Τι θα ακούσεις:
alternative rock, indie rock, indie pop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Ο Πύργος του Ποτέ, Η Αγάπη Σου, Το Τέλος του Κόσμου
Βαθμολογία:
7/10
Ένα από τα βασικά στοιχεία των τραγουδιών του Παύλου Παυλίδη είναι η ποίηση και η ικανότητα που έχουν να σε ταξιδέψουν υπερβολικά μακριά. Όταν τα ακούς μονάχος, σε παρασέρνουν κι όταν τα τραγουδάς ζωντανά σε συναυλία, τότε καταλαβαίνεις ότι διαθέτουν κάτι το ξεχωριστό. Ένας από τους εναπομείναντες της χρυσής εποχής των ελληνόφωνων ροκ συγκροτημάτων συνεχίζει ακάθεκτος να μας χαρίζει όμορφα τραγούδια και ιστορίες. Πριν καλά, καλά συμπληρωθεί ένας χρόνος από την τελευταία κυκλοφορία του, ο Παυλίδης επιστρέφει με καινούργιο υλικό. Φέτος αποφασίζει να βάλει «Μια Πυρκαγιά Σ’ Ένα Σπιρτόκουτο» και ταυτόχρονα να φλογίσει κι εμάς στο άκουσμα των κομματιών του.
Στο άκουσμα της είδησης πως ο Παύλος Παυλίδης θα κυκλοφορήσει καινούργια δισκογραφική δουλειά – εκτός του ότι χάρηκα – είχα μια απορία. Πόση έμπνευση έχει κατακλύσει τον Θεσσαλονικιό τραγουδοποιό ο οποίος μέσα σε λίγους μήνες ηχογραφεί καινούργια τραγούδια και πόσο επιτυχημένη θα είναι μια τόσο άμεση κυκλοφορία;
Στην περίπτωση, όμως, του Παυλίδη δεν πρέπει να απορούμε, πόσω μάλλον να αμφισβητούμε μια τέτοια κίνηση του. Και αυτό, διότι πριν τελειώσω κιόλας την πρώτη ακρόαση του δίσκου έχω πειστεί ότι ο πάλαι ποτέ frontman των Ξύλινων Σπαθιών έκανε για πολλοστή φορά το μουσικό θαυματάκι του.
Τα «Λουλούδια» ανοίγουν την αυλαία του album και αμέσως καταλαβαίνουμε το τί θα ακολουθήσει, δηλαδή, γλυκές μελωδίες, ηλεκτρικές κιθάρες σε κυρίαρχο ρόλο και ένας Παυλίδης να διηγείται αναμνήσεις, συναισθήματά και προσωπικές ιστορίες. Μαζί του παίρνει κι εμάς που στο τέλος θα έχουμε διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα συναντώντας γοργόνες, άγνωστους ανθρώπους, παραδεισένια μέρη.
Το «Στις Ακτές του Παραδείσου» αποτελεί το πιο ηλεκτρικό κομμάτι του δίσκου, ο οποίος γενικότερα κυμαίνεται στο ίδιο μήκος κύματος. Η μουσική των B-Movies δεν διαφοροποιείται τόσο πολύ σε σχέση με τα προηγούμενα albums. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Παύλος Παυλίδης δεν εξελίσσει τόσο τη μουσική του, η οποία τα τελευταία χρόνια παραμένει στα ίδια στάδια με αποτέλεσμα να είναι χαρακτηριστική πλέον. Όχι ότι αυτά τα στάδια είναι χαμηλά. Αντιθέτως, η μπάντα του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού κινείται σε υψηλές ταχύτητες όπως πάντα και η στιχουργική και η ενορχήστρωση σε εξαιρετικό επίπεδο. Το βασικό θέμα είναι τα τραγούδια να σε ταξιδέψουν, να ξυπνήσουν το μέσα σου, κάτι που στην περίπτωσή μου, το πέτυχαν.
Το «Η Αγάπη Σου» - στο οποίο οι στίχοι είναι του Στράτου Φραγκεδάκη - όσες φορές και να το ακούσεις θα σε ανατριχιάζει το ίδιο, ενώ ο δίσκος κλείνει με τον Παυλίδη να τραγουδάει «Τραλαλά» αφήνοντάς μας με ένα μειδίαμα να πορευθούμε πλέον μοναχοί μας στο ταξίδι. Ένα ταξίδι που διαφέρει σχεδόν σε όλα, όταν θα ξεκινήσεις ξανά από την αρχή να ακούσεις το album.
Ο περσινός δίσκος του, «Στον Διπλανό Ουρανό» ήταν σαφώς πιο εσωστρεφής, ενώ τώρα, τα καινούργια τραγούδια θα σε πάρουν από το χέρι από τις πρώτες μελωδίες. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, μπορεί οι μουσικές να μην αποτελούν κάτι το νέο αλλά η τρομερή ικανότητα που έχει ο Παυλίδης να συνθέτει κομμάτια που θα σε αγγίξουν, σβήνει αυτόματα όλα τα κακώς κείμενα.
Το «Μια Πυρκαγιά Σ’ Ένα Σπιρτόκουτο» είναι ένα ταξιδιάρικο album που ταιριάζει με την Άνοιξη που διανύουμε τώρα. Κάτσε, λοιπόν, αναπαυτικά στην πολυθρόνα και ακολούθησε τον Παύλο Παυλίδη άφοβα. Και φυσικά, μην χάσεις την ευκαιρία να τον ακούσεις ζωντανά, όπως μας παροτρύνει και η Ευτυχία Ράντου.
