Music is my Radar - Best of 2010 (Albums 16-30)

Ηρθε η στιγμή της χαράς των απανταχού μουσικόφιλων και είμαστε σε θέση να καταθέσουμε τις προσωπικές μας λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς. 
Διαβάστηκε φορες
Διανύοντας τον τελευταίο μήνα του πρώτου έτους της δεκαετίας των 10’s ήρθε η στιγμή της χαράς των απανταχού μουσικόφιλων και οι περισσότεροι είμαστε σε θέση να καταθέσουμε τις προσωπικές μας λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς. Σήμερα λοιπόν το Music is my Radar ασχολείται με τα καλύτερα albums του 2010 από την θέση 16 έως την θέση 30. Αύριο στο έκτακτο παράρτημα του Music is my Radar, θα ασχοληθούμε με τα 15 καλύτερα albums αυτής της χρονιάς.

16. MONIKA – Exit
17. MY WET CALVIN – All great events
18. CROCODILES – Sleep forever
19. THE DRUMS – The Drums
20. DELPHIC – Acolyte
21. MASSIVE ATTACK – Heligoland
22. LES SAVY FAV - Root for ruin
23. WOLF PARADE – Expo 86
24. VAMPIRE WEEKEND – Contra
25. LCD SOUNDSYSTEM – This is happening
26. RADIO DEPT – Clinging to a scheme
27. FRIGHTENED RABBIT – The winter of mixed drinks
28. THE SOFT PACK – The Soft Pack
29. MARIETTA FAFOUTI – Try a little romance
30. CEE LO GREEN – The lady killer

Από τις κυκλοφορίες εγχώριων συγκροτημάτων ξεχωρίσαμε φέτος το πρώτο full album των My Wet Calvin με τίτλο All great events. Μετά από κάμποσα EPs, που διανέμονταν στις ζωντανές εμφανίσεις τους ο Λεωνίδας και ο Άρης κυκλοφόρησαν μία από τις καλύτερες δουλειές που έχουμε ακούσει από ελληνικό συγκρότημα τα τελευταία χρόνια. Διάβασε την συνέντευξη τους στο mixgrill εδώ.

Για την Monika το Exit, λόγω της απροσδόκητης επιτυχίας που γνώρισε το Avatar,  αποτελούσε ένα τεράστιο στοίχημα. Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί κυκλοφόρησε ένα δεύτερο album καλύτερο και αρτιότερο του πρώτου και το έριξε στα μούτρα όλων των επικριτών της που την περίμεναν στην γωνία. Περισσότερα εδώ.

Οι Crocodiles κυκλοφόρησαν φέτος την δεύτερη δουλειά τους Sleep forever σε παραγωγή του James Ford. Η απολαυστική μουσική τους αποτελεί μίγμα με γνωστή συνταγή: Jesus and mary chain, Velvet Underground, Primal Scream και λίγο από garage, όπως Sonics, Seeds για τους νοσταλγούς τέτοιων συγκροτημάτων από τα 60’s.

Πολυσυζητημένο ντεμπούτο για το 2010 ήταν αυτό των Drums από το Brooklyn με ένα εκρηκτικό μίγμα surf-electro-post-punk-rock. Στις ζωντανές εμφανίσεις τους ο τραγουδιστής τους τα δίνει όλα και ένα δείγμα μπορείτε να δείτε σ' ένα video τους από το φετινό Primavera.

Οι Delphic με τα πρώτα singles τους είχαν προκαλέσει το απαιτούμενο hype ώστε να περιμένουμε με ανυπομονησία το ντεμπούτο τους Acolyte που βγήκε τον Ιανουάριο του 2010. Παρόλο που σίγουρα δεν πρωτοτυπούν, νομίζω ότι είναι από τα σχήματα που θα πρωταγωνιστήσουν στα μουσικά δρώμενα της Βρετανίας τα επόμενα χρόνια. Διάβασε και εδώ.

