Στην αρχή του φθινοπώρου έβρεξε πολλές νέες κυκλοφορίες. Η ποσότητα δεν συμβαδίζει πάντα με την ποιότητα, αλλά παρ’ όλα αυτά ακούσαμε μερικά καλά albums τα οποία σας σερβίρουμε στο Music is my Radar του Σεπτεμβρίου.
Το τρίτο album των Wolf Parade κυκλοφόρησε από την Sub pop και ονομάζεται Expo 86. Οι Wolf Parade αποτελούνται από τον Spencer Krug και τον Dan Boeckner, με συμμετοχές σε κάμποσα άλλα groups και κυκλοφόρησαν, έως τώρα, το δεύτερο καλύτερο δίσκο καναδέζικου συγκροτήματος για το 2010. Για τον πρώτο δες εδώ. Στα 11 τραγούδια που υπάρχουν στο Expo 86 ευχαριστιόμαστε speedαριστές κιθάρες, ενώ μερικές φορές το συγκρότημα φλερτάρει ελαφρώς και με την μελωδία. Ακούστε τα Cloud shadow on the mountain, What did my lover say, Pobody’s nerfect, Two men in new tuxedos και Yulia.
Οι Best coast κατάγονται από την Καλιφόρνια και η τραγουδίστρια του
συγκροτήματος Bethany Cosentino, αν κρίνω από τα video clips του
συγκροτήματος, όπως το When I'm with you, θα μπορούσε να έχει λαμπρή καριέρα ως ηθοποιός. Το συγκρότημα είναι μία βελτιωμένη surf pop εκδοχή των Dum Dum Girls ή θα λέγαμε ακόμα πώς
θυμίζουν Ramones με γυναικεία φωνητικά που παραπέμπουν σε girl groups!
Για να με βοηθήσετε να περιγράψουμε την μουσική τους, ακούστε ολόκληρο το Crazy for you και δώστε προσοχή στα
Boyfriend, Crazy for you, Goodbye, Summer mood, Bratty B και το single
When I’m with you.
Από το 2008 προετοίμαζαν το νέο τους album οι Klaxons και κυκλοφόρησε μόλις τον προηγούμενο μήνα. Ένα σημαντικό στοιχείο που δικαιολογεί, εν μέρει, την αργοπορία του είναι ό,τι το συγκρότημα είχε αρκετές διαφωνίες με την εταιρεία και τελικά το αποτέλεσμα δεν είναι ακριβώς αυτό που ήθελε. Την παραγωγή του Surfing the void ολοκλήρωσε ο Ross Robinson που στο παρελθόν έχει δουλέψει με τους Korn και τους Slipknot. Σε γενικές γραμμές το δεύτερο album των Klaxons έχει λιγότερα ψυχεδελοποπ στοιχεία από το ντεμπούτο τους Myths of the near future και περισσότερες metalάδικες κιθάρες, όπως π.χ. στο Cypherspeed. Δεν λείπουν όμως οι καλές στιγμές από αυτό, όπως τα Echoes, The same space, Valley of the calm trees, Venusia, Twin flames και Future memories.
Η αλήθεια είναι πώς είχε προηγηθεί μεγάλη και θορυβώδης εισαγωγή για το νέο
album των Interpol αφού είχαν αρχικά δωθεί δωρεάν δύο κομμάτια απ’ αυτό, το Lights και το Barricade, ενώ αρκετό καιρό πριν την επίσημη κυκλοφορία του είχε διαρρεύσει και στο διαδίκτυο, έστω και με μετριότατη ποιότητα ήχου. Ο Paul Banks είναι σε ιδιαίτερη φόρμα στα φωνητικά και μετά από λίγες ακροάσεις ξεχώρισα από τον δίσκο, εκτός από τα δύο παραπάνω τραγούδια, τα Success, Memory serves, Always malaise (The man I am) και Safe without.
Οι Tame Impala από το Perth της Αυστραλίας θα ήθελαν πολύ να είχαν ζήσει στα ψυχεδελικά 60’s, να ακούν όλη μέρα και νύχτα την δισκογραφία των Who, Love, Pink Floyd και να κυλιούνται στα Strawberry fields των Beatles. Το παράξενο όνομά τους προέρχεται από μία αντιλόπη μεσαίου μεγέθους που την τρώνε τα λιοντάρια. Δώστε προσοχή στα Desire be desire go, Alter ego, Lucidity και Jeremy’s storm.
