Ένα βίντεο δεν ντύνει απλώς μουσικά ένα τραγούδι. Η καλλιτεχνική του αξία μπορεί να το οδηγήσει να διάγει ξεχωριστή πορεία ή να συντελέσει στην περαιτέρω εξάπλωση και καθιέρωσή του τραγουδιού. Άκρως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα για το 2014 αποτέλεσε η τρέλα του Happy του Pharrell Williams που ξεκίνησε από τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς και έδωσε έμπνευση για μια σειρά σχετικών βίντεο (βρείτε ένα πολύ χαρακτηριστικό εδώ).
Οι συντάκτες μας ψήφισαν τα αγαπημένα τους μουσικά βίντεο της χρονιάς, τα οποία σας παρουσιάζουμε παρακάτω σε αντίστροφη σειρά.
Εύφημος μνεία απεδόθη στα:
Baby Asteroid από τον Leon of Athens, σκηνοθεσία Γιώργος Λάνθιμος. Ο σκηνοθέτης του "Κυνόδοντα" δεν είναι πρωτάρης στα βίντεο κλιπς.
Pretty Hurts από την Beyoncé, σκηνοθεσία Melina Matsoukas. Η "βασίλισσα της ομορφιάς" μάς ξεναγεί στη γειτονιά του Houston όπου μεγάλωσε. Cameo εμφάνιση από τον Harvey Keitel.
Disco//Very-Keep It Healthy από τις Warpaint, σκηνοθεσία Laban Pheidias. Η τετράδα των Warpaint αναβιώνει τα girl groups με μουσική που ακούγεται και το βίντεο τονίζει το τσαγανό τους που δεν σηκώνει αντιρρήσεις.
Digital Witness από την St. Vincent, σκηνοθεσία Chino Moya. Ο φουτουριστικός κόσμος της Annie Clark και ό,τι πρόκειται να βιώσεις σε μια ζωντανή εμφάνισή της.
I Won't Let You Down από τους OK Go, σκηνοθεσία Kazuaki Seki και Damian Kulash Jr. Ένας μήνας προετοιμασίας, 2.328 χορευτές, λίγη διαφήμιση στη Honda και τα unicycles της και ένα ελικόπτερο-drone σε ένα κεφάτο βίντεο γυρισμένο με μια λήψη.
Lanterns Lit από τον Son Lux, σκηνοθεσία SJ Finlay. Το βίντεο για το τραγούδι από τον περσινό δίσκο του Ryan Lott γυρίστηκε στη νοτιοανατολική Αφρική. Εντυπωσιακά πλάνα και εντυπωσιακά τοπία. Κάτι σαν το "Interstellar των φτωχών". Αναζητήστε το project του σκηνοθέτη #ChildrenOfChange.
Holding On For Life από τους Broken Bells, σκηνοθεσία Jacob Gentry. Η Kate Mara ("House of Cards") και ο Anton Yelchin ("Star Trek Into Darkness") σε ένα ακόμα αστρικό ταξίδι, που θα μπορούσε να αποτελεί συνέχεια του The Ghost Inside.
Και η κορυφαία δεκάδα:
10. Teenage Exorcists από τους Mogwai, σκηνοθεσία Craig Murray.
Υπερπαραγωγική χρονιά για τους Σκωτσέζους. Το συγκεκριμένο τραγούδι προέρχεται από το Music Industry 3. Fitness Industry 1 EP που κυκλοφόρησε προς τος τέλος της χρονιάς (είχε προηγηθεί το Rave Tapes στις αρχές της). Το βίντεο αποτυπώνει το ταξίδι μιας κοπέλας στο τίποτα, μέσα στο φως, το πλαστικό και τον χρυσό. Ή απλώς μια εναλλαγή όμορφων εικόνων για ένα εξαιρετικό τραγούδι.
09. Artifice από τον SOHN, σκηνοθεσία Thom Glunt.
Πώς θα ήταν αν 20 δευτερόλεπτα διαρκούσαν 3 λεπτά; Ένα εξαιρετικό hyper-slow-motion βίντεο με ανθρώπους που τρέχουν ανάμεσα στο χιόνι και συνεχείς λάμψεις.
08. Στη γιορτή της Ουτοπίας από τους Social Waste, σκηνοθεσία Δήμητρα Καρυωτάκη
Τα γυρίσματα του βίντεο πραγματοποιήθηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒιοΜε) στη Θεσσαλονίκη. Η "άπιαστη, ωραία ουτοπία" της κοινωνικής αλλαγής μέσα από λόγια και εικόνες ποιητών και ζωγράφων φτάνει να αμφισβητεί το Μάνο (Χατζιδάκι) και τον Κεμάλ (του). Το ελληνικό χιπ χοπ επιστρέφει δριμύτερο!
