Στο πλεχτό: Θεέ άντε σπιτάκι σου αγόρι μου

Βρισκόμαστε μια στροφή πριν τη τελική ευθεία του  world cup 2010. Σίγουρα πολλοί είμαστε εμείς που απογοητευόμαστε καθώς ένα ακόμα μουντιάλ φτάνει στο τέλος του...
Διαβάστηκε φορες
Γεία σας φίλες και φίλοι μου.

Βρισκόμαστε μια στροφή πριν τη τελική ευθεία του  world cup 2010. Σίγουρα πολλοί είμαστε εμείς που απογοητευόμαστε καθώς ένα ακόμα μουντιάλ φτάνει στο τέλος του,  όμως αν δεν ήταν κάθε 4 χρόνια αλλά κάθε χρόνο, τότε δεν θα είχε την αίγλη που έχει τώρα. Έχουμε φτάσει ήδη στα ημιτελικά και δόξα το θεό υπάρχει αρκετή τροφή για σχόλιο.

Οι 2 πιο φημισμένες ομάδες στο πλανήτη δεν βρίσκονται στην ημιτελικη φάση. Η Ολλανδία κατάφερε να αποκλείσει τη Βραζιλία, ενώ η συμπαθέστατη Αργεντινή έφαγε 4 παστελάκια από τα αντιπαθητικά (κατά τη γνώμη μου πάντα) παντσερ. Η Βραζιλία δεν μπήκε ποτέ στο 2ό ημίχρονο και ήταν φυσιικό επακόλουθο να αποκλειστεί. Στο πρώτο ημίχρονο ξεκίνησε πολύ καλά και προηγήθηκε με 1-0 στο πρώτο δεκάλεπτο. Είχε τη κατοχή της μπάλας και γενικά φάνηκε ότι έλεγχε το παιχνίδι. Όμως, ο νόμος του ποδοσφαίρου είναι πάντα αμείλικτος. Όταν μπορεί, πρέπει η ομάδα να καθαρίσει το παιχνίδι, διαφορετικά είναι πολύ πιθανόν να μπει σε περιπέτειες. Δεν είχε πολλές ευκαιρίες αλλά μπορούσε άνετα να βάλει ένα γκολάκι ακόμα που πιθανότατα να σφράγιζε τη πρόκριση. Δεν έγινε αυτό, στο δεύτερο ημίχρονο τα παλικάρια ξεχάσανε να μπούνε στο γήπεδο, με αποτέλεσμα να πάθουν ότι έπαθαν.

Όταν έλεγα στο προηγούμενο άρθρο ότι βλέπω τη Βραζιλία για τελικό, το έλεγα γιατί μέχρι τότε δεν είχα δει ένα τέτοιο ημίχρονο από αυτούς. Σε όλα τα παιχνίδια εμφανιζόταν σοβαρή, ομάδα με σύνολο, που μπορεί να μην έπαιζε μπάλα από άλλο πλανήτη, όμως έμπαινε στο γήπεδο και ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Από την άλλη είδαμε μια Ολλανδία να προσπαθεί να βρεί τα βήματα της στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο είχε τη τύχη να προηγηθεί με ένα τυχερό goal. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι Βραζιλιάνοι τι έγινε, φάγανε και το δεύτερο, ήρθε στο καπάκι και η κόκκινη και τελείωσε το πανηγύρι. Έτσι η Ολλανδία βρίσκεται στα ημιτελικά με αντίπαλο τη Ουρουγουάη, κάτι που της επιτρέπει να κάνει βλέψεις για τελικό, όπου εκεί όλα γίνονται.

ForlanΗ Ουρουγουάη, όπου για ακόμα μια φορά είχε τον άνθρωπο ηγέτη που ακούει στο όνομα Φορλάν (σημειωτέον, κάποτε ο Ολυμπιακός επί Μαντζουράκη αν θυμάμαι καλά, είχε να διαλέξει ανάμεσα σε 2 παίκτες, τον Φορλάν και τον Άλβεζ, με το δεύτερο να κοστίζει περισσότερα από το πρώτο…., ας μην το σχολιάσω παραπάνω αυτό…..), κατάφερε να ξεπεράσει τη Γκάνα έστω και αν χρειάστηκε αρκετή δόση τύχης για να τα καταφέρει. Η δε Ισπανία κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Παραγουάης, έστω και με τύχη και αυτή, καθώς χάθηκε πέναλτι από τη Παραγουάη, όταν το σκορ ήταν 0-0.