Ο Nicky Wire των Manic street preachers είχε δηλώσει μεταξύ άλλων πέρυσι πώς στο νέο τους album θα ακούγονται σαν τους Van Halen να παίζουν Supremes. Στο A billion balconies facing the sun συμμετέχουν ο Duff Mc Kagan των Guns’n’ Roses, ο John Cale και στο Some kind of nothingness στα φωνητικά ο Ian Mc Culloch. Ξεχωρίζουν το πρώτο single (It’s not war) Just the end of love, το The descent (pages 1 & 2), το Hazelton avenue και το Golden platitudes. Το εξώφυλλο κοσμεί μία ασπρόμαυρη φωτογραφία του μεγάλου Tim Roth.
Οι Blonde Redhead έφθασαν αισίως στην κυκλοφορία του όγδοου studio album τους που τιτλοφορείται Penny sparkle και νομίζω πώς δεν θα απογοητεύσει αυτούς που έχουν αγαπήσει τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Τα φωνητικά της Karu Makino παραπέμπουν στην Elizabeth Fraser των Cocteau Twins και στην απόλυτη alternative μελαχρινή τραγουδίστρια γκόμενα των 90’s, την Toni Halliday των Curve.
Τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου άκουσα ακόμα, χωρίς όμως να ενθουσιαστώ, το δεύτερο album των School of seven bells που το βρήκα πιο σκοτεινό από το πρώτο τους Alpinisms και το False priest των Of Montreal στο οποίο συχνά μου θύμισαν τους Scissor sisters.
Όσοι δεν είσασταν στην περσινή καταπληκτική συναυλία του Leonard Cohen στο Terra Vibe, ακούστε οπωσδήποτε το Songs from the road στο οποίο υπάρχουν μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της τελευταίας περιοδείας του.
Το τρίτο album των Wolf Parade κυκλοφόρησε από την Sub pop και ονομάζεται Expo 86. Οι Wolf Parade αποτελούνται από τον Spencer Krug και τον Dan Boeckner, με συμμετοχές σε κάμποσα άλλα groups και κυκλοφόρησαν, έως τώρα, το δεύτερο καλύτερο δίσκο καναδέζικου συγκροτήματος για το 2010. Για τον πρώτο δες εδώ. Στα 11 τραγούδια που υπάρχουν στο Expo 86 ευχαριστιόμαστε speedαριστές κιθάρες, ενώ μερικές φορές το συγκρότημα φλερτάρει ελαφρώς και με την μελωδία. Ακούστε τα Cloud shadow on the mountain, What did my lover say, Pobody’s nerfect, Two men in new tuxedos και Yulia.
Οι Best coast κατάγονται από την Καλιφόρνια και η τραγουδίστρια του
συγκροτήματος Bethany Cosentino, αν κρίνω από τα video clips του
συγκροτήματος, όπως το When I'm with you, θα μπορούσε να έχει λαμπρή καριέρα ως ηθοποιός. Το συγκρότημα είναι μία βελτιωμένη surf pop εκδοχή των Dum Dum Girls ή θα λέγαμε ακόμα πώς
θυμίζουν Ramones με γυναικεία φωνητικά που παραπέμπουν σε girl groups!
Για να με βοηθήσετε να περιγράψουμε την μουσική τους, ακούστε ολόκληρο το Crazy for you και δώστε προσοχή στα
Boyfriend, Crazy for you, Goodbye, Summer mood, Bratty B και το single
When I’m with you. Από το 2008 προετοίμαζαν το νέο τους album οι Klaxons και κυκλοφόρησε μόλις τον προηγούμενο μήνα. Ένα σημαντικό στοιχείο που δικαιολογεί, εν μέρει, την αργοπορία του είναι ό,τι το συγκρότημα είχε αρκετές διαφωνίες με την εταιρεία και τελικά το αποτέλεσμα δεν είναι ακριβώς αυτό που ήθελε. Την παραγωγή του Surfing the void ολοκλήρωσε ο Ross Robinson που στο παρελθόν έχει δουλέψει με τους Korn και τους Slipknot. Σε γενικές γραμμές το δεύτερο album των Klaxons έχει λιγότερα ψυχεδελοποπ στοιχεία από το ντεμπούτο τους Myths of the near future και περισσότερες metalάδικες κιθάρες, όπως π.χ. στο Cypherspeed. Δεν λείπουν όμως οι καλές στιγμές από αυτό, όπως τα Echoes, The same space, Valley of the calm trees, Venusia, Twin flames και Future memories.
