liaHide portrait 1

Lia Hide: Είναι ο πρώτος δίσκος μου που τον ακούω και μου φτιάχνει τη διάθεση

Με αφορμή την παρουσίαση του δίσκου της το Σάββατο 10/12, στο six d.o.g.s, η Lia Hide μίλησε στο MixGrill.



Διαβάστηκε φορες

Η Lia Hide κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό τον πέμπτο της δίσκο, που γράφτηκε μέσα στην πανδημία, ο οποίος αγκαλιάστηκε ιδιαίτερα στο εξωτερικό. Η πολυτάλαντη μουσικός και ερμηνεύτρια έχει ήδη καταθέσει τα διαπιστευτήρια της και με τους προηγούμενους δίσκους της. Ο "The Missing Fourth Guest" αποτελεί μια μοντέρνα παραγωγή και θα παρουσιαστεί ζωντανά το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στο six d.o.g.s. με καλεσμένους της βραδιάς τους Incirrina, οι οποίοι έχουν ετοιμάσει κάτι μοναδικό για την εμφάνισή τους. Mε την ευκαιρία αυτής της εμφάνισης η Lia μάς μίλησε για τη δημιουργία του δίσκου και τα επερχόμενα σχέδιά της.

MixGrill: Γεια σου Lia, πού και πώς σε βρίσκουμε την αρχή αυτού του χειμώνα; Πώς πέρασαν οι προηγούμενοι μήνες μετά την κυκλοφορία του πρόσφατου δίσκου; Ποια η αίσθησή σου από την ως τώρα αποδοχή του σε Ελλάδα και εξωτερικό;

Lia Hide: Οι μήνες περνάνε αργά και βασανιστικά θα έλεγα, καθώς ακόμα δεν έχουμε καταλάβει κανονικότητα, ακόμα δεν έχουμε βρει τους ρυθμούς μας, και σίγουρα δεν έχουμε επιστρέψει σε αυτό που κάναμε πριν μας βρει η πανδημία (όσον αφορά τις εμφανίσεις μας, και στην Αθήνα, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό). Ο δίσκος χαίρει άκρας υγείας (χιχι), εννοώ, έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές στο εξωτερικό και κυρίως τα βίντεο του, με πρωταγωνιστή το Dinner που έχει αποσπάσει μια μακροσκελή λίστα διεθνών βραβείων σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς. Μιας και η εταιρία στην οποία κυκλοφορήσαμε είναι στην Αμερική, έχουμε την ευκαιρία να μας ακούσει κόσμος εκεί, και την τύχη να έχουμε δουλέψει με σημαντικά γραφεία promotion και την Αγγλία και στη υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική και έχουμε γεμίσει χαρά από την αποδοχή, τα σχόλια και την αγάπη που λαμβάνουμε, από έξω. Στην Ελλάδα τολμώ να πω πως δεν έχω καταλάβει αν μας έχουν... πάρει μυρωδιά. Το fan base μας είναι αυτό που ήταν, θαρρώ - από τα μέσα που μας αγαπούν έχουμε μόνο στοργή και προσοχή, και ομοίως, από τα μέσα που επιλέγουν να μας αγνοούν, έχουμε με την ίδια μαθηματική ακρίβεια την ίδια συνεπέστατη συμπεριφορά.

MG: Με δεδομένο ότι το “The Missing Fourth Guest” δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία, υπάρχει μια στιγμή που θυμάσαι έντονα κατά τη διάρκεια της παραγωγής του;

L.H.: Κάποια πιο ιδιαίτερη από τις άλλες, όχι, ήταν όλες ιδιαίτερες και τις θυμάμαι όλες. Δεν είναι κάτι συναρπαστικό για σας όμως φαντάζομαι, απλά πολλή κούραση, πολύ σπίτι, πολλά γέλια, πολλά κλάματα, πολλες φωνές και πολλές ιδέες, πολλά βράδια μαζεμένοι στο τραπέζι να τρώμε να πίνουμε και να συζητάμε, πολλές βιντεοκλήσεις, πολλή αγάπη και πολλή δουλειά.

MG: Στο δίσκο αυτό υπάρχουν όσα τραγούδια σχεδίαζες ή υπήρξαν κάποια που έμειναν απ’ έξω κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων ή και αργότερα; Υπήρξε κάτι άλλο που άλλαξε από τη στιγμή που ξεκινήσατε τις ηχογραφήσεις και δεν σχεδίαζες να γίνει έτσι εξ αρχής;

