Ο κορονοϊός καλά κρατεί, ωστόσο, ολοένα και περισσότερες αχτίδες αισιοδοξίας δείχνουν πως βρισκόμαστε στην κάθοδο της καμπύλης και πως σύντομα θα επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς. Μέχρι να γίνει αυτό, όμως, οι συντάκτες του MixGrill συνεχίζουν να τηρούν τα μέτρα προστασίας και τις οδηγίες που έχουν δοθεί κατά της εξάπλωσης της νόσου Covid-19, μένοντας σπίτι και ανακαλύπτοντας νέες δραστηριότητες.
Φυσικά, συνεχίζουμε να ακούμε πολλή μουσική, απολαμβάνουμε τον ήλιο στο μπαλκόνι μας, κάνουμε γυμναστική, δοκιμάζουμε τις ικανότητές μας στην κουζίνα, εκτιμάμε τις απλές στιγμές και κάνουμε υπομονή. Δείτε παρακάτω πώς περνούν οι συντάκτες του MixGrill τις ώρες τους στην καραντίνα και τι σκέφτονται αυτή την δύσκολη για όλους περίοδο, έως ότου επιστρέψουμε στην παλιά (ή νέα!) καθημερινότητα.
Γιώργος Μπαλιώτης
«Όχι, δεν προσκυνάω αυτές τις δισκαρες. Να, κάνω λίγα push-ups ρε αδερφέ. Να δεις τι πάει να πει γυμναστική... μέσα στον κορονοϊό!»
Άννα Παπαδάκη
«Μένουμε σπίτι, κι όταν γίνεται πολύ δύσκολο, περπατάμε λίγο στη γειτονιά (που έχει ανθίσει μια λεμονιά). Προσαρμοζόμαστε, αξιοποιούμε τον χρόνο και χώρο μας. Φροντίζουμε καταρχάς τον εαυτό μας, για να μπορέσουμε να είμαστε κοντά (εξ αποστάσεως) σε εκείνους που μας χρειάζονται. Ίσως στο τέλος έρθουμε πιο κοντά στην ουσία και βρούμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε όσα προέκυψαν και όσα θα προκύψουν.
Μένουμε σπίτι και προσαρμόζουμε το ρεπερτόριό μας. Ποιος τραγουδάει πια "Δεν προλαβαίνω, ποτέ δεν προλαβαίνω. Ο χρόνος τρέχει κι εγώ ξωπίσω μένω";»
Μύριαμ Πατρού
«Μένουμε σπίτι, παίρνουμε αγκαλιά τον χοντρό μας γάτο και σχεδιάζουμε τον πρώτο καφέ που θα πιούμε παρέα με τους φίλους μας, όταν θα κρατάμε σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου και θα το αφήνουμε μόνο για να πιούμε μια ακόμη γουλιά απ' το φλυτζάνι μας.»
Σταύρος Κασιμάτης
«Διαβάζουμε και παραμιλάμε στο μικρόφωνο.
"Σ'αυτό το σημείο της προσπάθειας του, ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά στο παράλογο. Ποθεί ευτυχία και λογική. Το παράλογο γεννιέται απ'την αντίφαση που υπάρχει ανάμεσα στον πόθο του ανθρώπου και την παράλογη σιωπή του κόσμου. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Πρέπει ν'αγκιστρωθούμε πανω του γιατί μπορεί η ουσία μιάς ζωής να κρύβεται μέσα του."
~Albert Camus: Ο μύθος του Σίσυφου, Τα παράλογα τείχη~
Τα υπόλοιπα τα λέμε, τα ακούμε και τα διαβάζουμε απο την συχνότητα του Radionw.gr κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, 22:00 - 00:00 και φυσικά απο το Mixgrill.gr, πάντα από το σπίτι!»
Αλέξανδρος Μούρτζος
«Ο χρόνος είναι πλέον μία ενιαία γραμμή, χωρίς αρχή, μέση, τέλος. Ανοίγεις internet, ραδιόφωνο ή τηλεόραση (ποιος τρελός κάνει ακόμα το τελευταίο;), και το κεφάλι σου γίνεται καζάνι.