Η αλήθεια είναι πώς είχε προηγηθεί μεγάλη και θορυβώδης εισαγωγή για το νέο
album των Interpol αφού είχαν αρχικά δωθεί δωρεάν δύο κομμάτια απ’ αυτό, το Lights και το Barricade, ενώ αρκετό καιρό πριν την επίσημη κυκλοφορία του είχε διαρρεύσει και στο διαδίκτυο, έστω και με μετριότατη ποιότητα ήχου. Ο Paul Banks είναι σε ιδιαίτερη φόρμα στα φωνητικά και μετά από λίγες ακροάσεις ξεχώρισα από τον δίσκο, εκτός από τα δύο παραπάνω τραγούδια, τα Success, Memory serves, Always malaise (The man I am) και Safe without. Οι Tame Impala από το Perth της Αυστραλίας θα ήθελαν πολύ να είχαν ζήσει στα ψυχεδελικά 60’s, να ακούν όλη μέρα και νύχτα την δισκογραφία των Who, Love, Pink Floyd και να κυλιούνται στα Strawberry fields των Beatles. Το παράξενο όνομά τους προέρχεται από μία αντιλόπη μεσαίου μεγέθους που την τρώνε τα λιοντάρια. Δώστε προσοχή στα Desire be desire go, Alter ego, Lucidity και Jeremy’s storm.
Ο Nicky Wire των Manic street preachers είχε δηλώσει μεταξύ άλλων πέρυσι πώς στο νέο τους album θα ακούγονται σαν τους Van Halen να παίζουν Supremes. Στο A billion balconies facing the sun συμμετέχουν ο Duff Mc Kagan των Guns’n’ Roses, ο John Cale και στο Some kind of nothingness στα φωνητικά ο Ian Mc Culloch. Ξεχωρίζουν το πρώτο single (It’s not war) Just the end of love, το The descent (pages 1 & 2), το Hazelton avenue και το Golden platitudes. Το εξώφυλλο κοσμεί μία ασπρόμαυρη φωτογραφία του μεγάλου Tim Roth.
Οι Blonde Redhead έφθασαν αισίως στην κυκλοφορία του όγδοου studio album τους που τιτλοφορείται Penny sparkle και νομίζω πώς δεν θα απογοητεύσει αυτούς που έχουν αγαπήσει τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους. Τα φωνητικά της Karu Makino παραπέμπουν στην Elizabeth Fraser των Cocteau Twins και στην απόλυτη alternative μελαχρινή τραγουδίστρια γκόμενα των 90’s, την Toni Halliday των Curve.
Τις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου άκουσα ακόμα, χωρίς όμως να ενθουσιαστώ, το δεύτερο album των School of seven bells που το βρήκα πιο σκοτεινό από το πρώτο τους Alpinisms και το False priest των Of Montreal στο οποίο συχνά μου θύμισαν τους Scissor sisters.
Όσοι δεν είσασταν στην περσινή καταπληκτική συναυλία του Leonard Cohen στο Terra Vibe, ακούστε οπωσδήποτε το Songs from the road στο οποίο υπάρχουν μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της τελευταίας περιοδείας του.
ALBUMS
WOLF PARADE – Expo 86
BEST COAST – Crazy for you
INTERPOL – Interpol
KLAXONS – Surfing the void
MANIC STREET PREACHERS – Postcards from a young man
TAME IMPALA - Innerspeaker
BLONDE REDHEAD – Penny sparkle
SCHOOL OF SEVEN BELLS – Disconnect from desire
OF MONTREAL – False priest
LEONARD COHEN – Songs from the road
SINGLES
MANIC STREET PREACHERS – I’m leaving you for solitude
CHARLATANS – Love is ending
KLAXONS – Echoes
BEST COAST – When I’m with you
GRINDERMAN – Heathen child
INTERPOL – Barricade
UNKLE – Set no sun
TRICKY – Murder weapon
ROBERT PLANT – Angel dance
TAME IMPALA – Solitude is bliss
OF MONTREAL – Coquet coquette
WOLF PARADE – Expo 86
BEST COAST – Crazy for you
INTERPOL – Interpol
KLAXONS – Surfing the void
MANIC STREET PREACHERS – Postcards from a young man
TAME IMPALA - Innerspeaker
BLONDE REDHEAD – Penny sparkle
SCHOOL OF SEVEN BELLS – Disconnect from desire
OF MONTREAL – False priest
LEONARD COHEN – Songs from the road
SINGLES
MANIC STREET PREACHERS – I’m leaving you for solitude
CHARLATANS – Love is ending
KLAXONS – Echoes
BEST COAST – When I’m with you
GRINDERMAN – Heathen child
INTERPOL – Barricade
UNKLE – Set no sun
TRICKY – Murder weapon
ROBERT PLANT – Angel dance
TAME IMPALA – Solitude is bliss
OF MONTREAL – Coquet coquette