (Marc's Theme)" όπου το κλαρινέτο γεμίζει με φιοριτούρες το κομμάτι από την αρχή ως το τέλος.
Εν τέλει, δεν είμαι σίγουρος σε ποιά μουσική κατηγορία ανήκει αυτή η απόπειρα του κυρίου Osterberg, μπορώ όμως σίγουρα να πώ ότι δεν αφήνει τον ακροατή αδιάφορο. Εύχομαι να τον δούμε σύντομα ζωντανά στην χώρα μας και να ακούσουμε κομμάτια όπως τα "Les Feuilles Mortes", "King Of The Dogs" ή "A Machine For Loving", κατά προτίμηση σε φθινοπωρινή ή χειμερινή περίοδο.
Tres bien, Iggy !
Οι βαθμολογίες:
Les Feuilles Mortes : 5/5
I Want To Go To The Beach : 4/5
King Of The Dogs : 4/5
Je Sais Que Tu Sais : 3/5
Spanish Coast : 3/5
Nice To Be Dead : 2/5
How Insensitive : 3,5/5
Party Time : 2/5
He's Dead She's Alive : 3/5
A Machine For Loving : 5/5
She's A Business : 2/5
Τίτλος: Préliminaires
Παραγωγός: Hal Cragin
Βαθμολογία: 3,5/5
Μπορώ να πώ ότι είμαι από τους "πιστούς οπαδούς" του κυρίου James Newell Osterberg (κατά κόσμον Iggy Pop), τόσο κατά την εποχή των Stooges ('67 - '74), όσο και στην σπουδαία solo καριέρα του μέχρι σήμερα. Αν και το "Skull Ring" του 2003 δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα, το "Préliminaires" με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Άκουσα στο φορητό μου mp3 player τα 12 τραγούδια σερί, κάτω από τη σκιά ενός σχινόδεντρου στην παραλία και πιστέψτε με, ήταν ο καλύτερος τρόπος να προσέξω όλες τις ιδαιτερότητες των συνθέσεων.
Πρώτ' απ' όλα πρέπει να αναφέρω ότι η νέα δουλειά του κυρίου Iggy δεν έχει σχεδόν καμμία σχέση με το γνωστό punk και grunge ήχο. Αντιθέτως κυριαρχείται από το jazz ύφος με πινελιές "Leonard Cohen" στυλ και "γνήσιο" american rock. Η παραγωγή είναι υψηλών προδιαγραφών και οι μουσικές (αλλά όχι τόσο και οι στιχουργικές) συνθέσεις είναι εξαιρετικές. Το πρώτο κομμάτι "Les Feuilles Mortes" κάνει την εισαγωγή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Iggy τραγουδά στη γαλλική με διάθεση ρετρό, jazz μελωδίες και συνοδεία κλαρινέτου. Στο "I Want To Go To The Beach" διακρίνω στοιχεία Nick Cave και όμορφες μελωδίες. Το ρετρό συνεχίζεται με πνευστά και ρυθμούς '30s από την New Orleans στο "King Of The Dogs", στο "Je Sais Que Tu Sais" ακούμε steady rock ρυθμό, στο "Spanish Coast" έχουμε blues αισθητική αλλά με κάκιστους στίχους , ενώ στο "Nice To Be Dead" επιστρέφει ο "παλιός καλός" punk Iggy για να μας ταρακουνήσει λίγο προτού μπούμε στο "How Insensitive" "με το Κοενικό" alter ego του, μελαγχολικό και συναισθηματικό συνάμα. Μερικώς αδιάφορο το "Party Time" με εξαιρετικό slam bass, ωστόσο. Το "He's Dead She's Alive" χτυπά κόκκινο" με την country ακουστική κιθάρα και το ιδιαίτερο στυλ. Η αφήγηση του "A Machine For Loving" από τον Iggy με αμερικάνικο μουσικό background είναι από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ. Μέτριο και το "She's A Business", αλλά με πολύ καλή ερμηνεία από τον καλλιτέχνη. Ο δίσκος κλείνει με μια λίγο διαφορετική εκδοχή του "Les Feuilles Mortes (Marc's Theme)" όπου το κλαρινέτο γεμίζει με φιοριτούρες το κομμάτι από την αρχή ως το τέλος.
Εν τέλει, δεν είμαι σίγουρος σε ποιά μουσική κατηγορία ανήκει αυτή η απόπειρα του κυρίου Osterberg, μπορώ όμως σίγουρα να πώ ότι δεν αφήνει τον ακροατή αδιάφορο. Εύχομαι να τον δούμε σύντομα ζωντανά στην χώρα μας και να ακούσουμε κομμάτια όπως τα "Les Feuilles Mortes", "King Of The Dogs" ή "A Machine For Loving", κατά προτίμηση σε φθινοπωρινή ή χειμερινή περίοδο.
Tres bien, Iggy !
Οι βαθμολογίες:
Les Feuilles Mortes : 5/5
I Want To Go To The Beach : 4/5
King Of The Dogs : 4/5
Je Sais Que Tu Sais : 3/5
Spanish Coast : 3/5
Nice To Be Dead : 2/5
How Insensitive : 3,5/5
Party Time : 2/5
He's Dead She's Alive : 3/5
A Machine For Loving : 5/5
She's A Business : 2/5