Κάνουμε τα μπαλκόνια, τις ταράτσες και τις αυλές μας τα δικά μας café, διαβάζουμε αγαπημένη λογοτεχνία, ακούμε τις καλύτερες μουσικές και δεν ξεχνάμε το χιούμορ μας για να μην μας πάρει από κάτω.
Υπομονή, έχουμε περάσει και χειρότερα.»
Αλέξιος Αντωνόπουλος
«...μια βόλτα στην φύση έρχεται να μας θυμίσει από τι είμαστε φτιαγμένοι. Χώμα και νερό που δίνει ζωή σε κάθε τι άψυχο. Μυρωδιές, εικόνες, χρώματα, που σε κάνουν να αναπολείς όχι την ζωή που είχες, αλλά την ζωή που μέχρι τώρα δεν έζησες.»
Ελένη Ζαρκάδα
«Μένουμε σπίτι και... αποκτάμε ουσιαστικότερη σύνδεση με τον εαυτό μας, τις δυνάμεις μας, τους στόχους μας, τα "καλά" μας και τα "στραβά" μας. Inhale - Exhale...»
Γιώργος Μυζάλης
«Οι μέρες κυλούν ίδιες, μακρόσυρτες. Αγκαλιά με τον υπολογιστή. Απομόνωση, εργατικότητα, δημιουργικότητα. Καμιά τρεχάλα στη γειτονιά (κωδικός 6) και αρκετές ταινίες και ντοκυμαντέρ (τόσες, όσες ποτέ στο παρελθόν). Για μερικούς από εμάς, η μοναχικότητα ήταν καταφύγιο και καθημερινότητα και πριν γίνει υποχρεωτική. Μοναδική παραφωνία της κατάστασης: η απουσία συναυλιών και live. Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο καλοκαίρι που καταφθάνει (γιατί τα live στο instagram και στο facebook είναι «παρηγοριά στον άρρωστο»).»
Δημήτρης Καμπούρης
«Με το που σκάει ο ήλιος ανεβαίνουμε ταράτσα να φωτοσυνθέσουμε και να ανοίξει λίγο το μάτι. Μια ανάσα αέρα.»
Ραφαήλ Αντωνιάδης
«Μένουμε σπίτι και... αντιμετωπίζουμε αυτό τον μυστήριο ιό, βλέποντας ταινίες μυστηρίου και ανεβάζοντας το σασπένς διαβάζοντας αστυνομικές νουβέλες. Ποιος είναι άραγε ο δολοφόνος;»
Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης
«Μένουμε σπίτι και... οργανώνουμε επιτέλους εκείνον το μαραθώνιο ταινιών που πάντα θέλαμε.
Ο χρόνος,που μέχρι πρότινος έτρεχε, τώρα βλέπεις έχει αποκτήσει μια διαφορετική υπόσταση, οπότε χαλαρώνεις και το απολαμβάνεις όσο πάει!»
Εύη Παπαγρηγορίου
«Μένουμε σπίτι...και διαβάζουμε βιβλία! Δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία.»
Ξενοφών Καράμπαλης
«Όταν δεν πολεμάω τον κορονοϊό εκ των έσω με ψεκαστήρια, μένω σπίτι και κάνω το σαλόνι μου ατομική ταβέρνα μέχρι να στρώσουν πάλι τα τραπέζια σε όλα τα τσιπουράδικα και τα μεζεδοπωλεία. Οι πραγματικές βόλτες είναι γρήγορες και μετρημένες, πάντα με τις απαραίτητες ολόσωμες προφυλάξεις. Η ευχή που ακούγεται ομόφωνα, ενώ σιγοπαίζουν διαδικτυακά συναυλιακά ημίμετρα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, είναι να βρεθούμε σύντομα από κοντά σε μία από τις κανονικές συναυλίες και να συναντήσουμε εκεί ξανά γνωστούς και φίλους.»