L.H.: Όλα (σχεδόν, κατά το 90% δηλαδή – αλλά κι αυτό ήταν αναμενόμενο) έγιναν όπως τα είχα φανταστεί. Το να μιξάρεις ένα δίσκο online είναι ένας ασταμάτητος πονοκέφαλος, αλλά το ξέραμε αυτό. Σε κάποια κομμάτια είπαμε, φτάνει, μέχρι εδώ μπορούμε τώρα, αλλά κι αυτό το ξέραμε. Η Νιόβη λίγο έλειψε να μην μπει στο δίσκο, αλλά η Νιόβη έχει συνηθίσει, από τον δεύτερο δίσκο προσπαθεί να κυκλοφορήσει, η κακομοίρα. Και ναι, σίγουρα γεννήθηκαν κομμάτια στην περίοδο αυτή, που ίσως να σκέφτηκα φευγαλέα, «μωρέ, μήπως να το βάλουμε κι αυτό;», αλλά όχι τελικά, και έτσι μείναμε στο αρχικό πλάνο, και ναι, φυσικά και υπάρχει μια λίστα με κομμάτια που περιμένουν να γίνουν ο επόμενος δίσκος και κάποια από αυτά γεννήθηκαν τότε.

MG: Ο δίσκος έχει και ενδιαφέρον εξώφυλλο. Θα ήθελες να μας περιγράψεις το πώς προέκυψε η συγκεκριμένη εικόνα;

L.H.: Στο Lia Hide έχω την ευτυχία και δυστυχία να είμαι τα πάντα, manager, promoter, booking agent, γραφίστας, editor, παραγωγός, και τελευταία μέχρι και μοντέζ. Οπότε το εξώφυλλο και η όλη επιμέλεια του δίσκου στις μορφές που έχει κυκλοφορήσει (βινύλιο 180γρ, CD, photobook w/CD) είναι όλα δικού μου σχεδιασμού και υλοποίησης, πάντα με τη βοήθεια των αγοριών, εννοώ, εμείς ασχοληθήκαμε στο πού, ποιος, πότε θα τυπώσει και τι, σε τι χαρτί με τι επεξεργασία (π.χ. το εξώφυλλο του βινυλίου έχει UV print κάποιο... κρυμμένο σχέδιο). Το εξώφυλλο προέκυψε από φωτογράφιση που κάναμε με τον Γιώργο Γερανιό στα headquarters της Amour Records, και για να σας λύσω την απορία, όχι, δεν υπάρχει η.. πρόσθια φωτογραφία του εξωφύλλου...

MG: Μια προβοκατόρικη ενδεχομένως ερώτηση: Γράφοντας για το "The Missing Fourth Guest" στις διαδικτυακές σελίδες μας, ο συνάδελφός μας Μιχάλης Τσαντίλας έχει την αίσθηση πως ο δίσκος απευθύνεται «κάπου εντελώς πάνω και πέρα από εδώ». Ποια ήταν η δική σου αίσθηση, ή η στόχευση που είχες, όταν ξεκίνησες τη δημιουργία αυτών των τραγουδιών; Ήταν κάτι συγκεκριμένο ή προέκυψε στην πορεία;

L.H.: Ούτε κάτι συγκεκριμένο, ούτε στόχευση υπήρχε. Πιο πολύ θα έλεγα, δεν με ενδιέφερε απολύτως τίποτα, εννοώ, δεν με ένοιαζε αν θα αρέσει ή όχι, αν θα γίνει δημοφιλής ή όχι, κι όλα αυτά. Και μάλιστα, επειδή γενικά κάνω το λάθος και ανοίγομαι και ρωτάω και συζητώ γνώμες για τα σκίτσα των κομματιών μου, ή μάλλον, το έκανα αυτό το λάθος, κι όχι πια, είχα αποφασίσει να βγάλω αυτά τα κομμάτια, έτσι, όπως μου αρέσει, χωρίς εκπτώσεις. Από όταν τον τελείωσα και βρήκαμε εταιρία και τον κυκλοφόρησα άρχισε να με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, αλλά και πάλι, πολύ λιγότερο από παλαιότερα. Εννοώ, ξέρω πολύ καλά τι έχουμε κάνει, ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει στον δίσκο, και είμαι λίγο «σ' όποιον αρέσουμε». Και ναι, είναι ο πρώτος δίσκος μου που τον βάζω και τον ακούω και μου φτιάχνει την διάθεση, πρώτα φορά λοιπόν, έφτιαξα τη μουσική που μου αρέσει να ακούω.

MG: Στον ελεύθερο χρόνο σου, ακούς ραδιόφωνο; Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με το ραδιόφωνο, ως ακροάτρια; Podcast; Πώς βλέπεις να εξελίσσονται αυτά τα δυο και τι πιστεύεις θα σου άρεσε να δεις, ως καλλιτέχνης και ως ακροάτρια;