Άκουσε όλο το δίσκο στο Spotify!
alternative rock, indie rock, indie pop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Ο Πύργος του Ποτέ, Η Αγάπη Σου, Το Τέλος του Κόσμου
Βαθμολογία:
7/10
Ένα από τα βασικά στοιχεία των τραγουδιών του Παύλου Παυλίδη είναι η ποίηση και η ικανότητα που έχουν να σε ταξιδέψουν υπερβολικά μακριά. Όταν τα ακούς μονάχος, σε παρασέρνουν κι όταν τα τραγουδάς ζωντανά σε συναυλία, τότε καταλαβαίνεις ότι διαθέτουν κάτι το ξεχωριστό. Ένας από τους εναπομείναντες της χρυσής εποχής των ελληνόφωνων ροκ συγκροτημάτων συνεχίζει ακάθεκτος να μας χαρίζει όμορφα τραγούδια και ιστορίες. Πριν καλά, καλά συμπληρωθεί ένας χρόνος από την τελευταία κυκλοφορία του, ο Παυλίδης επιστρέφει με καινούργιο υλικό. Φέτος αποφασίζει να βάλει «Μια Πυρκαγιά Σ’ Ένα Σπιρτόκουτο» και ταυτόχρονα να φλογίσει κι εμάς στο άκουσμα των κομματιών του.
Στο άκουσμα της είδησης πως ο Παύλος Παυλίδης θα κυκλοφορήσει καινούργια δισκογραφική δουλειά – εκτός του ότι χάρηκα – είχα μια απορία. Πόση έμπνευση έχει κατακλύσει τον Θεσσαλονικιό τραγουδοποιό ο οποίος μέσα σε λίγους μήνες ηχογραφεί καινούργια τραγούδια και πόσο επιτυχημένη θα είναι μια τόσο άμεση κυκλοφορία;
Στην περίπτωση, όμως, του Παυλίδη δεν πρέπει να απορούμε, πόσω μάλλον να αμφισβητούμε μια τέτοια κίνηση του. Και αυτό, διότι πριν τελειώσω κιόλας την πρώτη ακρόαση του δίσκου έχω πειστεί ότι ο πάλαι ποτέ frontman των Ξύλινων Σπαθιών έκανε για πολλοστή φορά το μουσικό θαυματάκι του.
Τα «Λουλούδια» ανοίγουν την αυλαία του album και αμέσως καταλαβαίνουμε το τί θα ακολουθήσει, δηλαδή, γλυκές μελωδίες, ηλεκτρικές κιθάρες σε κυρίαρχο ρόλο και ένας Παυλίδης να διηγείται αναμνήσεις, συναισθήματά και προσωπικές ιστορίες. Μαζί του παίρνει κι εμάς που στο τέλος θα έχουμε διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα συναντώντας γοργόνες, άγνωστους ανθρώπους, παραδεισένια μέρη.
Το «Στις Ακτές του Παραδείσου» αποτελεί το πιο ηλεκτρικό κομμάτι του δίσκου, ο οποίος γενικότερα κυμαίνεται στο ίδιο μήκος κύματος. Η μουσική των B-Movies δεν διαφοροποιείται τόσο πολύ σε σχέση με τα προηγούμενα albums. Προσωπικά, πιστεύω πως ο Παύλος Παυλίδης δεν εξελίσσει τόσο τη μουσική του, η οποία τα τελευταία χρόνια παραμένει στα ίδια στάδια με αποτέλεσμα να είναι χαρακτηριστική πλέον. Όχι ότι αυτά τα στάδια είναι χαμηλά. Αντιθέτως, η μπάντα του Θεσσαλονικιού τραγουδοποιού κινείται σε υψηλές ταχύτητες όπως πάντα και η στιχουργική και η ενορχήστρωση σε εξαιρετικό επίπεδο. Το βασικό θέμα είναι τα τραγούδια να σε ταξιδέψουν, να ξυπνήσουν το μέσα σου, κάτι που στην περίπτωσή μου, το πέτυχαν.
Το «Η Αγάπη Σου» - στο οποίο οι στίχοι είναι του Στράτου Φραγκεδάκη - όσες φορές και να το ακούσεις θα σε ανατριχιάζει το ίδιο, ενώ ο δίσκος κλείνει με τον Παυλίδη να τραγουδάει «Τραλαλά» αφήνοντάς μας με ένα μειδίαμα να πορευθούμε πλέον μοναχοί μας στο ταξίδι. Ένα ταξίδι που διαφέρει σχεδόν σε όλα, όταν θα ξεκινήσεις ξανά από την αρχή να ακούσεις το album.
Ο περσινός δίσκος του, «Στον Διπλανό Ουρανό» ήταν σαφώς πιο εσωστρεφής, ενώ τώρα, τα καινούργια τραγούδια θα σε πάρουν από το χέρι από τις πρώτες μελωδίες. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, μπορεί οι μουσικές να μην αποτελούν κάτι το νέο αλλά η τρομερή ικανότητα που έχει ο Παυλίδης να συνθέτει κομμάτια που θα σε αγγίξουν, σβήνει αυτόματα όλα τα κακώς κείμενα.
Το «Μια Πυρκαγιά Σ’ Ένα Σπιρτόκουτο» είναι ένα ταξιδιάρικο album που ταιριάζει με την Άνοιξη που διανύουμε τώρα. Κάτσε, λοιπόν, αναπαυτικά στην πολυθρόνα και ακολούθησε τον Παύλο Παυλίδη άφοβα. Και φυσικά, μην χάσεις την ευκαιρία να τον ακούσεις ζωντανά, όπως μας παροτρύνει και η Ευτυχία Ράντου.
Άκουσε όλο το δίσκο στο Spotify!