Ηρώ Μαούνη
«Μένουμε σπίτι και περνάμε χρόνο με την οικογένειά μας που μένουμε κάτω από την ίδια στέγη και μέσα στην καθημερινότητα και την πίεση της δουλειάς δεν ανταλλάσσουμε παρά μερικές κουβέντες. Ακόμη και το να φτιάξεις muffin με την αδελφή σου εσύ που δεν περνούσες ούτε απ’έξω από την κουζίνα, έχει νόημα. Μένουμε σπίτι και είμαστε κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα με τη βοήθεια του διαδικτύου, του τηλεφώνου, των social media, των φωτογραφιών (τρόποι πρακτικοί) και κυρίως των αναμνήσεών μας που βρίσκονται στην καρδιά και το μυαλό μας. Μένουμε σπίτι και ναι, η cliché λίστα που κυκλοφορεί στο Ίντερνετ για δυνατότητα να δούμε ταινίες, να διαβάσουμε βιβλία, να κάνουμε εκκαθάριση σε ντουλάπες και γραφεία, και γυμναστική με βίντεο, έχει την αξία της αν θες να της την δώσεις γιατί είναι ευκαιρία να περάσουμε χρόνο ΚΑΙ με τον εαυτό μας. Μένουμε σπίτι ελπίζω όχι για πολύ γιατί όλα θα είναι σύντομα καλύτερα.
Η 1η φωτογραφία απεικονίζει τις φίλες μου και εμένα πάνω σε δεντρόσπιτο στο χωριό Ηλιοχώρι των Ζαγοροχωρίων και η 2η τα προαναφερόμενα muffins.»
Κατερίνα Αδαμοπούλου
«Υπάρχουν και εκείνοι, οι λίγοι «τυχεροί» που ενώ ο κόσμος γύρω τους αλλάζει, συνεχίζουν να βιώνουν δίχως πολλές αναταραχές την καθημερινότητα τους. Σ΄αυτούς τους λίγους με κατατάσσω.Ο ιός επαναδιαμόρφωσε σίγουρα τμήμα της καθημερινότητας μου και των δραστηριοτήτων μου αλλά δεν ξεκίνησα να ζω διαφορετικά εξαιτίας του. Οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν μου το επέτρεψαν. Έχοντας αποφύγει τον απόλυτο εγκλεισμό δεν είμαι σε θέση να σε κατευθύνω στο «πως να γίνεις δημιουργικός από τον καναπέ», «στο πως να επικοινωνήσεις με τον άνθρωπο σου», «στο πως να καταπολεμήσεις τα αρνητικά συναισθήματα». Μπορώ να σε νιώσω σε κάποιον βαθμό αλλά ποτέ δεν θα σε καταλάβω απόλυτα, διότι μπορεί να έχουμε μοιραστεί μια κοινή εμπειρία, όλοι όμως την βιώνουμε διαφορετικά. Γνωρίζω εντούτοις πως «Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» και θα στο πω και κατ' ιδίαν, όταν σε θα δω να κάθεσαι δίπλα σε κάποια θεατρική σκηνή!»
Βαγγέλης Ορφανίδης
«H Καραντίνα για μένα μέχρι στιγμής, δεν είχε άπειρο χρόνο για τακτοποίηση ντουλάπας και διάβασμα βιβλίων. Κλεισμένος στο σπίτι μεν, αλλά με μπόλικη δουλειά δε! Ευτυχώς φυσικά, αλλά κατά βάθος, θα ήθελα έστω και για λίγο μερικά 24ωρα απόλυτου καθισιού! Ενας όμως μέσα στο σπίτι, είναι ο πιο πανευτυχής. Ο σκύλος μου!»
Παναγιώτα Κλεάνθους
«Μένουμε σπίτι και καθόμαστε στο μπαλκόνι, μυρίζουμε τις ανθισμένες νεραντζιές, απολαμβάνουμε τον ανοιξιάτικο ήλιο, αφουγκραζόμαστε τη γειτονιά μας και περιμένουμε τα καλύτερα που θα 'ρθουν.»