Σαν τελευταίο παιχνίδι προς σχολιασμό, αφήνω τη 4ρα που έριξε η αντιπαθέστατη  Γερμανία στην ομάδα του αυτοαποκαλούμενου ‘θεού’. Κατ’ εμέ, είναι μοναδικοί ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ. Είναι σίγουρα η πιο ολοκληρωμένη ομάδα στο πλανήτη, έχοντας μονάδες αστέρες σε ΟΛΕΣ τις γραμμές. Πολλοί μίλησαν για την άμυνα της, όμως ποιος είναι αυτό που λέει ότι ο Ντεμικέλις, ή ο Μπαρντίσο ή ο Σάμουελ, δεν είναι καταξιωμένοι παίχτες….

Diego Maradona
(Ώχ, ωχ, το κεφάλι μου παναγίτσα μου….)

Το μόνο που της έλειπε ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος να έχει στοιχειώδεις γνώσεις προπονητικής. Ο Μαραντόνα είναι σίγουρα η ιστορία της Αργεντινής, ήταν ένας ασύλληπτος παίκτης, αλλά ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. Με ποια λογική φίλοι μου, βάλατε αυτόν τον άνθρωπο να κουτσάρει αυτή την ομάδα?? Μέχρι ενός σημείου, και για λόγους πρεστιζ, καταλαβαίνω ότι θέλατε να έχετε το Μαραντόνα στην αποστολή, ΟΧΙ όμως σαν προπονητή!!!! Από πού και ως που ρε παλικάρια;

Βάλτε τον σαν αρχηγό αποστολής, αφήστε τον να κάνει τις δηλώσεις του και φέρτε και ένα προπονητή για να πάρει και το κύπελλο. Είχα πει ακριβώς ότι όταν θα βρεθεί στο δρόμο της ένας αξιόλογος αντίπαλος θα αποκλειστεί. Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω την εμμονή να παίζει ο Μέσι παντού και να παίρνει τη μπάλα κάτω από τη σέντρα.. Γιατί να μη παίζει στη δεξιά πτέρυγα, έχοντας μαζί του μόνιμα 2 αντιπάλους παίκτες και να βάλει κάποιον άλλο να φτιάχνει παιχνίδι, π.χ. ο Τέβες με λιγότερο πλέον κόσμο στο κέντρο.

Συγνώμη κύριε ‘θεέ’, πες μας τι ακριβώς έκανες για να αλλάξεις τη ροή του αγώνα; Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να διανοηθώ ότι μια ομάδα με τόσα αστέρια στον αγωνιστικό χώρο και άλλα τόσα στο πάγκο, έγινε το απόλυτο θύμα στις ορέξεις των Γερμανών. Τελειώνει το παιχνίδι και εκτίθεσαι λέγοντας ότι το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει τη πραγματικότητα; Με τι στοιχεία ρε κοντέ; Έκανες τη Γερμανία να φαίνεται σαν υπερομάδα, όχι τίποτα άλλο έβλεπα και τη Μέρκελ να πανηγυρίζει και μου ανάβανε τα λαμπάκια( αυτή η κυρία που αν πιάσει ποτέ τη μπάλα στα χέρια της θα τη παραδώσει στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, νομίζοντας ότι είναι βόμβα… )
 