07. American Interior από τον Gruff Rhys, σκηνοθεσία Dylan Goch
Ο Gruff Rhys γύρισε τη Βόρεια Αμερική με σύντροφο τον John Evans (1770-1799). Το American Interior είναι κάτι περισσότερο από δίσκος και τραγούδι. Είναι ντοκιμαντέρ, βιβλίο και ένα έργο ζωής από τον τραγουδιστή των Super Furry Animals. Στο βίντεο πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Gruff και μια κούκλα ύψους ενός μέτρου που συμβολίζει τον John Evans.
06. Brighter Days από τους FM Belfast, σκηνοθεσία Magnús Leifsson.
Οι τρελο-Ισλανδοί επέστρεψαν κεφάτοι στη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις. Και τούτο 'δω το βίντεο μπορεί να σου κολλήσει μόνο και μόνο για τις απίθανες χορευτικές τους φιγούρες.
05. Moving On από τους James, σκηνοθεσία Ainslie Henderson.
Η ζωή δεμένη σε μια κλωστή... σε μια κίτρινη κλωστή.
Μέσα από ένα stop-motion animation ξετυλίγεται η ιστορία της ζωής και του θανάτου για ένα τραγούδι που γράφτηκε για το θάνατο της μητέρα του Tim Booth.
04. Time από τους Jungle, σκηνοθεσία Josh Lloyd-Watson (ο J από τους Jungle) και Oliver Hadlee Pearch.
Μετά τα "Platoon", "The Heat" και "Busy Earnin'" που είχαν κυκλοφορήσει το 2013, οι Jungle καλωσόρισαν την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου τους με το βίντεο του "Time". Με το χορό και πάλι στο επίκεντρο, παρακολουθούμε έναν διαγωνισμό ανάμεσα σε δύο παράξενους χορευτές. Είχα αποκαλέσει το τραγούδι ως το "Get Lucky" του 2014. Το βίντεο κάνει κάθε ακρόασή του ακόμα πιο απολαυστική.
03. Where No Eagles Fly από τους Julian Casablancas+The Voidz, σκηνοθεσία Jeremy "Beardo" Gritter.
Η κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του τραγουδιστή των Strokes έφερε ανάμεικτα συναισθήματα. Ωστόσο, η αισθητική αυτού του βίντεο, με την αναβίωση των πιο "cool" στοιχείων της δεκαετίας του '80, έβαλε το τραγούδι στο repeat. Άλλωστε, οι B-movies είναι της μοδός (αν θυμηθούμε και το περσινό αιματοβαμμένο "Evil Eye" των Franz Ferdinand).
02. Lonely Press Play από τον Damon Albarn, κάμερα Damon Albarn, μοντάζ Matt Cronin.
Οι μαγνητοσκοπήσεις από το tablet του Damon Albarn από το Τόκιο, το Λονδίνο, την Ισλανδία και τη Βόρεια Κορέα (μέχρι εκεί έφτασε ο αθεόφοβος!) -μεταξύ άλλων- έντυσαν τραγούδια του Everyday Robots. Η δύναμη του τραγουδιού και η ταχύτητα των εικόνων είναι δηλωτικά ενός ανήσυχου και δημιουργικού πνεύματος. Δείτε και το "Heavy Seas Of Love".
01. Take Me To Church από τον Hozier, σκηνοθεσία Brendan Canty και Conal Thomson της Feel Good Lost.
Η ερωτική σχέση μεταξύ δύο αντρών και η έκρηξη βίας από μια ομοφοβική συμμορία. Σκηνές που εκτυλίσσονται καθημερινά σε μια γειτονιά δίπλα μας. Είτε πρόκειται για τη Μόσχα, το Ντάρμσταντ ή το... Παγκράτι. Το σούπερ χιτ του Hozier μιλά για τον ανθρωπισμό και τις (παρα-)θρησκευτικές οργανώσεις που ενώ επικαλούνται το Θεό -αν υπάρχει- αυτές σίγουρα βρίσκονται έτη φωτός μακριά του.
Το βίντεο πρωτοκυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2013, έγινε σύμβολο εναντίον των διώξεων κατά των ομοφιλόφυλων στη Ρωσία και εξαπλώθηκε μαζί με την επιτυχία του τραγουδιού από την κυκλοφορία του δίσκου του Ιρλανδού καλλιτέχνη τον Σεπτέμβριο του 2014.