Το πέμπτο album των Massive Attack με τίτλο Heligoland είναι σαφώς καλύτερο του προηγούμενου 100th Window. Οι συμμετοχές εκλεκτές και σε αυτήν την κυκλοφορία τους: Tunde Adebimpe των TV on the radio, ο μόνιμος καλεσμένος τους Horace Andy, η Martina - πρώην μούσα του Tricky - η περιζήτητη Hope Sandoval και ο Damon Albarn.

Οι Les Savy Fav με το Root for ruin κάνουν άλλο ένα αξιόλογο βήμα μετά το πολυσυζητημένο, και όχι άδικα, Let’s stay friends. Πιθανόν κάπως έτσι να ακούγονταν οι Pixies αν ηχογραφούσαν νέο υλικό και δεν το έριχναν μόνο σε συναυλίες. Μακάρι να γίνουν γνωστοί σε περισσότερο κόσμο μ΄ αυτήν την δουλειά τους. Δεν ξέρω τι παραπάνω έχουν οι Kings Of Leon!

Στο φετινό album των Wolf Parade που ονομάζεται Expo 86 ευχαριστιόμαστε speedαριστές κιθάρες, ενώ κάποιες φορές γίνονται και ελαφρώς μελωδικοί. Πιθανόν ο δεύτερος καλύτερος δίσκος καναδέζικου συγκροτήματος για φέτος. Για τον πρώτο θα τα πούμε αύριο.

Στο Contra των Vampire Weekend οι επιρροές από σύγχρονους αφρικάνικους ρυθμούς είναι εντονότερες, σε σχέση με την πρώτη κυκλοφορία, ενώ τα synths - που σε κάποιες περιπτώσεις φέρνουν στο μυαλό τους New Order - έχουν μπει περισσότερο στο «πετσί» τους. Ακόμα ο Ezra Koening ηχεί συχνά – πυκνά σαν τον Paul Simon. Αναλυτική κριτική εδώ.

Οι LCD Soundsystem είναι από τα αγαπημένα συγκροτήματα των κριτικών για τα zeros. Με τις δύο πρώτες κυκλοφορίες τους έχουν γνωρίσει μεγάλη αποδοχή, ίσως και παραπάνω από αυτήν που τους πρέπει, χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία τους.

Όσοι έχουν λατρέψει και νοσταλγήσει τους Field Mice και τους Pale Fountains θα την κάνουν λαχείο με το Clinging to a scheme των Radio dept. από την Σουηδία.

Ένα άλλο album που ξεχώρισα για το 2010 είναι η τρίτη, πολύ καλή κυκλοφορία των Σκοτσέζων Frightened rabbit με τίτλο The winter of mixed drinks με σαφείς επιρροές από Arcade Fire.

Για όσους στο παρελθόν έχουν λατρέψει τους Mudhoney, Social Distortion, Ramones και Strokes, προτείνω ανεπιφύλακτα τους Soft Pack από το San Diego και το πρώτο τους album.

Ένα βασικό γνώρισμα των τραγουδιών της Μαριέττας Φαφούτη είναι ότι αυτά σε βοηθούν να πλάσεις διάφορες εικόνες και ιστορίες. Το πολύπλευρο ταλέντο της είναι αδιαμφισβήτητο άλλωστε. Ακούγοντας τις ερμηνείες των τραγουδιών του Try a little romance θα σας έρθουν στο μυαλό η Bjork, η Tori Amos, η Kate Bush, αλλά σας διαβεβαιώ ότι η δημιουργός έχει προτίμηση σε ήχους προηγούμενων δεκαετιών και η αγάπη της για τα 60’s και τα 70’s είναι μεγαλύτερη. Ρίξε μια ματιά εδώ και εκεί.

Ο Cee Lo Green, αφού έχει κερδίσει ήδη μεγάλη δημοσιότητα και αναγνωρισιμότητα τα τελευταία χρόνια με τα δύο επιτυχημένα albums των Gnarls Barkley, κυκλοφόρησε την τρίτη του solo δουλειά με τίτλο The Lady Killer που αποτελεί δείγμα εξαιρετικής σύγχρονης εμπορικής soul.

Διαβάστε ακόμα