"Πολυαναμενόμενος δίσκος μεγάλων αξιώσεων" η φράση που θα μπορούσε να αποτελεί υπότιτλο ενός δυνητικού review. Η αγγλίδα δημιουργός (φέτος το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό νησί έχει την τιμητική του) μάς εκπλήσσει για μια ακόμη φορά ευχάριστα εμπλουτίζοντας τη μουσική ιστορία με ένα διαμάντι. Αδικημένο μεν εξαιτίας του χρόνου δημοσίευσής του, μιας που ένα τόσο καλοδουλεμένο και δύσκολο album θέλει ένα συγκεκριμένο n χρόνο αφομοίωσης, βρίσκεται χαμηλά στις λίστες των περισσότερων ανασκοπήσεων, αδιαφορώντας δε συγχρόνως για αυτήν ακριβώς την κατάταξη.
Ένας δίσκος που περιστρέφεται γύρω από το χιόνι δε θα μπορούσε παρά να κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο! Έργο ευφυές, μοναδικής σύλληψης, εξαίσιας μελωδίας που αγγίζει τα όρια της μεθυστικής υμνωδίας, μουσικής αρτιότητας, πρωτότυπης θεματολογίας, λεπτοδουλεμένο έως την παραμικρή λεπτομέρεια, δίσκος με ταυτότητα. Λίγα τραγούδια μα με ενδιαφέρουσα έκταση. Όλα όσα δηλαδή στοιχειοθετούν τη μοναδική Kate. Όσοι έσπευσαν να συγκρίνουν, να κατακρίνουν, να εκθειάσουν την τελειότητα του Aerials σε σχέση με το παρόν αριστούργημα νομίζω ότι χάνουν την ουσία.
Γιατί εν τέλει το θέμα είναι να συγκρίνεις ή να αντιμετωπίσεις ένα νέο δημιούργημα ως αυτοτελή οντότητα; Άλλωστε ο καλλιτέχνης εξελίσσεται, μεταμορφώνεται, μετουσιώνεται και μαζί με αυτόν και όλα όσα μουσικά καταθέτει. Το 50 Words for Snow αποτελεί για μένα το αρτιότερο και μουσικά εξαίρετο album, όχι μόνο της χρονιάς που πέρασε, αλλά τουλάχιστον της τελευταίας πενταετίας. Να που τελικά μπορεί κάποιος να ζωγραφίσει σε ένα πεντάγραμμο!
Σχετικό θέμα