Τα Διαμάντια της Δισκογραφίας: Διονύσης Σαββόπουλος - Το περιβόλι του τρελλού

Πριν μισό αιώνα, 47 χρόνια για την ακρίβεια, κυκλοφορεί από την lyra του Αλέκου Πατσιφά το ιστορικό άλμπουμ του Διονύση Σαββόπουλου με τον τίτλο 'Το Περιβόλι του Τρελλού'.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος αφήνοντας πίσω του την μοναχική του πορεία και την χειροπιαστή επιρροή του από τον Μπομπ Ντίλαν, που κορυφώθηκε με την κυκλοφορία του δίσκου Φορτηγό το 1966 (παρότι ο ίδιος δήλωνε περισσότερο "κοντινός" με τους διανοούμενους της αριστερής όχθης του Σηκουάνα και οπαδός των μπίτνικς), μπαίνει σε πιο δύσβατα ενορχηστρωτικά μονοπάτια με το 'Περιβόλι του Τρελλού' που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1969. Βάζοντας στα τραγούδια του παραδοσιακά όργανα πλησιάζει στις φολκ-ροκ μουσικές φόρμες και στον αδόκιμο όρο βαλκανικό ροκ, δίνοντας φρέσκο και πολύ προχωρημένο για την εποχή, ήχο.

 Ο δίσκος περιλαμβάνει κομμάτια που γράφτηκαν κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το καλοκαίρι του '67 και λίγο πριν την σύλληψή του από την ασφάλεια της χούντας, σαν ύποπτος για αντικαθεστωτική δράση, γράφει τα: "Θαλασσογραφία", "Σαν παλιό ρεμπέτικο", "Οι πίσω μου σελίδες", "Είδα την Άννα κάποτε", ενώ την "Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη" στο Παρίσι που βρέθηκε με πλαστά χαρτιά μαζί με την σύζυγό του Άσπα τον Μάη του '68 και τα "Τα παιδιά που χάθηκαν" και "Το Περιβόλι", στο Μιλάνο που πήγε, μετά τα γεγονότα του γαλλικού Μάη, με ωτοστόπ.Το άλμπουμ συμπληρώνουν το τραγούδι "Οι πίσω μου σελίδες" γραμμένο το 1964 αλλά και οι διασκευές της Συννεφούλας και του Ντιρλαντα που έχει την δικιά του ιστορία με την δικαστική διαμάχη για την πατρότητα του τραγουδιού, μεταξύ του τραγουδοποιού και του Καλύμνιου καπετάνιου Παντελή Γκίνη, που έληξε υπέρ του δεύτερου.

Οι στίχοι που χρησιμοποιεί ο Σαββόπουλος είναι αλληγορικοί, για να περάσουν την λογοκρισία, αλλά εύκολα κατανοητοί από το μυημένο κοινό του. Η συμβολή του συγκροτήματος Μπουρμπούλια που συνεργαζόταν με τον Σαββόπουλο εκείνη την εποχή ήταν καταλυτική (σπουδαίοι μουσικοί) τόσο στις ζωντανές εμφανίσεις (Ροντέο) που προηγήθηκαν του δίσκου, όσο και την στουντιακή ηχογράφηση του δίσκου. Επίσης σημαντική ήταν και η συμβολή του νεοκυματικού συνθέτη Γιώργου Κοντογιώργου (τραγούδια του τα: "Γύφτισσα μέρα", "Μέθυσα και τρέχω", "Τις άδειες νύχτες") στην ενορχήστρωση, του Γιώργου Κωνσταντόπουλου στην ηχοληψία και του θεσσαλονικιού  Στέργιου Δελιαλή που δημιούργησε το εξαιρετικό ψυχεδελικό εξώφυλλο.