L.H.: Εγώ η ίδια δεν ακούω ραδιόφωνο – κυρίως γιατί δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο, κυριολεκτικά. Στο σπίτι παίζει ραδιόφωνο όλη τη μέρα, εγώ όμως δεν το ακούω, ή μάλλον καλύτερα δεν του δίνω προσοχή, κυρίως γιατί έχω κάποια ευαισθησία στην ακοή και με «πιάνει» διαφορετικά από όπως τους υπόλοιπους ανθρώπους και έχω μάθει να το μπλοκάρω από την αντίληψή μου, όταν με ενοχλεί – και πολύ συχνά με ενοχλεί. Με ενοχλούν κάποιες συχνότητες στους ήχους όπως με ενοχλούν και κάποιοι εκφωνητές στις κουταμάρες. Στο σπίτι παίζουν κυρίως το Τρίτο Πρόγραμμα, και τα μεγάλα ραδιόφωνα της Αθήνας, και αν θα καθίσω να ακούσω κάτι, θα είναι κάποια εκπομπή του Τρίτου (κι αυτό σπάνιες φορές, έχει αρχίσει και με κουράζει λίγο η μμμμ.. ροή ή η εκφορά λόγου κάποιων παραγωγών). Podcast ακούω, ναι, αυτά που με ενδιαφέρουν. To be honest, δεν βλέπω κανένα μέλλον σε κανένα από τα δύο, εννοώ διαφορετικό από το σημερινό τους, αλλά εγώ δεν είμαι και ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να μιλήσω για αυτό, μιας και δυστυχώς δεν τα πολυπροτιμώ.


MG: Τελειώνει η χρονιά σε λίγες μέρες. Θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας λίγα ονόματα καλλιτεχνών/συγκροτημάτων ή δίσκων που κυκλοφόρησαν το 2022 και σου άρεσαν ή που τα ανακάλυψες φέτος και τα αγάπησες. 

L.H.: Το 2022 άκουσα λίγο παραπάνω κάποιες παραγωγές των 2019 και 2020 που δεν είχα δώσει πολλή προσοχή καθώς ήμουν πολύ συγκεντρωμένη στον δικό μας δίσκο και την παραγωγή του. Αγάπησα πολύ το δίσκο των Silk Sonik και το "Mystery" της Alice Smith, και άκουσα λίγο Beyonce, λίγο Weeknd μέχρι και Demi Lovato μπορώ να σας πω, και τα πιο indie και παλαβά που αγαπώ εγώ, Son Lux, Sevdaliza, Foals, Jack White και άλλα πολλά αν και κυρίως άκουγα και παρακολουθούσα πολύ Tiny Desk, τον Rick Beato και παρόμοιες βιντεοεκπομπές, και παρακολουθούσα με πολλή προσοχή τις ελληνικές σύγχρονες παραγωγές (π.χ. να, εδώ μπορώ να αναφέρω ότι μου άρεσε πολύ η δουλεια των Λάμδα, Danai Nielsen, Kit Kiddo κ.ά.).

MG: Μετά την ευρωπαϊκή περιοδεία το 2019 - προ πανδημίας - υπάρχουν σχέδια για να επαναληφθεί κάτι τέτοιο και το 2023; Αν ναι, υπάρχει ήδη κάτι που μπορεί να ανακοινωθεί;

L.H.: Υπάρχουν ναι, δεν μπορω να τα ανακοινώσω όμως δυστυχώς, μπορώ όμως να πω ότι δεν αφορούν μόνο την Ευρώπη αυτή τη φορά, if you know what I mean...

MG: Στην παρουσίαση του δίσκου, πέρα από τους Incirrina που θα ανοίξουν τη βραδιά, και τα καινούργια τραγούδια, τι άλλο να περιμένουμε; Τι αισθήματα επικρατούν σε σένα και τους συνεργάτες σου τώρα που έρχεται η στιγμή να παρουσιαστεί ζωντανά ο δίσκος που ετοιμάσατε παρέα;

L.H.: Άγχος. Ανυπομονησία, λίγο άγχος ακόμα - υπάρχουν πάντα κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες που μας ανησυχούν, που εσείς βέβαια ποτέ δεν θα καταλάβετε... Τάμα θα το κάνω, να πάμε μια φορά, ΜΙΑ φορά και μόνη, να κάνουμε ένα live χωρίς να με απασχολεί αυτό! Τώρα, για το τι άλλο να περιμένετε, πέραν από εμάς που έχουμε δυόμιση χρόνια να παίξουμε σε κλειστό stage, θα έλεγα να περιμένετε μια ομάδα πολύ αγαπημένη που αγαπά αυτό που κάνει και που έχει πολλή μα πάρα πολλή όρεξη να το μοιραστεί μαζί σας! (εντάξει, κάτι έχουμε ετοιμάσει, κάτι στα φώτα θα είναι διαφορετικό, κάποια μοναδικά καλούδια στο merch θα είναι εκεί μόνο για εκείνο το βράδυ, και ακόμα και οι Incirrina θα είναι κι αυτοί πιο... μοναδικοί.. από κάθε άλλη φορά, wait and see)!

Καλή αντάμωση το Σάββατο, λοιπόν!

*H φωτογράφιση έγινε στο σπίτι της Lia Hide από τον George Kapa @Black Retina Photography για το Special Edition Photobook w/CD που θα υπάρχει διαθέσιμο μόνο την ημέρα της παρουσίασης.

Διαβάστε ακόμα