Η αγάπη δεν έχει φύλο!
Μπορείτε να βρείτε και να δείτε όλα τα βίντεο που ξεχωρίσαμε σε μια λίστα στο youtube.
Οι συντάκτες μας ψήφισαν τα αγαπημένα τους μουσικά βίντεο της χρονιάς, τα οποία σας παρουσιάζουμε παρακάτω σε αντίστροφη σειρά.
Εύφημος μνεία απεδόθη στα:
Baby Asteroid από τον Leon of Athens, σκηνοθεσία Γιώργος Λάνθιμος. Ο σκηνοθέτης του "Κυνόδοντα" δεν είναι πρωτάρης στα βίντεο κλιπς.
Pretty Hurts από την Beyoncé, σκηνοθεσία Melina Matsoukas. Η "βασίλισσα της ομορφιάς" μάς ξεναγεί στη γειτονιά του Houston όπου μεγάλωσε. Cameo εμφάνιση από τον Harvey Keitel.
Disco//Very-Keep It Healthy από τις Warpaint, σκηνοθεσία Laban Pheidias. Η τετράδα των Warpaint αναβιώνει τα girl groups με μουσική που ακούγεται και το βίντεο τονίζει το τσαγανό τους που δεν σηκώνει αντιρρήσεις.
Digital Witness από την St. Vincent, σκηνοθεσία Chino Moya. Ο φουτουριστικός κόσμος της Annie Clark και ό,τι πρόκειται να βιώσεις σε μια ζωντανή εμφάνισή της.
I Won't Let You Down από τους OK Go, σκηνοθεσία Kazuaki Seki και Damian Kulash Jr. Ένας μήνας προετοιμασίας, 2.328 χορευτές, λίγη διαφήμιση στη Honda και τα unicycles της και ένα ελικόπτερο-drone σε ένα κεφάτο βίντεο γυρισμένο με μια λήψη.
Lanterns Lit από τον Son Lux, σκηνοθεσία SJ Finlay. Το βίντεο για το τραγούδι από τον περσινό δίσκο του Ryan Lott γυρίστηκε στη νοτιοανατολική Αφρική. Εντυπωσιακά πλάνα και εντυπωσιακά τοπία. Κάτι σαν το "Interstellar των φτωχών". Αναζητήστε το project του σκηνοθέτη #ChildrenOfChange.
Holding On For Life από τους Broken Bells, σκηνοθεσία Jacob Gentry. Η Kate Mara ("House of Cards") και ο Anton Yelchin ("Star Trek Into Darkness") σε ένα ακόμα αστρικό ταξίδι, που θα μπορούσε να αποτελεί συνέχεια του The Ghost Inside.
Και η κορυφαία δεκάδα:
10. Teenage Exorcists από τους Mogwai, σκηνοθεσία Craig Murray.
Υπερπαραγωγική χρονιά για τους Σκωτσέζους. Το συγκεκριμένο τραγούδι προέρχεται από το Music Industry 3. Fitness Industry 1 EP που κυκλοφόρησε προς τος τέλος της χρονιάς (είχε προηγηθεί το Rave Tapes στις αρχές της). Το βίντεο αποτυπώνει το ταξίδι μιας κοπέλας στο τίποτα, μέσα στο φως, το πλαστικό και τον χρυσό. Ή απλώς μια εναλλαγή όμορφων εικόνων για ένα εξαιρετικό τραγούδι.
09. Artifice από τον SOHN, σκηνοθεσία Thom Glunt.
Πώς θα ήταν αν 20 δευτερόλεπτα διαρκούσαν 3 λεπτά; Ένα εξαιρετικό hyper-slow-motion βίντεο με ανθρώπους που τρέχουν ανάμεσα στο χιόνι και συνεχείς λάμψεις.
08. Στη γιορτή της Ουτοπίας από τους Social Waste, σκηνοθεσία Δήμητρα Καρυωτάκη
Τα γυρίσματα του βίντεο πραγματοποιήθηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒιοΜε) στη Θεσσαλονίκη. Η "άπιαστη, ωραία ουτοπία" της κοινωνικής αλλαγής μέσα από λόγια και εικόνες ποιητών και ζωγράφων φτάνει να αμφισβητεί το Μάνο (Χατζιδάκι) και τον Κεμάλ (του). Το ελληνικό χιπ χοπ επιστρέφει δριμύτερο!