Επαναλαμβάνω, τεράστια προσωπικότητα ο Μαραντόνα, αλλά αγοράκι μου πήγαινε σπιτάκι σου και μη ξαναασχοληθείς με τη προπονητική αφού δεν το έχεις…. Το χειρότερο δε από όλα, είναι ότι στη χώρα του συνεχίζουν να τον στηρίζουν και είναι πολύ πιθανόν να παραμείνει στο πάγκο του (εδώ βάζω και τα 2 μου χέρια στο μέτωπο, σταυρώνω τα 3 δάχτυλα από κάθε χέρι, κάνω το σταυρό μου παράλληλα και λέω: Ελά χριστέ και παναγία….). Κλείνω το κεφάλαιο μαραντονα, αρκετά ασχοληθήκαμε με το κύριο, με ένα πολύ ωραίο τραγούδι του Manu chao, που μιλάει για τη ζωή του Diego και λέγεται la vida dombola


Mε αυτά και τα άλλα περάσαμε στα ημιτελικά. Η Ολλανδία αντιμετωπίζει την Ουρουγουάη σε ένα παιχνίδι, ανοιχτό σε κάθε αποτέλεσμα. Η Ολλανδία έχει κερδίσει αρκετούς φίλους με την έως τώρα πορεία της και ίσως να έχει ένα μικρό πλεονέκτημα, όμως και η ομάδα του Forlan, δεν θα είναι καθόλου εύκολος αντίπαλος. Η λογική και τα στοιχήματα είναι με τους Ολλανδούς, όμως δεν παίζει μπάλα η λογική αλλά οι ποδοσφαιριστές. Το γεγονός ότι ξαφνικά οι Ολλανδοί έγιναν το μεγάλο φαβορί για τη πρόκριση, μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά στη ψυχολογία των παικτών.

Σίγουρα όμως, το παιχνίδι που κλέβει τη παράσταση είναι αυτό μεταξύ της Ισπανίας και της Γερμανίας. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης, καλείται να αποδείξει ότι δίκαια κατέχει αυτό το στέμμα και να κερδίσει για ακόμα μια φορά, μετά τo τελικό του  Euro 2008, τη Γερμανία. Σίγουρα μετά το επιβλητικό 4-0 επί της Αργεντινής, οι παίκτες του Joachim Loew, έχουν τη ψυχολογία με το μέρος τους, όμως μόνο εύκολη αντίπαλος δε μπορεί να θεωρηθεί η Ισπανία. Πιστεύω (και εύχομαι) οι Ταυρομάχοι να καταφέρουν να πάρουν τη πρόκριση. Το μόνο που φοβάμαι, είναι ότι είναι πολύ χασογκόληδες ρε αδερφέ μου.

Αυτός ο Βίγια, δε λέω είναι μεγάλη παιχτούρα ο άνθρωπος (κύριε Μαραντόνα, αυτός είναι ο πρώτος σκόρερ του μουντιάλ χωρίς να παίζει μέσα στη περιοχή….), αλλά με τις ευκαιρίες που είχε, θα μπορούσε να είχε τελειώσει την υπόθεση πρώτου σκόρερ από τη φάση των ομίλων. Π.Χ. με την Ονδούρα, έβαλε 2 γκολ αλλά θα μπορούσε να είχε τουλάχιστον 5 με τις ευκαιρίες και το πέναλτι που έχασε…. Τώρα που είπα για πέναλτι, σίγουρα οι Ισπανοί δεν θέλουν να φτάσει το παιχνίδι εκεί, καθώς μέχρι στιγμής έχουν χάσει και τα 2 πέναλτι που έχουν κερδίσει… Τέλος πάντων ας προσευχηθούμε όλοι μαζί να γίνει ένα καλό παιχνιδάκι…
 
Τέλος έχω τη τιμή( φτου φτου φτου….. ελπίζω να μη πέσει το site) να φιλοξενώ δηλώσεις ενός πολιτικού της χώρας μας…..


Άγκελα εύχομαι μέσα από τη καρδιά μου καλή επιτυχία……


Για ξαναπείτε αυτό γιατί δεν το κατάλαβα;;;


Εύχομαι να περάσετε τους Ισπανούς και να γυρίσετε στη χώρα σας με το τρόπαιο….


Κατάλαβα, παιδιά μαζέψτε τα επιστρέφουμε πρόωρα….


Πού είσαι ρε Κωστάκη πιο πριν που σε χρειαζόμουνα……
 
Διαβάστε ακόμα