Τι θα ακούσεις:
Τον απολαυστικότερο Nick Cave των τελευταίων ετών
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Όλα
Βαθμολογία:
9/10
Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις πρώτες δισκογραφικές του δουλειές είχε δείξει πως πρόκειται για ένα αστέρι της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και φυσικά μετά από τόσες δεκαετίες έχει χαράξει τον δρόμο που ακολούθησαν πάρα πολλοί μεταγενέστεροι καλλιτέχνες. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και για ορισμένους ανθρώπους δεν είναι απαραίτητα τα διθυραμβικά λόγια, ο αξιολάτρευτος κύριος Nick Cave που μπαίνει στην έκτη δεκαετία της ζωής του, δεν λέει να σταματήσει να κυκλοφορεί καινούργια τραγούδια, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι όσα χρόνια και να περάσουν, αν το έχεις μέσα σου, θα φτιάξεις τρομερές μουσικές.
Πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι ο Nick Cave, μετά τον χαμό του γιου του, θα αποσυρθεί. Αντιθέτως, ο ίδιος κλείστηκε στο στούντιο (λογικά και στον εαυτό του) και αποφάσισε να ηχογραφήσει καινούργιο υλικό. Για την ακρίβεια, η λέξη «αποφάσισε» ίσως να είναι λανθασμένη. Διότι ακούγοντας το νέο του album, μου έρχεται η σκέψη πως όλα, οι στίχοι και η μουσική που έγραψε του ήρθαν με τόσο φυσικό τρόπο, που η ηχογράφηση ενός δίσκου θα ήταν μονόδρομος για εκείνον. 'Skeleton Tree', λοιπόν, ονομάζεται ο 16ος δίσκος του Nick Cave και αρχικά οφείλω να γράψω πως ποτέ δεν ήμουν fan του. Ποτέ δεν με είχε εντυπωσιάσει η σκοτεινή ατμόσφαιρα που πήγαζε από τα τραγούδια του, χωρίς φυσικά να μην τον παραδέχομαι για όλα αυτά που έχει προσφέρει στην μουσική. Οπότε, ένας παραπάνω λόγος για το φετινό album του, που από τις πρώτες μελωδίες του με συνεπήρε. Το εκπληκτικό με αυτόν το δίσκο είναι ότι πολύ απλά χάνεσαι μαζί του. Ταξιδεύεις, κλείνεσαι στον δικό σου κόσμο, σε κάνει να φαντάζεσαι, σου βγάζει έντονα συναισθήματα. Τα ηλεκτρονικά που ολοένα και περισσότερο βάζει στα κομμάτια του είναι τόσο άρτια δεμένα με τα κλασικά φωνητικά του Cave που δεν γίνεται να μην ενθουσιαστείς.
Προσωπικά, το προηγούμενο 'Push The Sky Away' (2013) μου φάνηκε βαρετό. Στο 'Skeleton Tree' όμως έχουμε να κάνουμε με μια ιδανική μουσική αρμονία. Και το αξιοπερίεργο είναι πως δεν θα ακούσεις και πολλά από όσα περίμενες από τον Nick Cave. Κιθάρες, πιάνο και κρουστά περιορίζονται. Απ’ όπου και να πιάσεις τα οκτώ τραγούδια του δίσκου δεν βρίσκεις κάτι το αρνητικό. Σε όλα τα σημεία κερδίζει. Οι στίχοι είναι πολύ προσωπικοί και σε αγγίζουν. Οι μελωδίες συνθέτουν ένα τρομερά ατμοσφαιρικό σκηνικό και χτυπούν φλέβα. Η σκοτεινή φωνή του Cave σε μαγεύει. Highlight του δίσκου; Δεν υπάρχει φυσικά. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα αριστούργημα. Και το αριστουργηματικό είναι πως δεν περιλαμβάνει τραγούδια – επιτυχίες. Απλώς δημιουργεί μια ατμόσφαιρα, ένα έντονο συναίσθημα από μόνος του, χωρίς να χρειάζεται να πλευρίσεις τον εσωτερικό κόσμο του Nick Cave. Ο γερόλυκος κυκλοφόρησε έναν εκπληκτικό δίσκο και εμείς είμαστε τυχεροί που έχουμε την ευκαιρία να ακούμε καινούργια πράγματα από τέτοιους καλλιτέχνες.
