Έλεγα να γράψω κάτι, μέσα απο προσωπικές εμπειρίες, που να λέει με δυο λόγια ''μην το βάζετε κάτω'', με αφορμή μια συνέντευξη του 2002 και τον (απίστευτο τρόπο) που μου άνοιξε τον δρόμο για όλες τις υπόλοιπες.
Θα το κάνω. Τηλεγραφικά όμως. Γιατί μόλις είδα αυτό το βίντεο με τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς που με προσπερνάει.
Ό,τι και να γράψω, είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που κάνει. Τα λέει όλα.
Το 2002, έχω στην εκπομπή μια συνέντευξη του Peter Hammill. Μια συνέντευξη (του πιο αγαπημένου μου ever) που δεν ζήτησα, δεν κυνήγησα, δεν, δεν, δεν, δεν. Ήρθε μόνη της. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, όμως.
Μετά απο μία πενταετία, παίρνω (επιτέλους) υπολογιστή. Λέω στον Άρη (τον φίλο που μου δείχνει τα σχετικά και με βοηθάει) ''φτιάξε μου κι ένα μέηλ''. Οκ..
Στέλνω σχεδόν 100 με 150 μέηλ σε μπάντες κτλ, για σχεδόν ένα μήνα για κάποια συνέντευξη στην εκπομπή μου. Σωστά μάντεψες. Δεν πήρα ποτέ απάντηση σε κανένα.
Μια μέρα, ο 'Αρης μου λέει: ''Έχεις κάποιο ηχητικό, κάτι που μπορούμε να ανεβάσουμε στο you tube'';
''Mια συνέντευξη του Hammill'' του απαντάω.
''Ε, ας την ανεβάσουμε'' μου λέει, ''απλά να μην βάλουμε απο κάτω το email σου, θα σε ζαλίζουν διάφοροι''.
Την ανεβάζουμε και μου λέει ''Μήπως να το βάζαμε; Κάποιος μπορεί να θέλει να σου πει κάτι γι' αυτήν''.
''Ό,τι θες'' του λέω, και κάπως έτσι το email μπήκε..
Δύο μέρες μετά, κάποιος Π Α Ρ Α πολύ κοντά στον Peter Hammill, μου στέλνει ένα mail, στο οποίο μου λέει με δυο λόγια ''ξέρεις ποιός είναι αυτός ο τύπος που ανέβασες την συνέντευξη του, γιατί είναι πάρα πολύ αξιόλογη κτλ και πρέπει οπωσδήποτε να ανέβει στο peterhammill.com, το επίσημο site του;''
''Εγώ είμαι'', του λέω.
Τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.
'Εστειλα (ξανά) τα 100 - 150 μέηλ, στα ίδια ονόματα, με το συν απλά ''μπορείτε να τσεκάρετε, εδώ, http://peterhammill.com/phx/audio/%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-radio-ph-interview στο επίσημο site του Peter Hammill''.
Πήρα 100 - 150 απαντήσεις.
Ναι...
Κάντο το όπως ο Ζλάταν.
Τα λέμε.
Θα το κάνω. Τηλεγραφικά όμως. Γιατί μόλις είδα αυτό το βίντεο με τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς που με προσπερνάει.
Ό,τι και να γράψω, είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που κάνει. Τα λέει όλα.
Το 2002, έχω στην εκπομπή μια συνέντευξη του Peter Hammill. Μια συνέντευξη (του πιο αγαπημένου μου ever) που δεν ζήτησα, δεν κυνήγησα, δεν, δεν, δεν, δεν. Ήρθε μόνη της. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, όμως.
Μετά απο μία πενταετία, παίρνω (επιτέλους) υπολογιστή. Λέω στον Άρη (τον φίλο που μου δείχνει τα σχετικά και με βοηθάει) ''φτιάξε μου κι ένα μέηλ''. Οκ..
Στέλνω σχεδόν 100 με 150 μέηλ σε μπάντες κτλ, για σχεδόν ένα μήνα για κάποια συνέντευξη στην εκπομπή μου. Σωστά μάντεψες. Δεν πήρα ποτέ απάντηση σε κανένα.
Μια μέρα, ο 'Αρης μου λέει: ''Έχεις κάποιο ηχητικό, κάτι που μπορούμε να ανεβάσουμε στο you tube'';
''Mια συνέντευξη του Hammill'' του απαντάω.
''Ε, ας την ανεβάσουμε'' μου λέει, ''απλά να μην βάλουμε απο κάτω το email σου, θα σε ζαλίζουν διάφοροι''.
Την ανεβάζουμε και μου λέει ''Μήπως να το βάζαμε; Κάποιος μπορεί να θέλει να σου πει κάτι γι' αυτήν''.
''Ό,τι θες'' του λέω, και κάπως έτσι το email μπήκε..
Δύο μέρες μετά, κάποιος Π Α Ρ Α πολύ κοντά στον Peter Hammill, μου στέλνει ένα mail, στο οποίο μου λέει με δυο λόγια ''ξέρεις ποιός είναι αυτός ο τύπος που ανέβασες την συνέντευξη του, γιατί είναι πάρα πολύ αξιόλογη κτλ και πρέπει οπωσδήποτε να ανέβει στο peterhammill.com, το επίσημο site του;''
''Εγώ είμαι'', του λέω.
Τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.
'Εστειλα (ξανά) τα 100 - 150 μέηλ, στα ίδια ονόματα, με το συν απλά ''μπορείτε να τσεκάρετε, εδώ, http://peterhammill.com/phx/audio/%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-radio-ph-interview στο επίσημο site του Peter Hammill''.
Πήρα 100 - 150 απαντήσεις.
Ναι...
Κάντο το όπως ο Ζλάταν.
Τα λέμε.