07. American Interior από τον Gruff Rhys, σκηνοθεσία Dylan Goch
Ο Gruff Rhys γύρισε τη Βόρεια Αμερική με σύντροφο τον John Evans (1770-1799). Το American Interior είναι κάτι περισσότερο από δίσκος και τραγούδι. Είναι ντοκιμαντέρ, βιβλίο και ένα έργο ζωής από τον τραγουδιστή των Super Furry Animals. Στο βίντεο πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Gruff και μια κούκλα ύψους ενός μέτρου που συμβολίζει τον John Evans.
06. Brighter Days από τους FM Belfast, σκηνοθεσία Magnús Leifsson.
Οι τρελο-Ισλανδοί επέστρεψαν κεφάτοι στη δισκογραφία και τις ζωντανές εμφανίσεις. Και τούτο 'δω το βίντεο μπορεί να σου κολλήσει μόνο και μόνο για τις απίθανες χορευτικές τους φιγούρες.
05. Moving On από τους James, σκηνοθεσία Ainslie Henderson.
Η ζωή δεμένη σε μια κλωστή... σε μια κίτρινη κλωστή.
Μέσα από ένα stop-motion animation ξετυλίγεται η ιστορία της ζωής και του θανάτου για ένα τραγούδι που γράφτηκε για το θάνατο της μητέρα του Tim Booth.
04. Time από τους Jungle, σκηνοθεσία Josh Lloyd-Watson (ο J από τους Jungle) και Oliver Hadlee Pearch.
Μετά τα "Platoon", "The Heat" και "Busy Earnin'" που είχαν κυκλοφορήσει το 2013, οι Jungle καλωσόρισαν την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου τους με το βίντεο του "Time". Με το χορό και πάλι στο επίκεντρο, παρακολουθούμε έναν διαγωνισμό ανάμεσα σε δύο παράξενους χορευτές. Είχα αποκαλέσει το τραγούδι ως το "Get Lucky" του 2014. Το βίντεο κάνει κάθε ακρόασή του ακόμα πιο απολαυστική.
03. Where No Eagles Fly από τους Julian Casablancas+The Voidz, σκηνοθεσία Jeremy "Beardo" Gritter.
Η κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του τραγουδιστή των Strokes έφερε ανάμεικτα συναισθήματα. Ωστόσο, η αισθητική αυτού του βίντεο, με την αναβίωση των πιο "cool" στοιχείων της δεκαετίας του '80, έβαλε το τραγούδι στο repeat. Άλλωστε, οι B-movies είναι της μοδός (αν θυμηθούμε και το περσινό αιματοβαμμένο "Evil Eye" των Franz Ferdinand).
02. Lonely Press Play από τον Damon Albarn, κάμερα Damon Albarn, μοντάζ Matt Cronin.
Οι μαγνητοσκοπήσεις από το tablet του Damon Albarn από το Τόκιο, το Λονδίνο, την Ισλανδία και τη Βόρεια Κορέα (μέχρι εκεί έφτασε ο αθεόφοβος!) -μεταξύ άλλων- έντυσαν τραγούδια του Everyday Robots. Η δύναμη του τραγουδιού και η ταχύτητα των εικόνων είναι δηλωτικά ενός ανήσυχου και δημιουργικού πνεύματος. Δείτε και το "Heavy Seas Of Love".
01. Take Me To Church από τον Hozier, σκηνοθεσία Brendan Canty και Conal Thomson της Feel Good Lost.
Η ερωτική σχέση μεταξύ δύο αντρών και η έκρηξη βίας από μια ομοφοβική συμμορία. Σκηνές που εκτυλίσσονται καθημερινά σε μια γειτονιά δίπλα μας. Είτε πρόκειται για τη Μόσχα, το Ντάρμσταντ ή το... Παγκράτι. Το σούπερ χιτ του Hozier μιλά για τον ανθρωπισμό και τις (παρα-)θρησκευτικές οργανώσεις που ενώ επικαλούνται το Θεό -αν υπάρχει- αυτές σίγουρα βρίσκονται έτη φωτός μακριά του.
Το βίντεο πρωτοκυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2013, έγινε σύμβολο εναντίον των διώξεων κατά των ομοφιλόφυλων στη Ρωσία και εξαπλώθηκε μαζί με την επιτυχία του τραγουδιού από την κυκλοφορία του δίσκου του Ιρλανδού καλλιτέχνη τον Σεπτέμβριο του 2014.
Η αγάπη δεν έχει φύλο!
Μπορείτε να βρείτε και να δείτε όλα τα βίντεο που ξεχωρίσαμε σε μια λίστα στο youtube.