Τον απολαυστικότερο Nick Cave των τελευταίων ετών
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Όλα
Βαθμολογία:
9/10
Τι να πρωτογράψει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο. Καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις πρώτες δισκογραφικές του δουλειές είχε δείξει πως πρόκειται για ένα αστέρι της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και φυσικά μετά από τόσες δεκαετίες έχει χαράξει τον δρόμο που ακολούθησαν πάρα πολλοί μεταγενέστεροι καλλιτέχνες. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και για ορισμένους ανθρώπους δεν είναι απαραίτητα τα διθυραμβικά λόγια, ο αξιολάτρευτος κύριος Nick Cave που μπαίνει στην έκτη δεκαετία της ζωής του, δεν λέει να σταματήσει να κυκλοφορεί καινούργια τραγούδια, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι όσα χρόνια και να περάσουν, αν το έχεις μέσα σου, θα φτιάξεις τρομερές μουσικές.
Πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι ο Nick Cave, μετά τον χαμό του γιου του, θα αποσυρθεί. Αντιθέτως, ο ίδιος κλείστηκε στο στούντιο (λογικά και στον εαυτό του) και αποφάσισε να ηχογραφήσει καινούργιο υλικό. Για την ακρίβεια, η λέξη «αποφάσισε» ίσως να είναι λανθασμένη. Διότι ακούγοντας το νέο του album, μου έρχεται η σκέψη πως όλα, οι στίχοι και η μουσική που έγραψε του ήρθαν με τόσο φυσικό τρόπο, που η ηχογράφηση ενός δίσκου θα ήταν μονόδρομος για εκείνον. 'Skeleton Tree', λοιπόν, ονομάζεται ο 16ος δίσκος του Nick Cave και αρχικά οφείλω να γράψω πως ποτέ δεν ήμουν fan του. Ποτέ δεν με είχε εντυπωσιάσει η σκοτεινή ατμόσφαιρα που πήγαζε από τα τραγούδια του, χωρίς φυσικά να μην τον παραδέχομαι για όλα αυτά που έχει προσφέρει στην μουσική. Οπότε, ένας παραπάνω λόγος για το φετινό album του, που από τις πρώτες μελωδίες του με συνεπήρε. Το εκπληκτικό με αυτόν το δίσκο είναι ότι πολύ απλά χάνεσαι μαζί του. Ταξιδεύεις, κλείνεσαι στον δικό σου κόσμο, σε κάνει να φαντάζεσαι, σου βγάζει έντονα συναισθήματα. Τα ηλεκτρονικά που ολοένα και περισσότερο βάζει στα κομμάτια του είναι τόσο άρτια δεμένα με τα κλασικά φωνητικά του Cave που δεν γίνεται να μην ενθουσιαστείς.
Προσωπικά, το προηγούμενο 'Push The Sky Away' (2013) μου φάνηκε βαρετό. Στο 'Skeleton Tree' όμως έχουμε να κάνουμε με μια ιδανική μουσική αρμονία. Και το αξιοπερίεργο είναι πως δεν θα ακούσεις και πολλά από όσα περίμενες από τον Nick Cave. Κιθάρες, πιάνο και κρουστά περιορίζονται. Απ’ όπου και να πιάσεις τα οκτώ τραγούδια του δίσκου δεν βρίσκεις κάτι το αρνητικό. Σε όλα τα σημεία κερδίζει. Οι στίχοι είναι πολύ προσωπικοί και σε αγγίζουν. Οι μελωδίες συνθέτουν ένα τρομερά ατμοσφαιρικό σκηνικό και χτυπούν φλέβα. Η σκοτεινή φωνή του Cave σε μαγεύει. Highlight του δίσκου; Δεν υπάρχει φυσικά. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα αριστούργημα. Και το αριστουργηματικό είναι πως δεν περιλαμβάνει τραγούδια – επιτυχίες. Απλώς δημιουργεί μια ατμόσφαιρα, ένα έντονο συναίσθημα από μόνος του, χωρίς να χρειάζεται να πλευρίσεις τον εσωτερικό κόσμο του Nick Cave. Ο γερόλυκος κυκλοφόρησε έναν εκπληκτικό δίσκο και εμείς είμαστε τυχεροί που έχουμε την ευκαιρία να ακούμε καινούργια πράγματα από τέτοιους καλλιτέχνες.