Πρωτότυπος τίτλος: La Llorona (2019)
Ελληνικός τίτλος: Η Γυναίκα των Δακρύων
Από τις 23 Φεβρουαρίου 2021 σε αποκλειστική προβολή στο Cinobo
Σκηνοθεσία και σενάριο: Jayro Bustamante, Lisandro Sanchez
Πρωταγωνιστούν:María Mercedes Coroy, Sabrina De La Hoz, Margarita Kenéfic
Ξεχωρίζει για: το πρωτότυπο σενάριο με έντονη πολιτική επιρροή
Σταθείτε αν σας αρέσουν: οι ταινίεςμυστηρίου με υπερφυσικά στοιχεία
Προσπεράστε αν: προτιμάτε ταινίες μυστηρίου με έντονη δράση
Ο Monteverde, ένας πρώην δικτάτορας της Γουατεμάλας, κατηγορείται για τη γενοκτονία των Μάγια. Στη δίκη θα κριθεί ένοχος, αλλά μετά από έφεση θα καταδικαστεί σε αναγκαστικό κατ' οίκον περιορισμό. Στην αχανή έπαυλη που μένει μαζί με τη σύζυγό του και μία ιθαγενή γυναίκα που φροντίζει το σπίτι, έρχονται να μείνουν η κόρη και η εγγονή του. Αμέσως μετά την αθώωσή του, το πλήθος αρχίζει να ξεσηκώνεται και χιλιάδες κόσμος διαδηλώνει έξω από το σπίτι του. Εκείνος φαίνεται να τα χάνει, ενώ κάθε βράδυ έχει παραισθήσεις ότι ακούει το κλάμα μιας γυναίκας. Σε αναζήτηση μιας ακόμα οικιακής βοηθού, θα βρεθεί μια ιθαγενής νεαρή κοπέλα, η Alma, η οποία σύντομα θα γίνει φίλη με την εγγονή του. Της μαθαίνει να κρατάει την ανάσα της κάτω από το νερό και εκείνη θαυμάζει τα μακριά μαύρα μαλλιά της Alma. Το νερό κρατάει στη θύμησή του όσα ανήκουν στο παρελθόν και ζητά δικαίωση για τις χαμένες ψυχές.
«Η Γυναίκα των Δακρύων» είναι ένας συνδυασμός πολιτικού παραλληλισμού και λατινοαμερικάνικης παράδοσης σε μια αποστασιοποιημένη σκηνοθεσία, που αποπνέει μυστήριο. Ο Bustamante απομακρύνει τον φακό από τα πλάνα, σαν να κρυφοκοιτάζει μέσα από το παράθυρο του χρόνου τους ήρωές του να χάνονται στο σκοτάδι του πατέρα δικτάτορα. Ο άλλοτε ισχυρός άντρας, αφημένος στη φθορά του χρόνου, μέρα με τη μέρα χάνει όλο και περισσότερο το μυαλό του και μαζί μ’ αυτό την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση των γυναικών που στέκονται στο πλάι του. Τέσσερις γυναίκες που υπομένουν την οργή του κόσμου, εγκλωβισμένες σε ένα σπίτι με έναν άντρα που πέρα από μια ολόκληρη χώρα κατέστρεψε μαζί και εκείνες.
Ο Bustamante σε μια ταινία γεμάτη αλληγορίες με το πρόσφατο πολιτικό παρελθόν της Γουατεμάλας μάς προτρέπει να αναζητήσουμε την ιστορία της χώρας και τον στρατηγό Efraín Ríos Montt, που φαίνεται να ταυτίζεται με τον πρωταγωνιστή της ταινίας. Ο Montt υπήρξε ένας από τους πιο αδίστακτους προέδρους της Γουατεμάλας, ο οποίος έφτασε στην εξουσία μέσω πραξικοπήματος το 1982, αλλά η εξουσία του διήρκησε λιγότερο από ένα χρόνο. Πέρα από τον αιματηρό εμφύλιο απέναντι στους κομμουνιστές, ο Montt κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου και τη γενοκτονία ιθαγενών που διέπραξε ο στρατός της Γουατεμάλας υπό την ηγεσία του. Η ιστορία του δικτάτορα Monteverde φαίνεται όχι απλά να ταυτίζεται με τον Montt, αλλά ακόμα και η ίδια του η εμφάνιση είναι φοβερά όμοια με το πρόσωπο του τότε δικτάτορα.
Ένα από τα πιο δυνατά σημεία στην ταινία είναι η σκηνή της δίκης, με την κατάθεση μιας γηραιάς εκπροσώπου της φυλής Ιξίλ των Μάγια, η οποία αφηγείται στη διάλεκτό της τις κτηνωδίες που υπέστη από τον στρατό και αποκαλύπτει το πρόσωπό της σε μια ύστατη παράκληση προς το δικαστήριο να αποδώσει δικαιοσύνη στο λαό της.
Αυτό που ξεχωρίζω περισσότερο από την ταινία είναι η γυναικεία αλληλεγγύη που χτίζεται σταθερά από την αρχή μέχρι το τέλος της και την κορύφωσή της. Στο σενάριο αποτυπώνεται ο γυναικείος ψυχισμός μέσα από το πολιτικό καθεστώς της χώρας, ο κοινωνικός καθωσπρεπισμός της εποχής αλλά και το αίσθημα υποχρέωσης απέναντι στην οικογένεια. Ο χαρακτήρας της Margarita Kenéfic εξελίσσεται πιο δυναμικά και ανατρεπτικά από όλους. Μια σύζυγος που προσπαθεί να δικαιολογήσει τις απιστίες του συντρόφου της, υποβιβάζοντας τις ιθαγενείς γυναίκες, εξευτελίζεται μπροστά στα μάτια του ίδιου της του παιδιού και τελικά βρίσκει το θάρρος να σπάσει τα δεσμά ενός καταπιεστικού γάμου. Το τέλος της ταινίας δεν αποτελεί μόνο την δικαίωση ενός λαού, αλλά και τη λύτρωση της γυναικείας καταπίεσης.
Διαβάστε επίσης: Οι πολιτικές αιχμές του 'Bacurau' στο Cinobo